Λείπουν τα αντανακλαστικά

Εικόνα Άννα - Τερέζα Δαλμυρά

Μειώνεται η ένταση της αντίδρασής μας, απενεργοποιούνται οι αισθήσεις μας, αδυνατεί η λογική μας να λειτουργήσει, γινόμαστε ατομιστές, δεν αντιλαμβανόμαστε, αδιαφορούμε, φοβόμαστε, δεν κατανοούμε ότι συνυπάρχουμε και εν τέλει γιατί χάνουμε τα αντανακλαστικά μας;

Τώρα θα μου πείτε πως επιχειρώ να συντάξω νέα θεωρία σχετικά με τις αντιδράσεις των ανθρώπων αναφορικά με σοκαριστικά γεγονότα, αλλά κάθε άλλο παρά στο Γολγοθά αυτής της διαδικασίας θα έμπλεκα...

Το μόνο που επιθυμώ να κατανοήσω - και παραδέχομαι ότι έχω εμμονή ως προς αυτό - είναι για ποιο λόγο όταν μας “χτυπούν”, μας υποτιμούν, μας κλέβουν, μας βρίζουν, μας παίρνουν το φαγητό μέσα από το στόμα, μας καταργούν τα αυτονόητα δικαιώματά μας και φτάνουν στο σημείο να... μας σκοτώσουν – γιατί έτσι κλιμακώνεται η επίθεση απέναντι στην κοινωνία - εμείς πάλι εκεί. Έχουμε την ίδια αντίδραση. Την αντίδραση ενός μπαχαλάκη ή μίας μούμιας.

Που σημαίνει πως... Στη χειρότερη περίπτωση θα χρειαστεί επιχειρηματίες να βάλουν βαθύτερα το χέρι στην τσέπη για να αποκαταστήσουν τις ζημιές από το “χθεσινοβραδινό” τυφλό και άνευ περιεχομένου ξέσπασμα ορισμένων που θα σπάσουν ό,τι βρουν μπροστά τους και θα βάλουν φωτιά σε κάδους και στην καλύτερη περίπτωση – που συναντά κάποιος και στη Σύρο - θα βγουν στο δρόμο κάποιοι – χωρίς... απαρτία - να διαδηλώσουν δίνοντας μεν τον παλμό, αλλά κρατώντας αποστάσεις ασφαλείας από την αληθινή αιτία.

Δε θα το κρύψω αλλά μεγαλώνοντας - έχω την αίσθηση - ότι ολοένα και περισσότερο μουδιάζουμε! Δεν αντιλαμβανόμαστε τις δυνάμεις μας και φυσικά τις αφήνουμε να χάνονται στην αδράνεια με ό,τι αυτό συνεπάγεται! Ό,τι απαιτεί λογική, η πλειοψηφία των περισσοτέρων από εμάς, το αποφεύγει όπως λέει και η λαϊκή σοφία... όπως ο διάβολος το λιβάνι!

18 Σεπτεμβρίου του 2013. Δολοφονία Παύλου Φύσσα από Χρυσαυγίτη! Αίμα δηλαδή! Ξυπνάω το πρωί και διαβάζω την είδηση! Σοκάρομαι και τηλεφωνώ σε μία φίλη! “Έμαθες τι έγινε; Επειδή η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου, θα δεις πως θα ζήσουμε εμφύλιο. Ό,τι χειρότερο, εμείς, δυστυχώς, θα το βιώσουμε” της είπα, κουβαλώντας προφανώς όλη τη δόση αφέλειας που υπάρχει συνολικά στους ανθρώπους και νιώθοντας έναν φόβο παράλληλα από το δολοφονικό χτύπημα λες και ήμουν μπροστά στο γεγονός. Είχε προηγηθεί άλλωστε και η επίθεση σε άλλους ανθρώπους πριν από λίγες ημέρες από την ίδια ομάδα και το μόνο που είχε καρφωθεί στο μυαλό μου είναι ότι θα υπήρχε και συνέχεια. Άλλωστε η λίστα με τις επιθέσεις της Χρυσής Αυγής – όχι σε μετανάστες μόνο - ολοένα και μεγαλώνει. “Ποιος εμφύλιος χρυσή μου κοπέλα” απαντά εκείνη, λέγοντας μου πως “Απλά αυτό το ταξίδι που είχα πει ότι θα κάνω, θα αναβληθεί αφού τα εισιτήρια μάλλον θα γίνουν καινούργια βιτρίνα στο μαγαζί του πατέρα μου στην Αθήνα”.

Ομολογώ πως με αποστόμωσε! Ο διάλογος μετά από τη δική μου παύση έγινε μονόλογος και αποτύπωσε με κυνικό τρόπο την πραγματική αλήθεια. “Εσύ πιστεύεις ότι το πρόσωπο του φασισμού, που γεννιέται και αυξάνεται από μία κρίση, μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτό από τον καθένα; Οι “σκελετοί” μπορεί να αρχίζουν να βγαίνουν από την ντουλάπα, αλλά εμείς θα πιστεύουμε ότι πρόκειται για νέα μόδα. Μόδα “ακίνδυνη” που πολλοί από τους διπλανούς μας θα θελήσουν να “φορέσουν” για να δουν αν τους ταιριάζει. Η απόσταση ανάμεσα στο “τέρας” και σε εμάς όταν αρχίζουμε να το βλέπουμε και να του μοιάζουμε μένοντας απαθείς, μικραίνει διαρκώς. Θα σε σόκαρε η απάντησή μου για το ταξίδι αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Όσο εκτοξεύονται ανακοινώσεις για αντιφασιστικά καλέσματα χωρίς κουβέντα παραπάνω, όσο εξισώσουν δράσεις πολιτικές με τις επιθέσεις της Χρυσής Αυγής, τότε δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Κανένας εμφύλιος δεν πρόκειται να ξεσπάσει και τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Όσο κι αν η μνήμη όλων εκείνων που έχουν χαθεί από το διαρκώς οπλισμένο χέρι του φασισμού σε καλεί να αντιδράσεις, εσύ δεν πρόκειται να κάνεις τίποτα καθώς λείπει η γνώση”, είπε, δίνοντας ένα τέλος στο μονόλογό της και προσθέτοντας πως “Λείπει η γνώση και τα αντανακλαστικά. Αυτή είναι η μαγική λέξη... αντανακλαστικά! Σε μόνιμη νάρκη! Και δεν μπορεί να αλλάξει τίποτε γιατί όπως έχει τραγουδηθεί άλλωστε... “το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον. Δε θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον””.

Ετικέτες: