Όρμα Τζακ

Ποτέ δεν κατάλαβα την εμμονή κάποιων ανθρώπων με τη γυμναστική. Για ποιο λόγο να έχεις πάθος με κάτι, που δεν μπορείς να βουτήξεις στη μερέντα;

Εκτός κι αν μέσω του υπερβάλλοντα ζήλου σου επιτελείς κάποιο κοινωνικό έργο. Η έκθεση της λαδωμένης σωματικής σου διάπλασης καταμεσής της πλαζ, ενδεχομένως να διαδραματίζει σημαίνοντα ρόλο τόσο στη γνωστική ανάπτυξη, όσο και στην επαφή των παιδιών με την εκπαιδευτική διαδικασία.

“Ένας κοιλιακός + ένας κοιλιακός = δύο κοιλιακός” (μαθηματικά).

“Κοιλιακοί, Κωστάκη” τον διορθώνει η μαμά (γραμματική).

“Οι καλοσχηματισμένοι μύες του διπλανού λουόμενου φαντάζουν μεγάλα πλήκτρα, εγκατεστημένα στην κοιλιά του (έκθεση).

“Παρόμοια γράμμωση είχε και ο Μέγας Αλέξανδρος (ιστορία).

“Τα διογκωμένα αυτά μπράτσα είναι αποτέλεσμα αποκλειστικά εντατικής άσκησης ή και κάποιας μυστικής συνταγής; (χημεία).

Με μισή ώρα ηλιοθεραπείας κάθε μέρα, το παιδί κάνει μία γενική επανάληψη και ταυτόχρονα ο γονιός γλιτώνει τα χρήματα που θα έδινε σε καλοκαιρινά βοηθήματα.

Μήπως όμως κρύβονται κι άλλοι λόγοι πίσω από τον διακαή πόθο του ανθρώπου να βελτιώσει τη φυσική του κατάσταση; Οι απορίες μου άρχισαν να πληθαίνουν όταν έπεσαν στην αντίληψή μου τα μιλιούνια αθλητών που καθημερινά προπονούνται σε δρόμους και ανοιχτά γυμναστήρια σε ποικίλα αγωνίσματα, όπως άλμα εις μήκος, άλμα εις ύψος, δρόμος 1000 μέτρων, δρόμος 100 μέτρων, ρίψη σφαίρας, έλξεις σε μονόζυγο, κάμψεις χειρών και κοιλιακών.

“Γιατί χτυπιούνται όλοι αυτοί”; αναρωτήθηκα προς στιγμήν. “Μήπως είναι υποψήφιοι δόκιμοι του Λιμενικού Σώματος; Μήπως έχουν καταταχθεί στα Ο.Υ.Κ.; Μήπως είναι συμμετέχοντες των Ολυμπιακών Αγώνων του 2016; Ή μήπως έχουν περάσει στα ΤΕΦΑΑ”;

Κατάπια την τελευταία μπουκιά απ' την τυρόπιτά μου και κατευθύνθηκα σε ένα μελλοντικό “διάδοχο” του Λάμπρου Παπακώστα, για να λάβω σχετικές απαντήσεις.

“Γιατί ασκείστε τόσο σκληρά”; τον ανέκρινα.

“Για δουλειά”, αποκρίθηκε λαχανιασμένα.

“Σε ποια δουλειά χρειάζεται να πηδάτε”; ρώτησα με απύθμενη αφέλεια, αλλά ευτυχώς ο άνθρωπος ήταν ευγενικός.

“Δεν αθλούμαι για κάποια συγκεκριμένη δουλειά, αλλά για να πιάσω μία οποιαδήποτε” τόνισε και μου τα μπουρδούκλωσε ακόμη περισσότερο.

Όταν επιτέλους κατάφερε να πάρει μία ανάσα, ο ιδρωμένος κύριος αποφάσισε να γίνει πιο σαφής. Αναλύοντας τον ιδιαίτερο τρόπο σκέψης του, υποστήριξε ότι η αναζήτηση εργασίας στη σημερινή εποχή έχει εξελιχθεί πλέον σε έναν αέναο αγώνα δρόμου, για τον οποίο οφείλεις να είσαι κατάλληλα προετοιμασμένος.

Σε έναν κόσμο όπου η ανεργία εξαπλώνεται από άτομο σε άτομο σαν ιογενής γαστρεντερίτιδα, η κατάληψη μίας θέσης εργασίας, η οποία έπεσε σαν το μάννα εξ' ουρανού απαιτεί ταχύτητα και μαχητικότητα. Βγάζεις νύχια και διεκδικείς το θήραμά σου, ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα λιοντάρια, που αδιαφορούν για τη δική σου πείνα. Αν λοιπόν δεν έχεις την κατάλληλη αντοχή και τις απαραίτητες δυνάμεις πώς θα μπεις στο πεδίο μάχης σαν το πρόβατο; Όχι μόνο θα μείνεις νηστικός, αλλά υπάρχει κίνδυνος να σε κατασπαράξουν κιόλας.

Πώς θα σε βοηθήσουν οι πανεπιστημιακές γνώσεις σου ή τα υψηλά ρεκόρ που σημειώνεις στην πασιέντζα, αν δεν μπορείς να πάρεις τα πόδια σου; Μία διαθέσιμη θέση εργασίας είναι σαν πεταμένο 50ευρω στο πεζοδρόμιο. “Όποιος πρόλαβε, τον Αναγεννησιακό είδε”. Δε θα σε ρωτήσει κανείς αν το χρειάζεσαι για να πας στο σούπερ μάρκετ, να βάλεις βενζίνη ή για να πληρώσεις κάποια υποχρέωση; Επομένως, πρέπει να καταβάλεις κάθε δυνατή προσπάθεια, προκειμένου στο λεξικό, δίπλα από τον όρο “ετοιμότητα” να υπάρχει φωτογραφία σου

. Δεν έχει σημασία αν μια ζωή ήσουν χαμηλών τόνων και πορευόσουν με τον σταυρό στο χέρι. Μέσα από τη γυμναστική θα μάθεις να είσαι δραστήριος και διεκδικητικός, προκειμένου να ανταποκριθείς πλήρως στις σύγχρονες συνθήκες εργασίας. Για να πιάσεις πρώτος το μπαλάκι που θα σου πετάξουν, αφήνοντας τους υπόλοιπους να φάνε τη σκόνη σου και γενικώς να “φαγωθούν” μόνοι τους σαν τα σκυλιά.

Βέβαια υπάρχουν και οι περιπτώσεις εκείνες, που για να ενημερωθείς για την ύπαρξη κάποιας θέσης, θα πρέπει πρώτα να στο έχουν βρει στον καφέ ή στα χαρτιά. Όχι απαραίτητα, γιατί κάποιος άλλος ήταν εξυπνότερος ή πιο γρήγορος από σένα, αλλά γιατί αυτός είχε καλύτερους πληροφοριοδότες, με αποτέλεσμα μέσα σε μία ημέρα να βομβαρδίζεσαι από καινούριες ειδήσεις, που μέχρι πριν αγνοούσες. “Χθες έφυγε ο τάδε, σήμερα προσέλαβαν τον τάδε”. Και μένεις εσύ με τις αγγελίες στο χέρι να αναρωτιέσαι σαν τον Σπύρο Παπαδόπουλο: “τι έγινε, ρε παιδιά”;

Οπότε πάλι χρειάζεται να ξεδιπλώσεις τις ικανότητές σου ως ένα εν δυνάμει λαγωνικό και να οσφριστείς την ευκαιρία που προσεχώς θα παρουσιαστεί. Δεν είσαι ένα ήμερο κανίς του καναπέ που έχει ανάγκη αγκαλίτσες και φιλάκια, αλλά ένα λυσσασμένο λυκόσκυλο που ακόμα και ο Τζέιμς Μπελούσι θα ήθελε για συνεργάτη του. Γι' αυτό, “όρμα Τζακ και τα κόκαλα δικά σου”.