Άνοιξ΄το παραθύρι σου

Πέρασε η πρώτη, πέρασε η δεύτερη, πέρασε η τρίτη και η τριακοστή και ΄συ ακόμη να φανείς! Έχουν περάσει τόσες ημέρες από την επίσημη πρώτη και ο κόσμος συνωστίζεται στο κατώφλι σου μήπως και σε γνωρίσει επιτέλους. “Ασφυκτιά” η πλατεία Τσιροπινά από την απουσία σου και υποφέρει από την καθημερινή περιέργεια και αγωνία των πολιτών που συγκεντρώνονται και ζητούν απεγνωσμένα να προβάλεις και να τους απευθύνεις χαιρετισμό, έστω και με ένα απλό νεύμα.

Στίχοι του Σταύρου Κουγιουμτζή όπως, “Άνοιξ΄το παραθύρι σου, ξανθέ βασιλικέ μου και με γλυκό χαμόγελο, μία καληνύχτα πες μου”, του Μιλτιάδη Πασχαλίδη ελαφρώς διασκευασμένοι “Έχουν περάσει χρόνοι δέκα, μάτια μου, αχ μάτια μου, που η κόρη γίνηκε γυναίκα... μα εσύ ακόμη να φανείς” αλλά και του Στέργου Παπαποστόλου με την ασύλληπτη φωνή του Δημήτρη Ζερβουδάκη όπως “βαριά ποτά, βαριά τσιγάρα στα μπαρ της μοναξιάς στάλα με στάλα” ακούγονται στη μικρή γειτονιά της Ερμούπολης στην έδρα της Περιφέρειας που τελευταία έχει στιγματισθεί από απουσία και τίποτα περισσότερο!

Οι συνεχείς αλλά ατελέσφορες προσπάθειες των πολιτών, οι οποίοι μέσω συγκινητικών καντάδων επιχειρούν να δημιουργήσουν εδώ και έναν μήνα, ένα φιλικό και θερμό κλίμα, στέλνοντάς σου ένα εγκάρδιο μήνυμα αποδοχής, μοιάζουν να προσκρούουν σε τοίχο και μάλιστα φρεσκοβαμμένο, να πέφτουν επάνω σε κλειστά, παρ΄όλα αυτά, φρεσκοσυντηρημένα ξύλινα νεοκλασικού τύπου παντζούρια, αλλά και να “κολλούν” σε προσφάτως καλογυαλισμένα - απάτητα ακόμη - παρκέ.

Κάθε επίμονη προσπάθεια των πολιτών να συστηθούν δια ζώσης με τον νέο καπετάνιο του νησιώτικου χώρου του Νοτίου Αιγαίου, μοιάζει μάταιη, όπως μάταιες δείχνουν και οι μετακομίσεις του γραφείου από το ένα κτίριο στο άλλο με το “επιχείρημα” της δημιουργίας ενός πραγματικού διοικητηρίου στην έδρα από όπου θα σχεδιάζεται και θα υλοποιείται σταδιακά το πρόγραμμα για ένα καλύτερο μέλλον των νησιών και ως εκ τούτου, θα πρέπει να υπάρχει άμεση επικοινωνία και συνεννόηση των στελεχών που κρατούν πλέον τα “ηνία”.

Τα δεδομένα όμως, σύμφωνα πάντα με τους ψιθύρους παραπόνων της μικρής γειτονικής πλατείας, έχουν αλλάξει άρδην. Το φως μίας νέας ημέρας για το Νότιο Αιγαίο, φαίνεται να μη διαπερνά το ιστορικό κτίριο, αφού ακόμη και αν καταφέρνει να τρυπώνει μέσα στους χώρους αυτού από την μία πλευρά, παραμένει εγκλωβισμένο, καθώς δεν βρίσκει διέξοδο από την ακριβώς απέναντι! Λουκέτο. Οι ίδιοι ψίθυροι μάλιστα, παρουσιάζονται αρχικά ανεκτικοί όπως λένε, καθώς είναι γνωστό πως σε πρώτη φάση, απαιτείται χρόνος και χτίζεται η διοικητική δομή της Περιφέρειας. Ορίστηκαν οι θεματικοί αντιπεριφερειάρχες και οι εντεταλμένοι σύμβουλοι, διαμορφώθηκε το τοπίο όσον αφορά και στο όργανο που θα λαμβάνει τις αποφάσεις των οικονομικών της Περιφέρειας, ωστόσο, η μοιρασιά, αν και μαθηματικά φαντάζει δίκαιη λόγω αντικειμενικών πληθυσμιακών κριτηρίων, ωστόσο δείχνει άδικη, ως προς τον καταμερισμό της βαρύτητας των ευθυνών. Δεν υπάρχουν κι από εδώ ικανά στελέχη(;)

Μέρα με την ημέρα δε, οι ολοένα και πιο ενοχλητικοί πλέον ψίθυροι, πυκνώνουν και κάνουν λόγο για πορεία αναντίστοιχη από αυτήν που ανέμεναν να δουν, λέγοντας πως το σχέδιο “από τη μία άκρη των Κυκλάδων έως την άλλη άκρη των Δωδεκανήσων” μοιάζει μέχρι σήμερα να αφορά μόνο στο ένα κομμάτι της Περιφέρειας και μάλιστα εκείνο, στο οποίο επίσημα άλλαξε η σκυτάλη χέρια και απέχει πολλά μίλια από την – έως σήμερα - κατ΄ επίφαση μόνον έδρα!

Και ο καημός των ψιθύρων που συνωστίζονται έξω από τα κλειστά παράθυρα του μεγαλοπρεπούς κτιρίου στη μικρή πλατεία της Ερμούπολης μοιάζει να μεγαλώνει, συνυπολογίζοντας πως επί της ουσίας, το τρίτο ραντεβού συνεδρίασης – συμπεριλαμβανομένης και εκείνης για την εκλογή προεδρείου - λαμβάνει χώρα στη Σύρο, αλλά και πως ακόμη και το νέο τμήμα υποστήριξης για τους μικρούς Δήμους και τα έργα τους, θα εδρεύει στην Κω! Και οι μάταιες καντάδες συνεχίζονται και δείχνουν πως σταδιακά θα πυκνώνουν αν άμεσα η ζυγαριά δεν ισορροπήσει και η πορεία εξακολουθήσει να παρεκκλίνει σε θέματα ουσίας και κατανομής ευθυνών.

Μέχρι τότε, ένα θα είναι το βέβαιο αίτημα! Άνοιξ΄ επιτέλους το παραθύρι σου!