Βρε καλώς τον, τον παράγοντα

Τι πετριά και αυτή που τρώει ο άνθρωπος και θεωρεί ότι μπορεί να κινήσει νήματα!

Μέσα στο γενικό κλίμα που τόσο μεθοδευμένα καλλιεργείται τα τελευταία χρόνια στη χώρα, όπου όλη η πολιτική, επιχειρηματική και κοινωνική ζωή λειτουργεί μέσα σε ένα λαβυρινθώδες σύστημα διαπλοκής, μεθοδευμένων κινήσεων και ισχυρών δεσμών, εμποτίστηκε πλέον και στην νοοτροπία του μέσου Έλληνα ότι η επιτυχία των στόχων εξαρτάται από την μεσολάβηση κολλητών, ισχυρών και ημετέρων.

Συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, δουλειές που κλείνονται με ένα τηλεφώνημα του γνωστού στον κατάλληλο άνθρωπο, συναναστροφές με κάθε είδους δήθεν επιφανή, που ανεβάζουν τις κοινωνικές μετοχές και το κάρο τραβά η ματαιοδοξία, η φιλοδοξία και τα μικροσυμφέροντα των απανταχού τυχάρπαστων καιροσκόπων.

Κάθε ένας που πετυχαίνει να δημιουργήσει μια επιχειρησούλα, είτε γιατί βρήκε έτοιμο χρήμα είτε γιατί δεν άφησε καμία τράπεζα που να μην τον έχει δανειοδοτήσει, είτε γιατί μία ζωή ξεπατώθηκε στο μεροκάματο, ξαφνικά νοιώθει κάποιος στον μικρόκοσμο που ζει και κινείται.

Μόλις πιάσει λίγο χρήμα στα χέρια προσπαθεί να διευρύνει τον κύκλο του και γίνεται της προσκολλήσεως σε όποιον έχει λίγα περισσότερα από αυτόν, σε όποιον διαθέτει ή έστω έτσι λέει, υψηλές γνωριμίες, σε όποιον έτυχε να ηγηθεί σε θέσεις και πόστα και τέλος πάντων σε όποιον έχει τον αέρα και το τουπέ του «κάποιου».

Εκεί να δεις πρεμούρα να τους φτάσει. Παίρνει καινούργιο αμάξι άξιο θαυμασμού, ξάφνου αγαπά τα σκάφη και να σου με ταχύπλοο κι ας ήταν η μόνη σχέση του με τη θάλασσα ο παππούς του ο ψαράς, κυκλοφορεί με τελευταίας τεχνολογίας κινητά και tablet κι ας είναι το μόνο που γνωρίζει να στέλνει κακήν κακώς ένα μήνυμα και να ρίχνει καμία πασιέντζα.

Όλα για την εικόνα του και το ψωριάρικο μεγαλείο του, αρκεί να γίνεται αποδεκτός από το συνάφι των μεγαλοσχήμονων.

«Έχε τους από κοντά και που ξέρεις κάπου θα σου χρειαστούν» είναι οι δικές του προσωπικές σκέψεις και χαμογελά μόνος του για την ευκαιρία που άρπαξε από τα μαλλιά και καλλιέργησε υψηλές γνωριμίες.

Ακούει τι λένε και ότι του γυαλίσει και στα δικά του αυτιά φαντάξει έξυπνο και πνευματώδες το υιοθετεί και το πλασάρει αμέσως για δική του άποψη.

Κάθε μπαρούφα και γελοιότητα που μπορεί να υποστηρίζουν οι επιφανείς φίλοι του, γίνεται κτήμα του και την μοστράρει ως την απόλυτη γνώση και την υπέρτατη σκέψη.

Με το σκεπτικό ότι οι φίλοι στην ανάγκη φαίνονται, όταν κάτι δεν πάει όπως το υπολόγιζε, όταν τα πράγματα εξελίσσονται όπως δεν τον βολεύουν, όταν προκύπτουν καταστάσεις που δεν τον εξυπηρετούν τότε πολύ απλά κάνει ένα τηλεφώνημα στον κολλητό, στον δικό του άνθρωπο.

«Και να ρε φίλε, στο κρασί που ήπιαμε, κάνε μου τη χάρη και κόψε τον λόγο από τον τάδε, τράβηξε τα αυτιά αυτού που με ενόχλησε, φίμωσε τον αντίλογο αυτού που με πολεμά».

Εκεί φαίνονται οι φίλοι! Έτσι λειτουργεί και πορεύεται, νομίζοντας ότι απέκτησε οντότητα, ότι μπορεί να καθορίζει καταστάσεις, ότι είναι κάποιος.

Κοίτα τελικά πόσο απλά μπορεί να φάει την πετριά ο άνθρωπος και να περνιέται για παράγοντας!