Όσο υπάρχουν άνθρωποι!

Ήταν ένα φθινοπωρινό μεσημέρι όταν ο αναστατωμένος νέος ήλθε από την Ερμούπολη στο Φοίνικα συνοδεύοντας την μητέρα του που μόλις είχε βγει από το Νοσοκομείο, μετά από ένα ατύχημα αρκετά σοβαρό. Όπως είχε πει ο γιατρός έπρεπε καθημερινά να γίνεται μια ένεση για κάποιες μέρες. Ήλθε να μας ρωτήσει μήπως γνωρίζουμε κάποια κοπέλα εδώ στο χωριό μας που θα μπορούσε καθημερινά να κάνει αυτή την ένεση; Και βέβαια, το σπίτι της μητέρας του δεν είναι στο κέντρο του χωριού. Η πρώτη μου σκέψη ήταν να απευθυνθώ στην γνωστή μας και μέλος της Κατ’ Οίκον Νοσηλείας Σπεράντζα Δουράτσου και να την ρωτήσω που να απευθυνθούμε ή αν γνωρίζει εκείνη κάποιον άνθρωπο εδώ στο χωριό που θα μπορούσε να αναλάβει αυτή την καθημερινή φροντίδα. Της τηλεφώνησα, της περιέγραψα το γεγονός και… πήρα την απάντηση: Έρχομαι εγώ, τώρα αμέσως!!! Ενημερώστε με όμως που είναι το σπίτι της κυρίας. Έδωσα το τηλέφωνο στο νέο να μιλήσει μαζί της, να συναντηθούν και να την συνοδεύσει στο σπίτι της μητέρας του. Έχουν περάσει αρκετές μέρες και δεν μπορώ να ξεχάσω αυτή την ευγενέστατη εθελοντική προσφορά στον άνθρωπο που έχει ανάγκη. Βέβαια, δεν ήταν η πρώτη φορά που γνώριζα τη συμπαράσταση της Σπεράντζας και τη βοήθειά της στον άνθρωπο, αλλά η καλή της διάθεση να βοηθήσει φαινόταν στη φωνή της και με συγκίνησε.

Η Κατ’ Οίκον Νοσηλεία προσφέρει.

Η προσφορά, η συμπαράσταση, η φροντίδα του ανθρώπου για τον άνθρωπο είναι αισθήματα υπέροχα, μοναδικά και προκαλούν θαυμασμό. Αλήθεια, αυτή η προσφορά, αυτό το δόσιμο ψυχής κάποιων ανθρώπων γίνεται αντιληπτό στην καθημερινότητά μας; Μήπως το αφουγκραζόμαστε μόνο κάθε φορά που νοιώθουμε αδύναμοι και χρειαζόμαστε μια βοήθεια για να σταθούμε όρθιοι; Άραγε, πόσοι είμαστε σε τούτο το νησί που κάποια μέρα χρειαστήκαμε μια βοήθεια στο σπίτι, μια φροντίδα ή μια νοσηλεία σε μια δύσκολη στιγμή;

Μια παλιά εύστοχη ρήση έλεγε: «Όταν σου προσφέρουν ένα ποτήρι νερό είναι πολύ ωραίο και ευγενικό. Όταν όμως σου προσφέρουν ένα ποτήρι νερό τη στιγμή που διψάς… αυτή η προσφορά είναι πολύτιμη! Και αυτήν την πολύτιμη προσφορά φροντίζει ο Σύλλογος της Κατ’ Οίκον Νοσηλείας να προσφέρει σε όποιον έχει ανάγκη, είτε είναι Συριανός είτε βρέθηκε στη Σύρο για νοσηλεία στο Νοσοκομείο.

Ποτέ δεν θα ξεχάσω και πάντα θα θυμίζω σε όλους εμάς τους Συριανούς την πολύτιμη βοήθεια των Ανθρώπων (με Α κεφαλαίο!) που προσφέρουν σε όσους έχουν ανάγκη. Θυμάμαι πριν 2 χρόνια την περίπτωση γυναίκας (90 ετών) που ήρθε από τη Σέριφο με κάταγμα στο πόδι, μόνη της και μάλιστα χωρίς όραση. Δεν έμεινε καθόλου μόνη στο Νοσοκομείο έως ότου έλθουν οι δικοί της από την Αθήνα. Οι άνθρωποι της Κατ’ Οίκον Νοσηλείας ήταν παρόντες από την πρώτη στιγμή. Ακόμη, έως σήμερα, η αδελφή της, που είναι δικηγόρος στην Αθήνα, κάθε τόσο θυμάται την φροντίδα των ανθρώπων και την μεγάλη βοήθεια που πρόσφεραν στις δύσκολες στιγμές της αδελφής της. Θυμάται πάντα και πόσο κοντά της ήταν αυτές τις δύσκολες στιγμές ο κ. Μιχάλης Στρατής.

Είκοσι χρόνια προσφοράς!

Την φωτεινή χρονιά ο Σύλλογος Φροντίδας και Κατ’ Οίκον Νοσηλείας γιορτάζει τα εικοστά γενέθλιά του. Και όλα αυτά τα χρόνια η προσφορά για την υγεία των συνανθρώπων μας ήταν και παραμένει άριστη! Από την ίδρυσή του, το 1995, έως σήμερα, οι δραστηριότητες, οι φροντίδες και η εθελοντική προσφορά των μελών του είναι άριστη! Η καλή φίλη Άννα Βαφία μου είπε ότι: «… ποτέ δεν θα ξεχάσει την αδελφή Μάρθα, που μαζί με την Σπεράντζα είχαν αυτή την πρωτοβουλία να δημιουργήσουν αυτή την ομάδα εθελοντών που προσφέρουν τόση σπουδαία βοήθεια στους συνανθρώπους μας» Τα λόγια της Άννας έγιναν και δικά μου. Και οι δυο μας γνωρίσαμε την αδελφή Μάρθα και νοιώθω τα ίδια συναισθήματα με την Άννα «Την αγαπώ και την σέβομαι πάρα πολύ». Μου είπε «τη νοιώθω ως ένα πολύ δικό μου, της καρδιάς, θα έλεγα άνθρωπο». Δραστήριος, βέβαια, ήταν και ο πρώην πρόεδρος του Συλλόγου και πρόεδρος του Νοσοκομείου Σύρου κ. Νίκος Παπανάγνου.

Αξίζει, βέβαια, να συγχαρούμε και τον πρόεδρο κ. Αντώνη Μαυρομουστάκη, ο οποίος συνεχίζει την άριστη δραστηριότητα του Συλλόγου με την παροχή φροντίδας και εθελοντικής προσφοράς στους ανήμπορους συνανθρώπους μας.

Η Συριανή κοινωνία όλα αυτά τα χρόνια, νομίζω, ότι στήριζε αυτή την σπουδαία κοινωνική δράση και ως φαίνεται, τα μέλη της αυξάνονται. Είναι πολλοί οι άνθρωποι (ανάμεσά τους και επισκέπτες του νησιού μας), που έχουν θαυμάσει την παροχή και τη φροντίδα των υπηρεσιών του Συλλόγου. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που έχουν δεχθεί βραβεία και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και από την Ιερά Μητρόπολη Σύρου και από άλλους φορείς της πόλης μας.

Σας εύχομαι, από καρδιάς, να συνεχίσετε την υπέροχη δραστηριότητά σας υπέρ των ανθρώπων που σας έχουν ανάγκη. Να είστε πάντα οι υπέροχοι εθελοντές που βοηθούν τους ανήμπορους ανθρώπους.

ΣΠΕΡΑΝΤΖΑ, αγαπητή φίλη, γνωριζόμαστε πολλά χρόνια και γνωρίζω ότι πάντα είσαι πρόθυμη να προσφέρεις σε όσους έχουν ανάγκη τη βοήθειά σου. Η τόση ευγένεια και η τόση προθυμία σου να βοηθήσεις και να προσφέρεις στην ανήμπορη κυρία, που δεν γνώριζες, με εντυπωσίασε. Ιδιαίτερα γιατί ήταν ώρα που, νομίζω, ότι μόλις είχες τελειώσει από τη δουλειά σου. Μπράβο! Δεν υπάρχει ωραιότερη και σπουδαιότερη εθελοντική προσφορά στον συνάνθρωπο που έχει ανάγκη.