Ήμουν κι εγώ στο πρόγραμμα

Τι σου έκαναν, παιδί μου κι είσαι σαν μαραμένο γιούλι; Θα δώσεις συναυλία στο Κηπάριο της Μεταμόρφωσης; Fenistil για τα κουνούπια να βάλεις. Τι πράγμα; Δεν σε συμπεριέλαβε ο Δήμος στις εκδηλώσεις του σαββατοκύριακου; Μήπως δεν πρόλαβαν; Γιατί ξεκρεμούν ακόμη τα banners του Χατζή και της Ζήνα (28/07).

Αυτές οι αφίσες ήταν περισσότερες και από τα ζωγραφικά έργα του Eye’s Walk Festival. Οι υπεύθυνοι δεν θυμούνται σε ποια σημεία τα έχουν τοποθετήσει. Στον Άγιο Παντελεήμονα το μάζεψαν δύο ημέρες μετά τη συναυλία. Έμεινα με τη χαρά και το μαρκαδόρο στα χέρια. Κρίμα και το μουστάκι θα πήγαινε τόσο πολύ στην Πέγκυ.

Το banner έξω από τον θερινό κινηματογράφο έγινε αντιληπτό μόλις εχθές (4/8). Φιγουράριζε κοντά στης Ελευθερίας Αρβανιτάκη που έρχεται στις 17 Αυγούστου. Γενικά, περνάς την αγορά με το καρπούζι στη μασχάλη και νομίζεις ότι βγήκες στην Τεχνόπολη.

Βέβαια, το banner στο λιμάνι, δεν ξέρω αν το έχουν πάρει χαμπάρι απ’ το Τμήμα Πολιτισμού. Οι επιβάτες πάντως το βλέπουν απ’ το κατάστρωμα. Σκοτώνονται να βγουν απ’ το πλοίο και μόλις παρατηρούν την ημερομηνία, ξαναμπαίνουν μέσα και πάνε στην Τήνο. «Μη φεύγετε καλέ, έχουμε και Νατάσσα Μποφίλιου στις 11 Αυγούστου 2014». Δε θέλετε; Γιατί; Τι πέρυσι; Τι φέτος; Όποτε και να τους ακούσεις, τα ίδια τραγούδια λένε.

Εν τω μεταξύ, τα banners είναι σαν τα σεμεδάκια της γιαγιάς. Αν το παρακάνεις, όλο και κάποια θα σου ξεμείνουν πάνω στο σκρίνιο. Και μετά τι κάνεις; Ξεθάβεις πάλι τις δαντέλες απ’ το μπαούλο; Όχι… Τα μετατρέπεις σε ωραιότατα μανίκια για το φόρεμα και είσαι και στη μόδα. Τόσες μέρες ξεχασμένα στο λιμάνι και στην πόλη, κανείς δεν άπλωσε χέρια πάνω τους, να πει, παίρνω το banner να το κάνω κουρτίνα για το παιδικό. Είπαμε, εμείς στη Σύρο κλέβουμε μόνο τα έργα τέχνης και αυτά που δεν είναι δεμένα σαν κοκορέτσι. Δεν θα χαλάσουμε και το μανικιούρ μας για τον πολιτισμό. Αν όμως, είχα προλάβει να κάνω την Πέγκυ σαν τον Κολοκοτρώνη, ανάρπαστη θα είχε γίνει η αφίσα. Θα είχε καλλιτεχνική εσάνς, θα ήταν συλλεκτική. Μέχρι και σε δημοπρασία θα την έβγαζαν. Έργο «Ωραίο, το μουστάκι σου, Πέγκυ μου». Προσφορές. «Δύο ενοίκια και το λογαριασμό του νερού». «Δύο ενοίκια, το λογαριασμό του νερού και μία εβδομάδα στις εξωτικές Βουδόμαντρες». «Δύο ενοίκια, το λογαριασμό του νερού, μία εβδομάδα στις εξωτικές Βουδόμαντρες και ένα κουλούρι Θεσσαλονίκης». 1…2…3. Το έργο κατοχυρώθηκε στο κουλούρι… στον κύριο εννοώ.

Δε συμμερίζομαι το δράμα σου; Τι φταίω εγώ που ο δήμος ξέχασε να σε προσθέσει στις προσεχείς εκδηλώσεις του; Έβαλες το μπλουζάκι που σου έδωσα; «Σύρος Πολιτισμός 2015 – Ήμουν κι εγώ στο πρόγραμμα»; Όχι; Τότε, πώς περιμένεις να σε θυμηθεί; Τι νομίζεις; Ότι όλη μέρα στο γραφείο τύπου, ξεφυλλίζουν το βιβλιαράκι που οι ίδιοι έβγαλαν; Δεν έχουν χρόνο για τέτοια. Η επικαιρότητα τρέχει και για να βγάλουν μία έγνοια απ’ το κεφάλι τους, συντάσσουν γρήγορα – γρήγορα ένα δελτίο τύπου με τις εκδηλώσεις της ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ, για να ξεμπερδεύουν. Τώρα, αν ο κόσμος δεν τις θυμάται μέχρι τότε, τι να πω; Όλα τα κινητά έχουν και υπενθύμιση. Εκτός αν θέλετε να σας παίρνει τηλέφωνο η ίδια η αντιδήμαρχος. «Ο Δήμος Σύρου – Ερμούπολης και το Τμήμα Πολιτισμού σας προσκαλούν στο λόφο της Ανάστασης για μία χορευτική βραδιά με νησιώτικο χρώμα. Θα έρθετε, βρε»;

Στάσου, μήπως η εκδήλωσή σου είναι παράλληλη; Γιατί αν δεν είναι μουσική ή θεατρική και έχει μπει στο πρόγραμμα σαν την… σφήνα, δεν της κάνουμε ιδιαίτερη μνεία. Έτσι, μας μεταφέρθηκε απ’ το Τμήμα Πολιτισμού. Φέρτε τώρα τη λεκανίτσα να νίψω τας χείρας μου. Τι είναι πάλι; Γιατί η «Αυγουστιάτικη Βραδιά» της Αζολίμνου ήταν μέσα στο δελτίο τύπου, ενώ άλλες παράλληλες εκδηλώσεις όχι; Μην πυροβολείτε το δημοσιογράφο. Κρατείστε τα φυσίγγια για άλλους.

Ας δούμε πρώτα, πού εντοπίζεται το πρόβλημα και ας αρχίσει μετά το μακελειό. Μην είναι στην οργάνωση; Μην είναι στη βιασύνη και την προχειρότητα; Μην είναι στην ελαφρότητα και στα λίγα εργατικά χέρια; Μην είν' οι κάμποι;. Μην είναι τ΄ άσπαρτα ψηλά βουνά; Ό,τι και να ‘ναι, τα παράπονα φτάνουν σωρηδόν στα ώτα μου (να, μία ακόμη εκδήλωση που λείπει από το επίμαχο δελτίο τύπου). Ωστόσο, δεν χρειάζονται ούτε νεύρα, ούτε μούτρα, ούτε κακίες. Ας προσπαθήσουμε να βρούμε μία χρυσή τομή για να γίνει η ζωή και ο πολιτισμός μας πιο εύκολη υπόθεση και ας αφήσουμε τα «ξεκατινιάσματα» στους ανύπαρκτους.