Το νου σας ρεμάλια…

Εικόνα Ευαγγελία Κορωναίου

Λοιπόν. Τέρμα τα αστεία. Ό,τι παίξατε, παίξατε. Ό,τι παρκάρατε, παρκάρατε. Τώρα τα πράγματα σοβαρεύουν.

Το «γυφταριό» της παραλίας πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει, με την εξαφάνιση όλης αυτής της λαμαρίνας δεξιά, αριστερά και καταμεσής των δρόμων.

Για αυτό το σκοπό, έρχεται ένας σούπερ – ήρωας, που είτε θα μας καταστρέψει, είτε θα μας σώσει (ανάλογα πώς θα του φερθούμε), που λέγεται «διπλή κατεύθυνση».

Η σούπερ διπλή κατεύθυνση λοιπόν, είναι ένα νεογνό, που μόλις προσγειώθηκε στο νησί και θα κληθούμε να το γαλουχήσουμε με τις αξίες και τα ιδανικά μας και να το εμπνεύσουμε, προκειμένου να μας σώσει, από την άναρχη στάθμευση, πρωτίστως και κυρίως των τετράτροχων και κατ’ επέκταση και των δίτροχων, τα οποία δεν είναι και τόσο μικρά, αθώα και ζουζουνιάρικα, όσο θέλουν μερικοί να πιστεύουν, καθώς ωσάν τις κατσαρίδες, εξαπλώνονται παντού, καταλαμβάνοντας χώρους για τη στάθμευσή τους σε πεζοδρόμια, πεζόδρομους, παράδρομους, στροφές, ευθείες και σταυροδρόμια, με λίγα λόγια, παντού. Όχι ότι τα τετράτροχα δεν εξαπλώνονται ωσάν μεγαλύτερες κατσαρίδες, αλλά το «παπί», όπως και να το κάνεις, έχει και μεγαλύτερη εργονομία και ελευθερία κινήσεων.

Γενικότερα, δηλαδή, αντιμετωπίζουμε πρόβλημα επιδρομής των μικρών και μεγάλων μηχανικών αυτών ζωυφίων, που έχει γονατίσει αυτόν τον τόπο και τα οποία βρίσκουν ακόμη και μέσα στην κρίση τρόπο να πολλαπλασιάζονται, κοντεύοντας να ξεπεράσουν και τον πληθυσμό των κατοίκων. Το μόνο που απομένει, είναι να βγάλουν φτερά και να πετάνε, για να τα βρούμε παρκαρισμένα σε ταράτσες, μπαλκόνια και κωδωνοστάσια.

Βάσει των προθέσεών μας, αυτός ο καινούριος σούπερ ήρωας (ή σούπερ εντομοαπωθητικό, έτσι όπως τα έχω κάνει τώρα), είτε θα λειτουργήσει ως λυτρωτικό στοιχείο, που θα υποχρεώσει σε μία τάξη, είτε, με την ξεροκεφαλιά μας και την αναλγησία μας, θα δημιουργήσουμε έναν υπερ-κακό, που θα εντείνει την αναρχία, θα δημιουργήσει ένα χαώδες και επικίνδυνο περιβάλλον για όλους μας και θα μας «τρώει» έναν έναν, μέχρι να μείνουν στην πόλη μόνο 10 αυτοκίνητα, 10 μηχανές και οι υπόλοιποι να κυκλοφορούν με κάρο.

Γι’ αυτό… Ρεμάλια, όπως έλεγε και ο Κωνσταντάρας, το νου σας ρεμάλια, πώς θα συμπεριφερθείτε στη διπλή κυκλοφορία.

Χρειάζεται να αναλογιστούμε τι ζητάμε και τι προτιμούμε για την πόλη μας.

Τι θέλουμε περισσότερο; Έναν άδειο δρόμο, όπου όλοι περνούν εύκολα και αβίαστα, ή μία πίστα συγκρουόμενων, με εμπόδια, όπου χρειάζεται κάθε οδηγός να παίζει κορώνα – γράμματα την ασφάλειά του, κάνοντας ζιγκ-ζαγκ ανάμεσα στις λωρίδες κυκλοφορίας, εξαιτίας των παρκαρισμένων από δω κι από κει;

Προτιμάμε την ευκολία της παράνομης και ενοχλητικής στάσης ή στάθμευσης σε κοντινή απόσταση από τον προορισμό μας, ή την ασφάλεια, τόσο τη δική μας, όσο και των συμπολιτών μας; Και στην τελική, το νησί είναι τόσο μικρό, που καταντά γελοίο να αρνούμαστε πεισματικά να περπατήσουμε 20 και 30 μέτρα, τη στιγμή, που σε μεγαλύτερες πόλεις, ο περισσότερος κόσμος μετακινείται με τα ΜΜΜ και περπατά καθημερινά χιλιόμετρα για να κάνει τις δουλειές του.

Πρέπει κάποια στιγμή, να βάλουμε μυαλό και να αναλογιστούμε τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις μας, απέναντι στον εαυτό μας και τους άλλους, δείχνοντας ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ λίγο σεβασμό.

Προσοχή λοιπόν στο πώς θα γαλουχηθεί και πώς θα εξελιχθεί η σούπερ διπλή κυκλοφορία, διότι αν την κάνουμε τελικά σούπερ-κακιά, για την κατατρόπωσή της, θα χρειαστεί να καλέσουμε μία ακόμη πιο δυνατή σούπερ ηρωίδα, τη Σούπερ Αστυνόμευση, που η υπερδύναμή της είναι να ξεσκίζει τσέπες, χρεώνοντας τσουχτερά πρόστιμα και η οποία αποτελεί την πιο στριφνή και αντιπαθητική σούπερ ηρωίδα, για τον κόσμο, αλλά είναι η μόνη, που μπορεί να προσφέρει σωτηρία, όταν όλοι οι άλλοι αποτύχουν. Κάτι σαν τον Μπάτμαν, αλλά χωρίς μάσκα, με bleu στολή και για μπατμομπίλ ένα Citroen του 2008 με bleu καρούμπαλο.

Διαβάστε ακόμα