Ποιος γαβγίζει(;)

Το έχουμε αντιληφθεί πλήρως και θα το αντιλαμβανόμαστε ακόμη περισσότερο όσο περνούν οι ημέρες και θα πλησιάζουμε προς την εκλογική αναμέτρηση. “Έχουμε πάρει μυρωδιά” το προεκλογικό “γάβγισμα” μερικών αιρετών, οι οποίοι επιχειρώντας να ασκήσουν κριτική σε άλλα πρόσωπα της Αυτοδιοίκησης, “πηδούν” τη νοητή γραμμή των ορίων της πολιτικής συνδιαλλαγής, ξεστρατίζουν από την κανονική οδό του ανθρώπινου διαλόγου και λαμβάνουν θέση κατώτερη από εκείνη που πρέπει και αρμόζει, εξαπολύοντας “πυρά” προς πάσα κατεύθυνση και μάλιστα εκμεταλλευόμενοι σοβαρά ζητήματα που χρήζουν πολιτικής σοβαρότητας και υπευθυνότητας.

Πρόσφατα φιγουράραμε ως νομός, ο δήμος Σύρου – Ερμούπολης αλλά και πέντε ακόμη δήμοι των Κυκλάδων, στη λίστα με τους δήμους της χώρας που φαίνεται πως... αγρόν ηγόραζαν και δεν ενέκριναν παρά με καθυστέρηση ορισμένοι και άλλοι όχι ακόμη, τους προϋπολογισμούς για το 2014, τη στιγμή που ο νόμος ορίζει ως χρονικό όριο τον Νοέμβριο του προηγούμενου έτους. Πρακτικά αυτό μπορεί να σημαίνει πως από τον επόμενο μήνα, οι δήμοι που βαδίζουν με το πάσο τους θα έχουν τη δυνατότητα να καταβάλουν μόνο τις μισθοδοσίες των υπαλλήλων! Όλες οι υπόλοιπες οικονομικές υποχρεώσεις μέχρι την έγκριση του προϋπολογισμού θα είναι μετέωρες, δηλαδή στον αέρα, δηλαδή ακάλυπτες, δηλαδή σε εκκρεμότητα, δηλαδή αν δεν μπορούν νόμιμα να εγκριθούν οι δαπάνες, ένα σχολείο στην καλύτερη περίπτωση θα στερηθεί γραφική ύλη, στη χειρότερη, οι μαθητές θα έχουν τη δυσάρεστη εμπειρία να κάνουν μάθημα σε αίθουσες... Αλάσκα.

Η κατάσταση βέβαια θα είναι αναμφισβήτητα πιο δύσκολη για τους δικαιούχους επιδομάτων, οι οποίοι βέβαια βρίσκονται σε ένα μόνιμο... φλερτ με την καθυστέρηση.

Εύλογα λοιπόν, αντιλαμβάνεται οποιοσδήποτε πως από την πλευρά της αντιπολίτευσης προφανώς και πρέπει να ασκείται κριτική. Ουδείς το αμφισβήτησε και ουδείς διαφώνησε. Πρέπει να θίγονται και να τονίζονται τα κακώς κείμενα. Να υπάρχουν απαντήσεις στα επιχειρήματα που προβάλλονται ως ρεαλιστικές δικαιολογίες ή ως άλλοθι, αλλά πάντοτε, σύμφωνα με μία αξιοπρεπή στάση που τουλάχιστον αρμόζει για τη χάρη αποκλειστικά και μόνο των δημοτών, οι οποίοι εν τέλει καλούνται μία ζωή να πληρώνουν – μεταφορικά και κυριολεκτικά – τις αποφάσεις, σωστές ή λανθασμένες, εκείνων που τους κυβερνούν σε εθνικό ή σε τοπικό επίπεδο.

Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ακόμη, το γεγονός πως οι υπάλληλοι των υπηρεσιών, καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες και ως προς αυτό δεν αντιλέγει κανείς, αφού στο σενάριο που θέλει να πέφτει οποιαδήποτε “καμπάνα”, ακόμη και οι ίδιοι θα έρθουν τετ α τετ με το πρόβλημα. Η λογική επισημαίνει πως “δε θα έβαζαν τα χέρια τους, να βγάλουν τα μάτια τους”.

Ωστόσο, έκπληξη προκαλεί μία δήλωση ενός δημάρχου από ένα νησί των Κυκλάδων, στο πλαίσιο μίας ευρύτερης τηλεφωνικής επικοινωνίας, ο οποίος μεταξύ άλλων, τόνισε ότι ήταν συνηθισμένο φαινόμενο να καθυστερούν οι εγκρίσεις των προϋπολογισμών από τα παλαιότερα χρόνια. Σήμερα όμως, το Οικονομικό Παρατηρητήριο είναι εδώ και δεν είναι απλά σαφές αλλά ζητά κατηγορηματικά τις απαιτήσεις του! Ακόμη κι αν δεν είναι εφικτή η κατάρτιση και η έγκριση στη συνέχεια του προϋπολογισμού έγκαιρα, τουλάχιστον ας υπάρξει μία συνολική παρέμβαση από την πλευρά της τοπικής Αυτοδιοίκησης ώστε να “πρωταγωνιστήσει” στα γραφεία των αρμόδιων υπουργείων, το πρόβλημα. Για ποιο λόγο άλλωστε υπάρχει το αντίστοιχο συλλογικό όργανο; Μόνο για την αποστολή επιστολών;

Το ζητούμενο μετά από όλα αυτά είναι ο τρόπος που ασκείται η κριτική και που δίνονται απαντήσεις και ανταπαντήσεις από οποιαδήποτε πλευρά. Ως δημότες θέλοντας και μη, διαβάζουμε το – πολλές φορές – αμίμητο ομολογουμένως περιεχόμενο των ανακοινώσεων των αιρετών, το οποίο θυμίζει “χτυπήματα” άσφαιρα, που λίγο πλησιάζουν την ουσία ενώ ταυτόχρονα, αποτελούν χαρακτηρισμούς κενούς. Είναι κριτικές που μοιάζουν με αστείες μαριονέτες που όποτε “θέλουν” κουνιούνται και όποτε “δε θέλουν” σιωπούν. Είναι λόγια - πυροτεχνήματα που σβήνουν μετά από δύο ημέρες, αφήνοντας το πρόβλημα άλυτο και υπαρκτό. Αποτελούν κριτικές που αποσκοπούν στο να εντυπωσιάσουν και να παραπλανήσουν τους πολίτες σε μία περίοδο με προεκλογικές ζυμώσεις που οι υποψήφιοι δήμαρχοι και σύμβουλοι επιχειρούν να εισπράξουν σε ψήφους, το ενδιαφέρον τους. Οι αιρετοί που δεν αντιλαμβάνονται τί σημαίνει αξιοπρεπής αντιπολιτευτική στάση, μας υποτιμούν, καθώς οι δημότες πράγματι δεν έχουν ούτε την ελάχιστη εμπειρία από τα κοινά, ούτε και τη μέγιστη, αναγνωρίζουν όμως διαισθητικά, πως σε μία αντιπαράθεση. λογικά, υπάρχουν όρια, εκτός του γεγονότος ότι ένας εποικοδομητικός διάλογος κανονικά θα αναδείκνυε και λύσεις. Και αυτά τα όρια, συνήθως υπαγορεύονται από την αντοχή τους. Και υπενθυμίζουμε για τους “βαρύκοους” της τοπικής Αυτοδιοίκησης, ότι η αντοχή και η ανοχή έχει αρχίσει να εξαντλείται εξαιτίας των μέτρων που έχουν “γαζώσει” την καθημερινή επιβίωσή των πολιτών. Γι΄αυτό, όλοι μας, πρέπει να έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα προκειμένου να αντιλαμβανόμαστε... ποιος περιορίζεται στο να “γαβγίζει”, χωρίς να έχει τη δυνατότητα να “δαγκώνει” την ουσία του ζητήματος.

ΥΓ. Παρακαλείσθε όπως αφήσετε στην ησυχία του τον Κυκλαδίτικο και Συριανό λαό!