Τενοντίτιδα του φαίνεσθαι

Ποια θα υποστήριζε κάποιος ότι είναι η πιο διαδεδομένη “νόσος” της παρούσας χρονικής περιόδου; Τί είναι εκείνο που βασανίζει μυαλό και σώμα και ταλαιπωρεί κοινωνικές ομάδες, μεμονωμένους πολίτες, δημότες, επιχειρηματίες, εισοδηματίες, εργαζομένους, ανέργους, χαμηλοσυνταξιούχους, φοιτητές, σπουδαστές και γονείς;

Μα φυσικά η τενοντίτιδα! Μία “νόσος” που εξαπλώνεται με γοργούς ρυθμούς και στοιχειώνει την καθημερινότητα της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών, οι οποίοι έχουν εστιάσει τους τελευταίους μήνες στην εκλογική μάχη και η οποία – για καλή τύχη μίας μικρής μειοψηφίας – επιτέλους, πλησιάζει στο τέλος της!

Τενοντίτιδα λοιπόν, για τους καλά μελετημένους ανθρώπους δεν ορίζεται μόνον η φλεγμονή στις αρθρώσεις, η οποία προκαλεί έντονους πόνους και περιορισμό των φυσιολογικών κινήσεων. Η τενοντίτιδα στην προεκλογική περίοδο, κατά έναν περίεργο τρόπο λαμβάνει διαφορετικό νόημα. Είναι η αγκύλωση της σκέψης! Η παύση λειτουργίας της διανοητικής διαδικασίας και η προσκόλληση του νου σε εμμονές!

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου δηλαδή, η τενοντίτιδα εξαπλώνεται απειλητικά και προκαλεί βλάβες – κάποιες φορές ανεπανόρθωτες – στον ανθρώπινο εγκέφαλο, ο οποίος εξαιτίας της πίεσης που “γεννά” ο προεκλογικός αγώνας, εκπέμπει έναν μονότονο και επαναλαμβανόμενο, άκρως ενοχλητικό ήχο, σαν εκείνον που εξέπεμπε το ταλαιπωρημένο πικ απ της γιαγιάς Άννας όταν κρυφά του έβαζα έναν χαλασμένο δίσκο που είχα ξεθάψει από ένα παλαιό μπαούλο, με αποτέλεσμα να... κολλά η βελόνα!

Πλέον και λόγω της ανάπτυξης της τεχνολογίας, η διάγνωση της τενοντίτιδας του μυαλού δύναται να γίνει ευκολότερα αντιληπτή, καθώς τα σημάδια της αποτυπώνονται – κατά κύριο λόγο - σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Κάποτε τα ίδια σημάδια “κοσμούσαν” τους τοίχους της γειτονιάς. Στον αντίποδα όμως, σήμερα, τα σημάδια πώρωσης και περιορισμένης ικανότητας διαλόγου με το συνάνθρωπο – συμπολίτη μας, αποτυπώνονται στους εικονικούς τοίχους του διαδικτύου!

Απλές παρατηρήσεις, διαπιστώσεις ή επισημάνσεις με δόσεις καλόγουστου χιούμορ προκαλούν γέλιο ή έναν ευχάριστο μορφασμό στους δερματικούς μύες του προσώπου του κάθε αναγνώστη. Αυτό όμως, παρατηρείται σπανίως, καθώς όπως προστάζει η... τενοντίτιδα της εποχής, τα κακόγουστα αστεία, τα κακεντρεχή σχόλια, οι - κάτω από τη μέση - βολές ή ακόμη και προσβολές καθώς και τα υποτιμητικά λόγια που φέρουν τη ρίζα τους στις εμμονές εκείνων που τα ξεστομίζουν και τα γράφουν, μόνον αποστροφή μπορούν να προκαλέσουν τόσο στους νοήμονες ανθρώπους, όσο και σε κάποιον απλό παρατηρητή, ο οποίος μένει ανεπηρέαστος και βρίσκεται εκτός... παιχνιδιού!

Ιδιαίτερη ανησυχία ωστόσο προκαλεί η επανάληψη των σχολίων της δεύτερης κατηγορίας αλλά πολύ περισσότερο, “γεννούν” προβληματισμό τα γραφόμενα υποψηφίων που “αγγίζουν” τις ευαίσθητες χορδές της τοπικής κοινωνίας του νησιού για άκρως σημαντικά ζητήματα, για τα οποία οι όποιες - προφανέστατα - άνευ σκέψεως τοποθετήσεις – διαγγέλματα, μόνον θυμό και μένος μπορούν να σπείρουν!

Και γι αυτές τις ενέργειες οι ευθύνες από μία υγιή κοινωνία, αποδίδονται!

Θα ήταν προτιμότερο λοιπόν, ετούτη την κρίσιμη εποχή για τη χώρα που μοιάζει κυριολεκτικά να χάνει καθημερινά δυνάμεις και να αιμορραγεί από απάνθρωπες πολιτικές που εφαρμόζονται, οι προσπάθειες των πολιτών στις μικρότερες κοινωνίες να δείχνουν το παράδειγμα της ανασύνταξης δυνάμεων και της αναγέννησης της κοινωνίας, παρά να συντηρούν τη μίζερη αντίληψη και την κοντόφθαλμη σκέψη, η οποία – ιδωμένη με ολίγη δόση τοπικισμού – δε συνάδει με την ιστορία του νησιού!

Ως εκ τούτου, στην τενοντίτιδα της σκέψης και του φαίνεσθαι, καλό θα ήταν επιτέλους να πούμε ένα μεγάλο “φτάνει πια” και να σκεφθούμε πώς η καλώς νοούμενη “εμμονή”, δηλαδή η προσήλωση σε έναν στόχο και οι ενέργειες προς την επίτευξή του, θα αναζωογονούσαν τη Σύρο.