Μια ζωή στην ουρά

“Καμπάνα” της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη χώρα μας, λέει, γιατί, λέει, δεν προστατεύει τις περιοχές Natura, ως όφειλε και όπως θα έπρεπε.

Μπα; Τι μας λέτε, κύριοι Ευρωπαίοι μας;

Όταν εμείς εφευρίσκαμε νόμους-παραθυράκια για εκμετάλλευση των προστατευόμενων περιοχών εσείς ακόμη νομίζατε ότι το λάδωμα πιάνει μόνο σε μηχανές και εξαρτήματα!

Όταν νομιμοποιούσαμε τα αυθαίρετα παραθαλάσσια και ενδοδάσεια, γιατί “ε αφού το έχτισε ο άνθρωπος το σπίτι του είναι σωστό να πας να του το γκρεμίσεις; Τώρα ό,τι έγινε, έγινε, ας πληρώσει να το έχει να το χαίρεται”, εσείς κοιτούσατε να βγάζετε οδηγίες για την προστασία του περιβάλλοντος!

Όταν εμείς πετούσαμε τα σκουπίδια μας σε θάλασσες, λίμνες και ποτάμια, εσείς ακόμη ξεχωρίζατε τα ρεύματα της ανακύκλωσης στο σπίτι σας, σαν απολίτιστοι!

Όταν εμείς πετούσαμε μπάζα σε υγροβιότοπους ανεκτίμητης περιβαλλοντικής αξίας, εσείς κάνατε ανακύκλωση το μπετόν.

Όταν εμείς φέρναμε την ξαπλώστρα, όχι πάνω στο κύμα, αλλά μέσα στη θάλασσα, ώστε και να λιάζεται, αλλά και να δροσίζεται,ο καλός ο πελάτης που πλερώ το κάτι-τις παραπάνω, εσείς κάνατε αμάν και τι, για να έρθετε στις παραλίες μας (προστατευόμενες ή μη).

Όταν εμείς τρώγαμε χρήμα να αποκαταστήσουμε λέει τις χωματερές, για να τις ξανανοίξουμε μετά, στη ζούλα, στο σους-σιωπή-και-σώπαινε, γιατί δεν είχαμε πού να βάλουμε τα πεταμένα μας, εσείς ακόμη νομίζατε ότι θα γίνουμε εμείς γραναζάκια του συστήματος, σαν και του λόγου σας.

Τι είμαστε εμείς για να προσέχουμε το περιβάλλον μας; Ξεπλυμένοι χαρτογιακάδες; Άπλυτοι οικολόγοι;

Άλλωστε, κάθε “επίθεση” προς τα παράνομα κεκτημένα μας, αποτελεί επίθεση κατά της επιχειρηματικότητας, της προσωπικής περιουσίας και εμπάθεια, επειδή δεν έχετε εσείς ήλιο και ζηλεύετε τη χώρα μας. Οι δε οργανώσεις, που φωνάζουν για το περιβάλλον και διαμαρτύρονται δεν είναι τίποτε άλλο, από αργόσχολοι, που δεν έχουν με τι άλλο να ασχοληθούν και μη σας πω, ότι είναι και κομμουνιστές, διότι δε θέλουν να προοδεύσει η χώρα και βάζουν εμπόδια στην οικονομική ανάπτυξη και στην ευημερία των τόπων μας! Είναι οι ίδιοι που έρχονται και “αμολάνε” τα φίδια τα δηλητηριώδη στα χωράφια μας!

Καλό το χιούμορ, ας σοβαρευτώ όμως λίγο.

Η κακοδιαχείριση των προστατευόμενων περιοχών δεν ξεκίνησε χτες και πρόκειται για ένα ζήτημα, το οποίο συζητείται τουλάχιστον από τη δεκαετία του '90 στην Ελλάδα, ενώ παράλληλα με τα “παχιά” λόγια, η πολιτεία και οι κατά τόπους αρχές έστρεφαν διακριτικά το βλέμμα σε άλλη κατεύθυνση, όσο οι προστατευόμενες περιοχές “κακοποιούνταν”, είτε με στόχο το οικονομικό όφελος μερικών, είτε προκειμένου να μην “ξεβολευτούν” από τις κακές τους συνήθειες οι ντόπιοι.

Διαχρονικά, η χώρας μας βρίσκεται ουραγός στην εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, χάνοντας εκατομμύρια επί εκατομμυρίων ευρώ σε πρόστιμα και δικαστήρια, κι αυτό διότι, αφενός η πολιτική βούληση είναι – το λιγότερο – ισχνή και αφετέρου η νομοθεσία, λόγω των μυριάδων τροποποιήσεων, ανάλογα με το τι συμφέρει και ποιον κάθε φορά, έχει καταστεί δαιδαλώδης και ασαφής, ενώ και οι αρχές, οι οποίες έχουν την ευθύνη της διεξαγωγής ελέγχων και της μέριμνας για την εφαρμογή της νομοθεσίας, είναι υποστελεχωμένες και χωρίς επαρκώς καταρτισμένο προσωπικό.

Όταν εν έτει 2019 (που, κάποτε το φανταζόμασταν ως την εποχή που θα κυκλοφορούσαμε με ιπτάμενα αυτοκίνητα και θα κάναμε δρομολόγιο Γη – Σελήνη σε 20 λεπτά με την τακτική συγκοινωνία) στην Ελλάδα υπάρχουν ενεργές χωματερές κοντά σε προστατευόμενες περιοχές και αρχαιολογικούς χώρους, καταπατήσεις, μόλυνση, τσιμεντοποιήσεις,επιχειρηματική εκμετάλλευση προστατευόμενων περιοχών, με τις αρμόδιες αρχές να σφυρίζουν αδιάφορα και την πολιτεία να μην έχει ακόμη θεσπίσει σαφές θεσμικό πλαίσιο, όπως προβλέπεται, για ποια συμμόρφωση μιλάμε;

Πώς θα καταφέρει η χώρα, ακόμη κι αν διαμορφωθεί το θεσμικό πλαίσιο, να επιβάλλει την εφαρμογή του; Με διαλυμένες και υποστελεχωμένες υπηρεσίες, με επίσης υποστελεχωμένες – και καμία φορά επιρρεπείς στη “φιλική” ανεκτικότητα – αρχές, με αδιάφορους και χωρίς περιβαλλοντικό πολιτισμό πολίτες;

Ας μην απαντήσουμε τώρα, ας το ξανασυζητήσουμε την επόμενη φορά που θα ξαναβγουν τα πρωτοσέλιδα, περί προστίμων και παραπομπών στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, για τα περιβαλλοντικά ζητήματα.