Προσοχή εκτελούνται έργα!

Δεν αντέχεται αυτή η αναμονή μέχρι τις εκλογές.

Όχι γιατί έχω κανέναν καημό για το ποιος από τους υποψήφιους θα επικρατήσει, αλλά γιατί με κούρασε η τόση παραγωγή έργου!

Κάθε δήμαρχος διαφημίζει το έργο του, είτε γιατί, στις περιπτώσεις αποχώρησης από την πολιτική δράση, σκέφτεται την υστεροφημία του είτε γιατί με την εκ νέου υποψηφιότητα του θέλει να παρουσιάσει ένα παραγωγικό προφίλ.

Από την άλλη πλευρά κάθε υποψήφιος, που ονειρεύεται να μπει νικητής στο μέγαρο της Δημαρχίας, αφού κριτικάρει την ανυπαρξία έργου της προηγούμενης δημοτικής αρχής, υπόσχεται νέα έργα και διατυμπανίζει την πρόθεση της για σκληρή δουλειά.

Έργο παράγεται ή έστω έτσι διαφημίζεται, σε όλα τα επίπεδα.

Έργο πολιτικό, έργο κοινωνικό, έργο πολιτιστικό, μα περισσότερο από όλα τα άλλα πνιγήκαμε από την πληθώρα των τεχνικών έργων!

Τέτοιος κατασκευαστικός οργασμός που επικρατεί θα έπρεπε κάθε γειτονιά να μοιάζει τουλάχιστον με το κέντρο του Μανχάταν!

Τώρα γιατί εγώ δεν βλέπω τις μπουλντόζες να δουλεύουν, τα φορτηγά να πηγαινοέρχονται, τα μυστριά να παίρνουν φωτιά και όλα να κινούνται με εκείνη τη γνωστή νωχελική-χελωνική περπατησιά;

Γιατί με διακατέχει μια γρουσουζιά, μια αναποδιά και μια γκρίνια;

Γιατί έχω προηγούμενα με τους Δημάρχους ή κοντράρομαι με τους νέους υποψήφιους;

Σας διαβεβαιώνω πως τίποτε από αυτά δεν συμβαίνει.

Πολύ απλά υπάρχω, ζω και κινούμαι στους ίδιους τόπους όπου το τέλμα μεσουρανεί, η απραξία θριαμβεύει και η κωλυσιεργία πρωτοστατεί.

Κατά τα άλλα όλοι επίδοξοι τοπικοί σωτήρες, ούτε λίγο ούτε πολύ, μας μπουκώνουν με τόση παραγωγικότητα που δεν αντέχεται!

Οι κοινωνικές δομές ασθμαίνοντας παίρνουν τις τελευταίες τους ανάσες, όμως παρ’ όλα αυτά παράγεται κοινωνικό έργο!

Ο πολιτισμός εξαντλείται στις αποπροσανατολιστικές λαϊκοκίτς τσιφτετελικές επιτυχίες και τις βλαχοκουλτουριάρικες παρουσιάσεις, αλλά όλοι μιλούν για πολιτιστικό έργο!

Η απαξίωση στην κοινή συνείδηση του πολιτικού συστήματος, με τη διαφθορά των τοπικών αρχόντων, που συνδέονται με μικρές, μεγάλες ή τεράστιες λοβιτούρες, να πρωτοστατεί, δεν φαίνεται αρκετή ώστε να περιορίσει τον λόγο των επίδοξων μνηστήρων της εξουσίας που μιλούν για παραγωγή πολιτικού έργου!

Με τα τεχνικά έργα να ξεκινούν και να τελειώνουν στο άνοιγμα μιας λακκούβας, με την υπόσχεση ότι αυτή αποτελεί την απαρχή τουλάχιστον του χτισίματος των πυραμίδων, με μελέτες, δαπάνες και εγκρίσεις να διαλαλούνται τα έργα υποδομών που όμως στη συνέχεια απεντάσσονται, με ανακατασκευές τοιχίων να παρουσιάζονται ως έργα πνοής, διαφημίζεται το τεχνικό πρόγραμμα των συνδυασμών.

Και μην τολμήσει κανείς να τα αμφισβητήσει όλα αυτά γιατί η απάντηση είναι γνωστή και χιλιοειπωμένη: δεν υπάρχουν πόροι, έχουν κοπεί οι χρηματοδοτήσεις, βιώνουμε την οικονομική ύφεση.

Φυσικά όλα αυτά δεν αφορούν μόνο τους εν ενεργεία δημοτικούς άρχοντες αλλά και τους υποψήφιους διεκδικητές της εξουσίας.

Με τόση συρρίκνωση των πόρων και την διαπίστωση πως ωθείται σε αφανισμό η αυτοδιοίκηση εγώ απλά διερωτώμαι, γιατί έχουν όλοι τόση πρεμούρα να επωμισθούν τέτοιους άχαρους ρόλους;

Πόσοι πολλοί είναι τελικά αυτοί που πασχίζουν για το καλό μας και τη σωτηρία του τόπου!

Μάλλον μόνο εγώ είμαι που δεν έχω την πετριά ή το ψώνιο του Μεσσία!

Με τόσους σωτήρες γιατί άραγε πάμε από το κακό στο χειρότερο;

Γιατί γιγαντώνονται τα προβλήματα γύρω μας;

Γιατί υπάρχει τόσο μεγάλη κοινωνική δυσανασχέτηση;

Ίσως γιατί εγώ αντιλαμβάνομαι την πραγματικότητα διαφορετικά από ότι μου την παρουσιάζουν.

Πάντως καλό θα ήταν όλοι αυτοί που πριν τις κάλπες προσπαθούν να πείσουν για το παραγόμενο έργο, να φροντίσουν να μην πέσουν σε καμία λακούβα!