Σινεπιλογές

Οι 5 καλύτερες ταινίες για το «Θείο Δράμα»

Ο Βασιλεύς των Βασιλέων /King of Kings (1961) του Νίκολας Ρέι

Απ` όλες τις μεταφορές της ζωής του Χριστού, αυτή του σπουδαίου Νίκολας Ρέι («Επαναστάτης Χωρίς Αιτία», «Τζόνι Γκιτάρ»), είναι εκείνη που προσεγγίζει περισσότερο έναν κοινωνικό ρεαλισμό κι όχι μια βιβλική εικονογράφηση. Η εισβολή των Ρωμαίων, οι πολιτικές ίντριγκες στο παλάτι του Ηρώδη, η αντίσταση των Εβραίων στην αποικιοκρατική εξουσία, με τον Ιούδα και τον Βαραββά να συμμετέχουν σ` αυτή και τον ίδιο τον Χριστό να αναδεικνύεται πιο πολύ ως ένας δάσκαλος κοινωνικής ηθικής και κριτικής, χωρίς βέβαια να απαλείφεται η θεϊκή του φύση. Στον ρόλο του Ιησού, ο Τζέφρι Χάντερ.

Το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο/ The Gospel According to St. Matthew  (1964) του Πιέρ Πάολο Παζολίνι

Ο Παζολίνι ακολουθεί πιστά τη δομή του «Κατά Ματθαίου Ευαγγελίου» και χρησιμοποιεί αποκλειστικά το κείμενό του, χωρίς να προσθέτει ούτε λέξη δική του. Η ταινία βρίσκεται σαν εικόνα και λόγος στους αντίποδες των βιβλικών θεαματικών ταινιών του Χόλιγουντ, αλλά και της γλυκερής εικονογραφίας σε στιλ λιθογραφίας. Δεν αποπειράται καμία ιστορική ανασύνθεση. Είναι γυρισμένη με απόλυτο ρεαλισμό, σε χωριά της νότιας Ιταλίας, φτωχά χωριά με τα παμπάλαια σπίτια τους. Δε χρησιμοποιεί επαγγελματίες ηθοποιούς, αλλά χωρικούς, φίλους διανοούμενους, τη μητέρα του, η οποία είναι συνταρακτική στο ρόλο της Παναγίας και στον ρόλο του Ιησού ο φοιτητής Eνρίκε Iραζοκουί.

Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ/ Jesus of Nazareth (1977) του Φράνκο Τζεφιρέλι

Το 1977 ο Φράνκο Τζεφιρέλι δημιούργησε την τηλεοπτική μίνι σειρά «Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ», η οποία αποτελεί ίσως τη γνωστότερη και λαοφιλέστερη οπτική απόδοση της ζωής του Χριστού. Οι λόγοι γι’ αυτό ήταν πολλοί. Αρχικά, το λαμπερό καστ σε πρωταγωνιστικούς και δευτερεύοντες ρόλους, που απαρτιζόταν από ονόματα όπως οι Έρνεστ Μπορντγκάιν, Ολίβια Χάσεϊ, Αν Μπάνκροφτ, Ροντ Στάιγκερ, Κρίστοφερ Πλάμερ, Λόρενς Ολίβιε, Ίαν ΜακΣέιν, Κλαούντια Καρντινάλε. Έπειτα, η συναισθηματική μεταφορά των γεγονότων, η οποία σκόρπισε ρίγη συγκίνησης στο κοινό, ένα πρότζεκτ που χρειάστηκε περίπου 4 χρόνια να ολοκληρωθεί και είχε γυρίσματα σε αυθεντικούς χώρους. Τέλος, η ερμηνεία του Ρόμπερτ Πάουελ στο ρόλο του Χριστού, που αναμφισβήτητα αποτυπώθηκε χαρακτηριστικά στη μνήμη των θεατών, έστω και αν στον ίδιο τον ηθοποιό δεν έφερε ανάλογη συνέχεια στην καριέρα του.

Ο Τελευταίος Πειρασμός/ The Last Temptation of Christ(1988) του Μάρτιν Σκορτσέζε

 Η ταινία σκηνοθετημένη από τον Μάρτιν Σκορτσέζε και βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη (γράφτηκε το 1950 - 1951) μιλάει για τη μεγάλη αγωνία του ανθρώπου να σωθεί απ' ό,τι τον περικλείει και τον δεσμεύει. Ένας Ιησούς ανθρώπινος, αντιμέτωπος με φοβίες, πάθη, επιθυμίες, αμφιβολίες και υπαρξιακές ανησυχίες. Η ταινία χαρίζει εξαιρετικές ερμηνείες, με τον Γουίλεμ Νταφόε στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Χριστού, τον Χάρβεϊ Καϊτέλ στο ρόλο του Ιούδα, τον Ντέιβιντ Μπάουι στο ρόλο του Πόντιου Πιλάτου και την Μπάρμπαρα Χέρσεϊ στο ρόλο της Μαρίας Μαγδαληνής. Η ταινία θεωρήθηκε βλάσφημη και απαγορεύτηκε η προβολή της σε πολλές χώρες.

Τα Πάθη του Χριστού/The Passion of the Christ (2004) του Μελ Γκίμπσον

Οι τελευταίες ώρες του Ιησού Χριστού: η σύλληψη, η περιφορά του από το ιερατείο στον Πόντιο Πιλάτο και στον Ηρώδη, τα βασανιστήρια, η πορεία προς το Γολγοθά και η σταύρωση. Ταινία-σοκ που κατάφερε να συγκλονίσει το κοινό αλλά και να ξεσηκώσει πλήθος αντιδράσεων, κυρίως από εβραϊκές οργανώσεις. Ο Μελ Γκίμπσον καταγράφει τις δώδεκα τελευταίες ώρες του Ιησού (από τη σύλληψη έως τη σταύρωση) απογυμνώνοντας την αφήγηση από οτιδήποτε πνευματικό και εστιάζοντας στον άνθρωπο Γιο του Θεού και τα σωματικά μαρτύρια στα οποία υποβάλλεται. Οι σκηνές των μαρτυρίων δεν είναι απλά ρεαλιστικές είναι φρικιαστικές και αποτρόπαιες, αλλά έχουν τεχνική αρτιότητα  με υπέροχη φωτογραφία και εντυπωσιακά σκηνικά. Για μεγαλύτερη αυθεντικότητα όλο το καστ μιλά αραμαϊκά και εβραϊκά. Ο Τζιμ Καβίζελ αποδίδει με ευλάβεια το ρόλο του Ιησού, ενώ η Μόνικα Μπελούτσι είναι ίσως η πιο –τραγικά- όμορφη Μαρία Μαγδαληνή που αντίκρισε ποτέ η οθόνη.