Στενές επαφές κρύου τύπου

Τι χειμώνας βαρύς… ούτε να το σκεφτείς… ούτε να το σκεφτείς μπορείς… αν καπνίσεις, στο ψοφόκρυο να βγεις. Έλα μου, κοπέλα μου, χιονίστρες βγάλε και σπυριά… Έλα μου, κοπέλα μου και ρούφα στην παγωνιά.

Πάντως… διακρίνω μία υπερβολή. Χάσαμε τη βολή μας και έχουμε γίνει μελοδραματικοί. Σκεφτόμαστε ή ότι θα καταντήσουμε αντικοινωνικοί, ριζώνοντας μέσα στο σπίτι ή ότι θα μας πέσει η μύτη απ’ το ψύχος. Δηλαδή, όλοι αυτοί οι επιστήμονες που επισημαίνουν τα πολλαπλά οφέλη του κρύου στην υγεία του ανθρώπου, τι πρέπει να τα κάνουν τα πτυχία τους; Προσάναμμα για το τζάκι; Αφού το λένε οι ειδικοί: «το κρύο σκληραγωγεί τον οργανισμό». Σαν το στρατό ένα πράγμα. Τι σκοπέτο «γερμανικό» (2 π.μ.- 4 π.μ)… τι Ηφαιστίωνας. Κάποια στιγμή συνηθίζεις. Βέβαια, υπάρχουν και εξαιρέσεις. Γιατί εγώ στο πυροβολικό (μη γελάτε) ναι μεν έγινα πιο σκληροτράχηλος, αλλά έμαθα και να κοιμάμαι όρθιος. Σύμφωνα με αφηγήσεις της μάνας μου, ως βρέφος δεν έκλεινα μάτι μέσα στην κούνια. Με εκνεύριζε το πέρα δώθε, εξ’ ου και το όνειρό μου να μάθω να πετάω για να μην ξαναμπώ ποτέ σε πλοίο. Στην καναδέζα όμως -ααα… να τα λέμε αυτά- έκανα τον πιο γλυκό ύπνο. Ποια χάπια και ποια εργόχειρα της Βουγιουκλάκη (θα κεντήσω….); Μπες στο στρατιωτικό όχημα μετά από συνεχόμενο ξενύχτι και θα λύσεις το πρόβλημά σου.

Θεωρείς ότι, λόγω των απότομων αλλαγών του καιρού, αρρωσταίνεις πιο εύκολα; Μα έχει μαλλιάσει η γλώσσα των γιατρών. Αυτό συμβαίνει σε μέρη με ήπιο κλίμα. Ενώ οι άνθρωποι που μένουν περισσότερο εκτεθειμένοι σε χαμηλότερες θερμοκρασίες και σε μεγάλα υψόμετρα, δεν πέφτουν σαν τα κοτόπουλα κάθε τρεις και λίγο. Ποιος σου ‘πε να πιάσεις σπίτι downtown στην Ερμούπολη; Πήγαινε χτίσε μια καλύβα στον Πύργο, να έρθει το νευρικό και το ενδοκρινικό σου σύστημα και να συγχρονιστεί. Για να μη σου πω να μετακομίσεις στη Ρωσία. Εντάξει… απαιτούνται και κάποιες θυσίες. Στην αρχή θα είσαι ντυμένος σαν τη «Φτωχή μου Αναστασία», αλλά πολύ σύντομα θα χοροπηδάς στις περιοχές Natura της Απάνω Μεριάς με το τρικό, τραγουδώντας Locomondo («Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα»). Μη θες κι εσύ να αποκτήσεις αντισώματα με το «καλημέρα». Όλα θέλουν χρόνο.

Και μπορείς να τον εκμεταλλευτείς αυτόν τον χρόνο… Πόσες φορές δεν έχεις πει «θα πάω για καφέ μήπως δω και κανέναν άνθρωπο;». Αλλά τι έκανες στην πραγματικότητα; Πήγαινες και χωνόσουν σε μια γωνιά της καφετέριας και κουσέλιαζες. Τώρα, μπορείς να κουσελιάζεις στον δρόμο, όσο διαρκεί το πάφα-πούφα. Μόνος σου, νομίζεις πως θα ‘σαι; Όλο το μαγαζί έξω είναι και καπνίζει. Βγαίνουν οι σερβιτόροι να σιγουρευτούν ότι οι πελάτες δεν έφυγαν, χωρίς να πληρώσουν. Γιατί παίρνουν και όλη τους την προίκα μαζί. Βασικά την φοράνε (σκούφους, γάντια, ζακέτες, παλτά, κουβέρτες). Λογικό είναι οι άνθρωποι του μαγαζιού να αναρωτιούνται αν οι άλλοι βγήκαν απλά για πέντε λεπτά ή «έριξαν πιστόλι». Όσο λοιπόν δαγκώνεις το τσιγάρο σου (και όχι μόνο) από το κρύο, μπορείς να πιάσεις κουβέντα και με τον διπλανό σου. Του ζητάς φωτιά και ξεκινάει η συζήτηση. Κι επειδή θα σου πάρει και μισή ώρα να ανάψεις το τσιγάρο, λόγω του αέρα, ουουου… προλαβαίνεις να μάθεις μέχρι και το ΑΦΜ του. Το κακό βέβαια είναι, ότι εκτός από ανθρώπους που θέλεις να δεις, υπάρχει ο φόβος να πέσεις και πάνω σε ανθρώπους που δεν ήθελες με τίποτα να συναντήσεις. Δεν σε είχαν προσέξει νωρίτερα εκεί που είχες κρυφτεί, αλλά το υπαίθριο καπνιστήριο είναι σαν τη Φάκα. Παγιδεύεσαι και δεν μπορείς να αποφύγεις τους ανεπιθύμητους. Εκτός αν πάρεις το τσιγάρο και κάνεις βόλτα στα παρακάτω τετράγωνα.

Το ξύλιασμα μπορεί να σε βοηθήσει και σε επαγγελματικό επίπεδο. Μιλάω εκ πείρας. Τις προάλλες, ήμουν σε μαγαζί στον Φοίνικα. Κάποια στιγμή, βγήκα έξω να καπνίσω, να κάνω και παρέα στη «Ζηνοβία», η οποία τότε είχε λυσσάξει. Όσο κάπνιζα, έστελνα μήνυμα σε γνωστούς μου στη Μύκονο να με περιμένουν από λεπτό σε λεπτό. Παράλληλα, έβγαζα και φωτογραφίες τα πελώρια κύματα που έβγαιναν από τη θάλασσα και έσκαγαν πάνω στο δρόμο, έτσι για να περάσει η ώρα και να ανεβάσω κάτι στο Instagram. Και τσουπ… λίγες ημέρες αργότερα, σημειώθηκε καθίζηση στον παραλιακό δρόμο του Φοίνικα και η συγκεκριμένη φωτογραφία χρησιμοποιήθηκε για την ενημέρωση της κοινής γνώμης.

Και για όσους δεν το κατάλαβαν… πλάκα κάνω. Ο αντικαπνιστικός νόμος καλώς εφαρμόστηκε, αλλά ας μην εγκαταλείψουμε και το χιούμορ μας, γιατί το κρύο… δεν παλεύεται.