Αναστροφή εικόνας

«Της γειτονιάς μας ο τρελλός, όλα ανάποδα τα βλέπει», τραγουδούσε κάποτε ο Κ. Χατζής, κάνοντας με να σκεφτώ πως σήμερα «της χώρας μου ο πολιτικός, όλα ανάποδα τα λέει»!

Είτε σε κεντρικό επίπεδο, είτε σε τοπικό, οι πολιτικοί εκπρόσωποι έχουν ένα κοινό σκεπτικό και μία κοινή συμπεριφορά, που λες και μοναδικός τους σκοπός είναι να σε τρελάνουν.

Μέσα στο μυαλό τους είναι σαν να υπάρχει ένας παραμορφωτικός καθρέφτης, που τους κάνει να τα περνούν όλα μέσα από αυτό το φίλτρο της παραμόρφωσης και να σου παρουσιάζουν το μικρό για μεγάλο, το λίγο για πολύ, το τίποτε για κάτι!

Σε έναν τόπο που η μικρότητα της συμπεριφοράς, με όλες τις προεκτάσεις της, έχει μεγαλουργήσει (σχήμα οξύμωρο), σε καλούν εσένα να δεχτείς πως το τίποτε ή έστω το ελάχιστο που έπραξαν αποτελεί την μέγιστη προσφορά!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ελεεινή μικρότητα δέσμευσης της χώρας, μέσω των μνημονίων και η παρουσίαση της ως η πατριωτική προσπάθεια σωτηρίας της!

Μέσα σε ένα περιβάλλον βαθιάς οικονομικής ύφεσης που σε καλούν να επιβιώσεις με τα ελάχιστα, σου ζητούν να νοιώθεις ευτυχής που έστω επιβιώνεις!

Αδιάψευστος μάρτυρας αυτού, η τακτική που ακολουθείται στην απασχόληση, όπου αφού δημιούργησαν στρατιές ανέργων, ισοπεδώνοντας κάθε κεκτημένο εργασιακό δικαίωμα, έρχονται εκ των υστέρων να σου προσφέρουν ολιγόμηνες συμβάσεις με ελάχιστη αμοιβή κι εσύ να μπαίνεις στην αρένα του αλληλοσπαραγμού για μία ευκαιριακή θεσούλα!

Όταν χρειάστηκε να υπερασπιστούν τα δίκαια αυτού του τόπου, όχι μόνο δεν το έπραξαν αλλά αντιθέτως τα ξεπούλησαν μειοδοτικά, προπαγανδίζοντας μιαν ανάπτυξη, χωρίς όμως να διευκρινίζουν ότι δεν μιλούν για την δική σου αλλά των άλλων!

Κάπως έτσι σου πήραν τις βασικές δομές εξυπηρέτησης, σου αποδεκατίζουν την παιδεία, την υγεία και ότι επί χρόνια κατακτούσες με κόπους και θυσίες και σε οδηγούν να τους εξυμνείς με τον επιθανάτιο ρόγχο σου όταν στήνεις την αγχόνη, προσθέτοντας ένα συν στον αριθμό των αυτοκτονιών!

Στο ίδιο μοτίβο, με αναλογία κλίμακας, κινούνται και οι τοπικοί άρχοντες, που έχουν το περίσσιο θράσος να παρουσιάζονται ως μαχητές υπέρ των τοπικών κοινωνιών και εγγυητές την μελλοντικής προόδου, όταν στην πράξη συναινούν, ολιγωρούν ή απλά αδιαφορούν για τον μαρασμό και τη συρρίκνωση που βιώνει ο τόπος σου.

Ειδικά τις ώρες της προεκλογικής διαμάχης, σε τοπικό επίπεδο, θα κληθούμε για ακόμα μία φορά να γίνουμε μάρτυρες της απύθμενης θρασύτητας και ατέρμονης βλακείας, που θα παρουσιάζει μία εικόνα του τόπου σου πολύ μακριά από την καθημερινότητα σου, μέσα από υποσχέσεις άνευ αντικρίσματος, κενές θριαμβολογίες, κατινίστικες αντιπαραθέσεις και ύπουλες μεθοδεύσεις.

Όλα παρουσιαζόμενα με την οπτική της νυχτερίδας, που έχει την εικόνα του κόσμου βλέποντας τον κρεμασμένη ανάποδα.

Εγώ όμως σε πείσμα αυτών θα συνεχίσω το τραγούδι που άρχισα και καλώ κι εσένα να πάμε στον επόμενο στίχο «Στους πλούσιους και στους αρχοντάδες, δεν τους μιλάει με το έτσι θέλω, κι αλλού γυρνάει το κεφάλι».