Σκοπεύσατε τον ψηφοφόρο

Περίμενα ότι θα ακούσω κάτι βαθυστόχαστο, κάτι εμπνευσμένο, κάτι μεγαλοφυές, κάτι πρωτοπόρο ή έστω κάτι πνευματώδες.

Θεώρησα ότι τώρα που είναι προεκλογική περίοδος, θα βάλλουν όλοι, όση επιδεξιότητα λόγου διαθέτουν και θα αναλύσουν τις μεγαλόπνοες ιδέες τους για το μέλλον αυτού του τόπου.

Θα χρησιμοποιήσουν έστω στοιχειωδώς ορθά ελληνικά για να διατυπώσουν με σαφήνεια και καθαρότητα σκέψης τις προοπτικές που θα ανοιχθούν από την δική τους παρουσία και συμμετοχή στη διοίκηση.

Ήλπιζα ότι θα προσπαθήσει έστω κάποιος να με πείσει ότι αξίζει να του εμπιστευθώ την τύχη μου ως πολίτης.

Μάλλον δεν τους ενδιέφερα καθόλου, εγώ ο απλός, αδαής και ταπεινός ψηφοφόρος.

Μόνον έτσι εξηγείται γιατί μου φέρθηκαν τόσο βάναυσα!

Γιατί λεηλάτησαν και το τελευταίο ψήγμα αντοχής μου!

Βλέπω τους υποψηφίους να παρελαύνουν εμπρός μου και διερωτώμαι ποιοι είναι αυτοί που θέλουν να με κυβερνήσουν;

Τι το διαφορετικό διαθέτουν που τους κάνει να ξεχωρίζουν και θέλουν να ορίσουν το μέλλον μου;

Τους ακούω να μιλούν και νομίζω ότι με κοροϊδεύουν!

Με τετριμμένες ατάκες και φράσεις κλισέ, εκφέρουν δημόσιο λόγο.

Κατακρεουργούν την ελληνική γλώσσα, θέλοντας να επιδείξουν μια γνώση που δεν τους ανήκει.

Με πρόσχημα την αμεσότητα της εκπροσώπησης, μου τριβελίζει το μυαλό ο κάθε υποψήφιος ότι είναι ένας από μας, ότι είναι ο φίλος, ο γνωστός, ο γείτονας, ο απλός πολίτης της διπλανής πόρτας.

Ναι ρε φίλε αλλά εγώ δεν θέλω να σε καλέσω να πάμε εκδρομή, ούτε να παίξουμε μια παρτίδα τάβλι.

Εγώ ζητώ ανθρώπους ικανούς να διοικήσουν.

Ανθρώπους που έχουν εξειδικευμένη γνώση, που φέρουν περγαμηνές διοικητικής αποτελεσματικότητας στους τομείς με τους οποίους έχουν ασχοληθεί στην προσωπική τους πορεία, που διαθέτουν τελικά αυτή τη στόφα του ηγέτη βρε αδερφέ.

Διαολίζομαι όταν ο κάθε συνδυασμός, μου τρίβει στη μούρη την κάθε αστοιχείωτη κουμπάρα του πρωτοξάδερφου του επικεφαλής, μόνο κα μόνο για να είναι τυπικός ως προς την ποσόστωση των γυναικών στο ψηφοδέλτιο.

Μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι όταν φιγουράρει στις λίστες των υποψηφίων ο κάθε αδαής μπουνταλάς μπατζανάκης του κολλητού, που έχει μεγάλο σόι στο χωριό και σέρνει πολλές ψήφους πίσω του.

Κι εγώ τι φταίω ρε που εσύ θέλεις με το στανιό να βγεις;

Τι φταίω, που επειδή δημιουργείς υποχρεώσεις με ταξίματα και μικροεξυπηρετήσεις θέλεις να θρονιαστείς για πέντε χρόνια πάνω στο σβέρκο μου;

Τι φταίω και με στήνεις στον τοίχο σαν να είμαι στο εκτελεστικό απόσπασμα και με πυροβολείς με την αγραμματοσύνη, την άγνοια και την ανοησία σου;

Αλλά δεν φταις εσύ!

Εσύ νομίζεις ότι με το να μπεις σε ένα ψηφοδέλτιο έγινες κάποιος.

Φταίει αυτός που σε διάλεξε και σε μοστράρει ως λύση.

Φταίει αυτός που σε συγχαίρει για την υποψηφιότητα σου.

Φταίει αυτός που νιώθει υποχρεωμένος απέναντι σου και είναι πρόθυμος να σε ψηφίσει.

Ναι τελικά αυτός πρέπει να στηθεί στον τοίχο.

Σκοπεύσατε. Πυρ.