Αποπαίδι... του Πολιτισμού

Παρήλθαν τέσσερις μήνες από τη διεξαγωγή των εκλογών και ένας μήνας από την επίσημη ανάληψη των καθηκόντων των προσώπων εκείνων που θα μας διοικούν και ορισμένοι δεν έχουν δαπανήσει ούτε τον ελάχιστο χρόνο προκειμένου να ενημερωθούν για όλες τις σοβαρές υποθέσεις του τόπου, που επί θητείες... - δυστυχώς - βάλτωναν και είχαν ξεχαστεί σε αυτοδιοικητικά συρτάρια.

Η νέα διοίκηση – όπως και κάθε διοίκηση - οφείλει να προχωρά σταδιακά στην ανάπτυξη του πλάνου της για κάθε μικρό και μεγάλο θέμα του τόπου και μάλιστα από την πρώτη ημέρα που βρίσκεται στις θέσεις ευθύνης, λειτουργώντας προς όφελος των πολιτών.

Σίγουρα, δεν χωρούν ελαφρυντικά... σε περιπτώσεις προσώπων που υπερφορτώθηκαν με αρμοδιότητες, γιατί η επιλογή της αρνητικής απάντησης αναφορικά με τη δυνατότητα προώθησης αυξημένης ατζέντας, παραμένει πάντα μία ΕΠΙΛΟΓΗ!

Σήμερα λοιπόν, μετά από ένα σημαντικό διάστημα, στο οποίο οι νέοι αιρετοί είχαν την επιλογή να ενημερωθούν για όλα τα τρέχοντα και όλα τα δρομολογημένα ζητήματα, δεν έχουν το περιθώριο της δικαιολογίας περί έλλειψης χρόνου, πολλώ δε μάλλον όταν μιλάμε για ανθρώπους που θήτευσαν επί πολλά έτη, δίπλα σε πρόσωπα που “άφησαν εποχή” στον τόπο!

Ως εκ τούτου, κατά το τρέχον διάστημα, αποδεικνύεται θλιβερό όταν ζητήματα που συνδέονται ευρύτερα με τον πολιτισμό και την ιστορία του τόπου, αφήνονται στο έλεός τους, ακόμη κι αν προσφάτως ανακινήθηκαν και ήρθαν στην επιφάνεια από μοναχικές(!) δυνάμεις, οι οποίες μάλιστα στοχοποιήθηκαν για όσες θετικές εξελίξεις κι επιτυχίες κατάφεραν και προκάλεσαν, με αποτέλεσμα πονηροί... να φροντίσουν ακόμη και για τον παντελή “αφανισμό” τους!

Ο λόγος, για την ιστορία του τόπου και για την περίοδο ακμής του, η οποία αποτυπώνεται μοναδικά και ιδιαίτερα στον θησαυρό των ταφικών μνημείων του!

Παρά τον αγώνα δρόμου για την ένταξή τους στην πολιτιστική διαδρομή των Ευρωπαϊκών Κοιμητηρίων, αλλά και παρά τις κραυγές αγωνίας για να μη χαθεί η χρηματοδότηση σχετικά με τις πρώτες αποκαταστάσεις σε τέσσερα εκ των μαυσωλείων του Αγίου Γεωργίου, σήμερα, διαπιστώνεται μία στασιμότητα και μία απόσταση... από τη μεγάλη υπόθεση!

Η αρμόδια Επιτροπή παρά τη σύστασή της, δεν έχει συνεδριάσει μέχρι στιγμής, παραπέμποντας ξανά σε αποπαίδι... του Πολιτισμού!

Κατά συνέπεια, διαφαίνεται εκ νέου μία απογοητευτική εξέλιξη αναφορικά με τη συγκεκριμένη υπόθεση, η οποία ως φαίνεται έχει ιεραρχηθεί χαμηλά στη μακρά λίστα με τις ευθύνες προσώπων, που διατυμπανίζουν μία δήθεν(!) υπεροχή τους σε επίπεδο αντίληψης κι ευαισθησίας σε θέματα που άπτονται της ιστορίας, της κουλτούρας και του πολιτισμού!

Η διάσωση ενός ιστορικού θησαυρού που επί χρόνια παραδόθηκε στον χρόνο και την αμείλικτη δύναμή του, θα έπρεπε να αποτελεί υποχρέωση για κάθε πολίτη ξεχωριστά, καθώς κυρίως και για το σύνολο των εκπροσώπων της τοπικής κοινωνίας στα συλλογικά όργανα!

Η υπόθεση που παρέμενε θαμμένη για δεκαετίες, που είχε κολλήσει σε γραφειοκρατικούς δεσμούς, που με κόπο ήρθε τελικά στην επιφάνεια και που με τέτοια απόσταση... φαίνεται να αντιμετωπίζεται ξανά, ως νέα κατάσταση, δεν εμπνέει εμπιστοσύνη για τον τρόπο που αντιλαμβάνονται ορισμένοι εκλεγέντες την έννοια του Πολιτισμού!

Και Πολιτισμός σημαίνει πρωτίστως να μην πέσει το “σπίτι” σου να σε πλακώσει!

Δυστυχώς τον τελευταίο καιρό, σχεδόν για κάθε σοβαρή ατζέντα υπάρχει έστω και η στοιχειώδης ενημέρωση! Για το θέμα των ταφικών μνημείων όμως, επικρατεί απόλυτη σιωπή και ως εκ τούτου, τελούμε μέχρι σήμερα εν αναμονή. Μένει να δούμε για πόσο ακόμη...