Απωθημένα

Δείξε μου τα απωθημένα σου να σου πω ποιος είσαι.

Πήξαμε από ξερόλες, από κριτές κι επικριτές, από ευκαιριακούς σχολιαστές, από καταπιεσμένους τίποτε που μανιωδώς επιδιώκουν να εμφανίζονται ως κάποιοι, από μικροπωλητές ιδεολογιών, από πλασαδόρους υπερφίαλων κοινωνικοπολιτικών θεωρήσεων, από κομπογιαννίτες πολιτικάντηδες.

Πρέπει να είναι μεγάλη η πίκρα το να επιδιώκει κανείς την πολιτική αναγνώριση και το μόνο που τελικά καταφέρνει να πετύχει είναι να γίνεται μία γραφική πολιτική καρικατούρα.

Πόσο στενόχωρο είναι αλήθεια να βλέπεις ανθρώπους που απελπισμένα λανσάρονται ως άκρως πολιτικοποιημένοι, όταν η μόνη σχέση τους με την πολιτική είναι ένας σαθρός λόγος συρραφής ξεφτισμένων τσιτάτων.

Είναι λυπηρό να καμώνεται κάποιος τον αντάρτη, όταν οι κορώνες αντίδρασης του, εκφράζονται μέσω του πληκτρολογίου ενός υπολογιστή, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πίσω από την σιγουριά του γραφείου μίας δημόσιας υπηρεσίας, καταλήγοντας να επιβεβαιωθεί ως επαναστάτης της φακής.

Πώς να μην μελαγχολήσεις όταν επιθυμεί ο κάθε πικραμένος να καθιερωθεί ως ο εκφραστής της «άλλης φωνής» και ως δημόσιος κατήγορος να εκφωνεί φτηνιάρικα λογύδρια κατά όποιου δεν λειτουργεί ως «διαφημιστής» του, καταφέρνοντας τελικά να αναδείξει τον φασιστάκο που κρύβει μέσα του.

Μπορεί οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης να αποτελούν το προσφορότερο μέσον επικοινωνιακής αρλούμπας, όμως δεν πρέπει να ακυρώσουμε την προσφορά τους στην πληροφόρηση που μας παρέχουν για όλα τα στοιχεία εκείνα που μαρτυρούν την αλήθεια του καθενός, από τον τρόπο που εκφράζεται, που σχολιάζει, που επικοινωνεί.

Εκεί ανακαλύπτεις κάθε ανεκπλήρωτο απωθημένο, κάθε κομπλεξισμό που κουβαλά ο κάθε ένας.     

Έτοιμοι να σου υποδείξουν πως έπρεπε να πράξεις για να είσαι σωστός, σύμφωνα με τα δικά τους μέτρα, τι έπρεπε να πεις σύμφωνα με το δικό τους σκεπτικό, πως έπρεπε να διαχειριστείς ένα θέμα σύμφωνα με το δικό τους κριτήριο, πως θα έπρεπε να κάνεις τη δουλειά σου σύμφωνα με τη δική τους λογική.

Κατηγορίες και κριτική, όλα μέσα από τη δική τους άγνοια αλλά κυρίως βάσει των δικών τους διακαών, μύχιων πόθων να εκφράσουν άποψη επί παντός επιστητού, με την φασιστοειδή λογική της στοχοποίησης όποιου κρίνουν ότι δεν είναι υποστηρικτής τους.

Το λεξικό δίνει σαφή ορισμό για τα απωθημένα: «καταπιεσμένες επιθυμίες, βιώματα, συναισθήματα, τάσεις οι οποίες έχουν μετατοπιστεί στο υποσυνείδητο κάποιου, εξακολουθούν όμως να τον επηρεάζουν».

Μην μελαγχολείτε όταν δεν σας παίρνουν στα σοβαρά, γιατί δεν το κερδίσατε. Μην λυπάστε όταν σας θεωρούν γραφικούς, γιατί έτσι έχετε καταντήσει. Μην απελπίζεστε όταν δεν πείθετε κανένα, γιατί υπολείπεστε σοβαρότητας. Μην θυμώνετε, όταν υπάρχουν και απόψεις αντίθετες από τη δική σας, γιατί αυτό συνιστά κύριο στοιχείο της δημοκρατίας, που τόσο αγνοείτε. Και κυρίως μην προδίδεστε, γιατί τα φασίζοντα απωθημένα σας δεν κρύβονται.