Μασκαρά

«Δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά είμαστε μία ωραία ατμόσφαιρα»!

Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται σε οριακή κατάσταση. Ε, και!

Η κυριαρχία μας στο Αιγαίο αμφισβητείται. Ε, και!

Το προσφυγικό έχει φύγει εκτός ελέγχου. Ε, και!

Τα νομοθετήματα για εργασιακά, ασφαλιστικό, οικονομικά, δημόσια διοίκηση, περνάνε το ένα μετά το άλλο. Ε, και!

Η πολιτική μανουβράρεται κατά το δοκούν, με κυβερνητικές αποφάσεις που εμφανίζονται ως το απαύγασμα της πολιτικής πρακτικής και με μία αντιπολίτευση που ακόμα ψάχνει να βρει τι της φταίει. Ε, και!

Σε αυτοδιοικητικό επίπεδο όλα κινούνται με ρυθμούς αργοπορίας και πηγαίνουν σαν τον κάβουρα. Ε, και!

Άλλοι δουλεύουν και άλλοι δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Άλλοι προσπαθούν και άλλοι ενδιαφέρονται μόνο για να πουλήσουν μόστρα. Ε, και!

Ότι και να γίνεται εμείς «είμαστε μία ωραία ατμόσφαιρα»!

Δεν πάει να γίνεται το συμπούρμπουλο γύρω, εμείς την Τσικνοπέμπτη μας. Ε, και!

«Δηλαδή αν δεν τσικνίσουμε μήπως και θα αλλάξει κάτι;». Τς, τς,τς… τόσο εύκολη η εξυπνάδα! Ούτε που να φτάσει το μυαλό στην ανάγκη για λίγο περισσότερη συνειδητοποίηση. «Άσε μας μωρέ με τα σκεπτόμενα»! Όλα σκεπάζονται από την τσίκνα του ψητού και το ντουμάνι από τη φουφού.

Βλέπεις είμαστε εν μέσω Τριωδίου και όλα κινούνται στο ρυθμό της αποκριάς. Παλιάτσοι κάθε τύπου, έχουν την τιμητική τους, μετατρέποντας τη δημόσια ζωή σε παράτα.

«Τσίρκο, παράγκα, φίρμα γκρέκα

τέμπο, μουργέλα, αγγαρεία

γκράντε μαέστρο καλαμπόρτζο

ράτσα μπαρούφα, ομελέτα, ιστορία».

Πάντοτε η αποκριά ήταν μία ευκαιρία φυγής από τα βαριά θέματα, ένα ξέδωμα του μυαλού, μία ανάταση της διάθεσης. Ήρθε τώρα και συνέπεσε η γιορτή με τα σημαντικά, οπότε γιατί να μείνει ανεκμετάλευτη; Είναι κι αυτή η φάρα μας, που την έχει εύκολη την καλοπέραση. «Που να ζορίζεσαι τώρα με σκέψεις και αναλύσεις»! Λίγο το κέφι του γλεντιού, λίγο η προσπάθεια να περάσουν τα σοβαρά όσο το δυνατόν απαρατήρητα, έτοιμη η μασκαράτα.

«Μάτσο αμάκα καπιτάλε

σκάρτο, τανάλια, πολιτσία

φράγκο, ρεζέρβα, φαλιμέντο

περκέ μαντζάρε σοσιαλίστε κομπανία».

Και σε όλο αυτό το καρναβάλι γύρω, έρχονται και οι εθνοπατέρες, οι από εδώ, οι από εκεί και οι παραπέρα, που βάζουν τις πιο φανταχτερές στολές σοβαροφάνειας και καμαρώνουν πάνω στα κομματικά τους άρματα, έτοιμοι να παρελάσουν υπό τους ήχους των μεγαλόστομων διακηρύξεων τους και των κομματικών τους σαλπισμάτων.

Κι εσύ που αρνείσαι να σκεφτείς λίγο παραπάνω, που αποφεύγεις να δεις πίσω από την φανταχτερή εικόνα, που νοιάζεσαι μόνο για την ευχαρίστηση της σαχλαμάρας, μπαίνεις στον χορό των «μασκαράδων». Ε, και!

Αρκεί που «είμαστε μία ευχάριστη ατμόσφαιρα»!   

«Μασκαρά, γκρέκο μασκαρά».