Αγαπημένη μου κατάθλιψη

Τι το ήθελες βρε παιδάκι μου να μπλέξεις σε αυτό το παιχνίδι;

Αφού δεν το ξέρεις, γιατί ανακατεύεσαι;

Δεν βλέπεις ότι όσοι το επιχείρησαν έφαγαν τα μούτρα τους;

Μη μπαίνεις λοιπόν σε τέτοιες ιστορίες που κάποιοι σε υποχρεώνουν.

Ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις που κάτω από όσα σου υπαγορεύουν εσύ απλώς βάζεις το όνομα σου, είναι εξίσου ταπεινωτικό.

Πόσο συνηθισμένο πλέον και πόσο αστείο ταυτόχρονα να παρουσιάζεται το άσπρο για μαύρο!

Να επιχειρείται κάθε φορά η παραποίηση αυταπόδεικτων καταστάσεων!

Να προβάλλεται μία άλλη, δική τους αλήθεια έτσι όπως βολεύει, μόνο και μόνο για να καλυφθούν τα όποια ανομήματα!

Να αποκρύπτονται πράξεις γνωστές στους πάντες, κρυπτόμενοι πίσω από ένα δάχτυλο.

Να συγκαλύπτονται γεγονότα πασιφανή, με μόνο ζητούμενο την μετάθεση ευθυνών.

Κι εσύ να παρουσιάζεσαι ως θεματοφύλακας της κάθε ανίερης συναλλαγής και υπερασπιστής της όποιας εκμεταλλεύσιμης ευκαιρίας, τιμητής του δίκιου της κομπίνας και της λαμογιάς.

Πόση θρασύτητα και πόσος πανικός μπορεί να υπαγορεύουν τέτοιες αντιδράσεις!

Θιγόμενοι ή υπαίτιοι;

Αντιδρώντες ή υπερασπιστές;

Εμπλεκόμενοι ή αμέτοχοι;

Κερδοσκόποι ή αδιάφθοροι;

Ποιό προσωπείο τελικά υιοθετεί ο κάθε ένας για να δικαιολογήσει τη θέση του;

Ποιές τακτικές ακολουθεί για να παρουσιαστεί άμωμος;

Πόσους παρατρεχάμενους χρησιμοποιεί προκειμένου να αποποιηθεί τις ευθύνες του;

Αυτή η τακτική ακολουθείται συνήθως όταν έρχεται εκείνη η στιγμή που τα πράγματα ξεκαθαρίζουν, που όλα γίνονται γνωστά και λέγονται με το όνομα τους.

Τότε οι αντιδράσεις ποικίλουν.

Εκτόξευση απειλών, επιθετικό ύφος, απεγνωσμένες κραυγές, παιδιαριώδης αιτιολόγηση, ακόμα και ψυχολογική κατάρρευση, είναι μερικές από τα απέλπιδα ύστατα ψελλίσματα υπεράσπισης.

Πώς να κρυφτεί κανείς πίσω από τόσο φτηνά τεχνάσματα;

Με ποιό τρόπο να αποδείξει το αντίθετο από τα κραυγαλέα;

Ποιόν να πείσει όταν όλοι γνωρίζουν;

Γελοιοποιείται και σαν τον βασιλιά γυμνός περιφέρει την ανεπάρκεια του.

Δεν μπορεί κανείς πια να τον κρατήσει μακριά από τον λάκκο που ο ίδιος άνοιξε και που τώρα ετοιμάζεται να τον καταπιεί.

Όποιο καταθλιπτικό ύφος κι αν υιοθετήσει δεν μπορεί να συγκινήσει για να του δοθεί άφεση αμαρτιών.

Ακόμα και η παραποίηση των δεδομένων έως και την έσχατη στιγμή, προδίδει το μέγεθος των ευθυνών του.

Ψάχνει να βρει κάτι μεμπτό για όσους τολμούν να αρθρώσουν λόγο.

Επιχειρεί με κάθε τρόπο να αμαυρώσει την εικόνα τους.

Κατηγορεί όλους όσους είπαν τα πράγματα με το όνομα τους.

Απειλεί όποιον παρουσίασε την πραγματικότητα.

Μόνος φωνάζει, μόνος ακούει.

Αυτός και οι όμοιοι του, πανικόβλητοι υπερασπιστές της ανεντιμότητας τους.

Μιλήστε, φωνάξετε, παραποιείστε, τρομοκρατήστε.

Δυστυχώς έχετε χάσει πλέον το ακροατήριο σας.

Αρκεστείτε στην δόξα των παλιών σας μεγαλείων, άλλωστε η κατάθλιψη που επικαλείστε σας πάει πολύ!