Οι ήρωες των μικρών νησιών

“Τον Χριστό δεν έπρεπε να τον σταυρώσουν, έπρεπε να τον κάνουν Δήμαρχο”.

Αυτό δήλωσε ο Δήμαρχος του Αγαθονησίου Κωνσταντίνος Κόττορος, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της ΠΕΔ Νοτίου Αιγαίου, που πραγματοποιήθηκε στη Λέρο.

Η αγωνία και η αγανάκτηση ενός αιρετού που εκπροσωπεί ένα μικρό νησί, μέσα σε μία φράση.

Οι Δήμαρχοι των μικρών νησιών, βλέπε Σίκινο, Αμοργό, Φολέγανδρο, Κίμωλο, Σύμη, Αγαθονήσι, Καστελόριζο, δίνουν έναν τεράστιο αγώνα σε πολλαπλά επίπεδα.

Από την μία έχουν να αντιμετωπίσουν ένα ανελέητο κράτος και από την άλλη τα καθημερινά προβλήματα που ολοένα και διογκώνονται, χωρίς σε αυτά τα δίνονται λύσεις.

Η νησιωτική πολιτική είναι ανύπαρκτη,αφού έως και σήμερα οι κυβερνώντες δεν έχουν καταφέρει να καταρτίσουν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο.

Οι όποιες μεμονωμένες παρεμβάσεις που έχουν γίνει, έχουν σα στόχο να μειώσουν το κόστος επενδύσεων, παραγωγής και διαβίωσης των κατοίκων, δεν κατάφεραν όμως, να αντισταθμίσουν τις αρνητικές συνέπειες άλλων κλαδικών πολιτικών της κεντρικής εξουσίας και έτσι δεν μπόρεσαν να προσφέρουν λύσεις στο αναπτυξιακό πρόβλημα των νησιών.

Καμία πολιτική για την υγεία, την παιδεία, την ακτοπλοΐα, την απασχόληση, την ανεργία.

Κανένα αναπτυξιακό σχέδιο για την ομαλή επιβίωση των νησιωτών που κυριολεκτικά δίνουν ένα τιτάνιο αγώνα επιβίωσης.

Και ενώ έχουν όλα αυτά τα προβλήματα, οι κυβερνήσεις των τελευταίων 5 ετών, έρχονται να προσθέσουν και άλλα. Αποψίλωση των υπηρεσιών (ΙΚΑ, ΔΟΥ), τεράστιες ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό, αιμορραγία στα οικονομικά των Δήμων. Οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, κάνουν δυσκολότερη τη διαβίωση των κατοίκων.

Άφαντη η πολιτεία και ανύπαρκτη η νησιωτική πολιτική για τους κατοίκους των μικρών νησιών που πληρώνουν «χρυσή» την επιλογή τους να παραμείνουν στον τόπο που γεννήθηκαν.
Πράγματα απλά και καθημερινά για τους κατοίκους αυτών των νησιών, φαντάζουν από δύσκολα έως και ακατόρθωτα.

Κρέμονται από τις υποσχέσεις του κάθε υποψηφίου βουλευτή που όταν εκλεγεί, ξεχνά τις χειραψίες και τα όσα έταζε προεκλογικά. Κρέμονται από τις υποσχέσεις του κάθε υπουργού και υπηρεσιακού παράγοντα, που για λόγους επικοινωνιακούς επισκέπτεται τα νησάκια με ελικόπτερο ή με ταχύπλοο, τάζοντας “λαγούς και πετραχήλια”.

Ποιος μπορεί άραγε να ξεχάσει τον αείμνηστο Κοινοτάρχη της Ηρακλειάς, που επί πολλά χρόνια έδινε πραγματικά έναν αγώνα ζωής για να κρατήσει το νησάκι του ζωντανό, για να κρατήσει ζωντανούς τους λιγοστούς κατοίκους. Για να μπορέσει η Ηρακλειά να επιβιώσει.

Κακά τα ψέματα, ο κάθε άνθρωπος που αποφασίζει να εκλεγεί ως Δήμαρχος ενός μικρού νησιού, βάζει το το κεφάλι του στη λαιμητόμο. Αφιερώνει ολόκληρη τη ζωή του και προσφέρει για το νησί του. Φωτεινό παράδειγμα ο αείμνηστος Δήμαρχος Τήλου. Αλήθεια ποιος μπορεί να διανοηθεί, παίρνοντας τα σημερινά δεδομένα, ζούσε σε ένα σπιτάκι δίπλα από το ιατρείο του νησιού;

Ο κάθε Δήμαρχος αυτών των νησιών, είναι ένας “μικρός Χριστός που καθημερινά σταυρώνεται”.