Ω! Τι τιμή!

Ποιος είναι ο κάθε ένας, σε μία μικρή κλειστή επαρχιακή κοινωνία, λίγο έως πολύ είναι γνωστό.

Το ποιόν, οι πράξεις, και οι συμπεριφορές του καθ’ ενός, αργά ή γρήγορα, γίνονται αντιληπτές, επιτρέποντας στο κοινωνικό σύνολο, στο μέτρο των δυνατοτήτων του, να γνωρίσει, να κατανοήσει και να αξιολογήσει.

Και ενώ όλοι φτάνουν στο σημείο να ξέρουν απόλυτα με ποιόν έχουν να κάνουν, όταν έρχεται η στιγμή να εκδηλώσουν την όποια άποψη έχουν διαμορφώσει, τότε αποδεικνύεται το μέγεθος του αναστήματος τους.

Ειδικά σε περιπτώσεις όπου η συμπεριφορές απευθύνονται σε άτομα που κατέχουν υψηλές θέσεις, τότε μαγεύεσαι από το βάθος της γονυκλισίας που συναντάς, από αυτούς τους ίδιους που μέχρι πριν λίγη ώρα κατακεραύνωναν όλους τους μεγαλοσχήμονες που τώρα προσκυνούν.

Συνήθεις τέτοιες αντιδράσεις απέναντι σε άτομα που διαθέτουν την όποια μορφή δύναμης ή εξουσίας, είτε αυτή είναι πολιτική είτε οικονομική ή ακόμα και επικοινωνιακή.

Τι και αν έχουν λεηλατήσει ανθρώπινες ζωές ή την χώρα ολόκληρη, προκειμένου να επιτευχθούν οι επιδιώξεις τους.

Τι και αν κρατούν ομήρους ολόκληρες κοινωνίες, μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθούν προσωπικά.

Τι και αν λεηλατούν δημόσιο χρήμα, προς ικανοποίηση των δικών τους συμφερόντων.

Τι και αν καρπώνονται κόπους εργαζομένων χωρίς την ελάχιστη ανταπόκριση.

Τι και αν ψεύδονται ασυστόλως παρουσιάζοντας το άσπρο-μαύρο και παραμορφώνουν την πραγματική διάσταση των πραγμάτων, αρκεί να γίνουν πιστευτοί.

Όλοι αυτοί οι επιφανείς του πλούτου, της πολιτικής, της επιχειρηματικότητας, των μέσων και της κάθε μορφής εξουσίας.

Και ενώ όλοι γνωρίζουν το ποιόν τους, τον βίο και την πολιτεία τους, τον τρόπο που ενεργούν και έχουν εμπρός τους απτά τα αποτελέσματα των τακτικών και των ενεργειών τους, στην πρώτη ευκαιρία σπεύδουν να τους υποδεχθούν, να υποκλιθούν στην παρουσία τους, να τους σφίξουν το χέρι, να αρκεστούν σε ένα χτύπημα στον ώμο, να τους αποδώσουν τίτλους, να τους προσφέρουν τιμητικές διακρίσεις, να δημιουργήσουν ανίερες συμμαχίες!

Σαν άλλοι κοπρολάγνοι θα ασπαστούν ότι πριν από λίγο έφτυναν και ότι μετά την παράσταση θα βρίζουν.

Αυτοί οι ίδιοι που αύριο, μόλις απομείνουν μεταξύ τους θα ξεκινήσουν και πάλι τους λίβελους εναντίον της κάθε μορφής εξουσίας, διαρρηγνύοντας τα ιμάτια τους στο άκουσμα της κάθε προκλητικής συμπεριφοράς των εξουσιαστών.

Και όσοι μεταξύ αυτών πορεύονται με πίστη και συνέπεια σε ότι πρεσβεύουν, όσοι στέκονται ευθυτενείς απέναντι σε ότι γνωρίζουν πως τους προδίδει, τότε χαρακτηρίζονται ιδιότροποι, αντιδραστικοί έως και γραφικοί.

Αυτοί που δεν τραβούν καρέκλες στην πρώτη σειρά των επισήμων σε αυτούς που κρατούν τις ζωές τους χέρια τους και τις ορίζουν με τον πιο ιδιοτελή καιροσκοπισμό, αλλά στέκουν παράμερα αηδιασμένοι από τις τιμές που προσφέρονται απλώχερα στους χλευαστές της νοημοσύνης τους.

Περάστε παρακαλώ. Σας ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνατε. Με τιμά η παρουσία σας εδώ. Σας τιμά η μιζέρια και η μικρότητα μας.

Ω! τιμώμενοι εσείς εξουσιαστές μας!