Βρέχει σκουπίδια

Θαύμα, θαύμα. Και να να μου το 'λεγαν, δεν θα το πίστευα. Έχω ακούσει να λένε “βρέχει καρεκλοπόδαρα”, “βρέχει παπάδες”, “βρέχει κεφτέδες”, “βρέχει φωτιά στη στράτα μου”, αλλά βροχή σκουπιδιών... πρώτη φορά είδα και έζησα.

Είχα ενημερωθεί για τα έντονα καιρικά φαινόμενα που θα έπλητταν την περιοχή μας, αλλά δεν φανταζόμουν ότι θα άνοιγα τα μάτια μου και θα αντίκριζα μπροστά μου παραρτήματα του ΧΥΤΑ. Πήγα τον σκύλο μου βόλτα στο πρώην λατομείο Καραβέλα και τρόμαξα να το αναγνωρίσω. Δεν ήξερα εάν βρίσκομαι στον Πολιτιστικό Χώρο “Μάνος Ελευθερίου” ή σε κάποια φαβέλα του Ρίο Ντε Τζανέιρο. Έβλεπα απέναντί μου καρναβαλικά άρματα και μπερδευόμουν ακόμη περισσότερο. Περίμενα να ηχήσει το “Conga”, να ξεκινήσει η παρέλαση.

Πάντως, αν είχα χρησιμοποιήσει μερικά από τα ξύλα, τα κλαδιά, τα φύλλα, το στρώμα και τα υπόλοιπα ουρανοκατέβατα, μία παράγκα θα μπορούσα να την φτιάξω. Θα έμενα εκεί και σε κάθε συναυλία, θα έβγαινα στη βεράντα μαζί με πασατέμπο και θα απολάμβανα την κάθε τραγουδίστρια που θα σωριαζόταν στη σκηνή. Όπως οι γειτόνισσες στα συνοικιακά θερινά, που δεν χάνουν πρεμιέρα για πρεμιέρα. Μαζεύονται στα μπαλκόνια, παρακολουθούν προσεκτικά και καταχωρούν την κριτική τους στο σάιτ του Αθηνοράματος, πριν ακόμα πέσουν οι τίτλοι τέλους. Σου λέει, “τρέμει” η καρέκλα του Μήτση.

Όπως και να 'χει όμως, μία βροχή από σκουπίδια είναι εντυπωσιακή και πρωτότυπη. Πουθενά αλλού στον κόσμο δεν έχει συμβεί κάτι ανάλογο. Τα περισσότερα φαινόμενα θα τα έλεγα συνηθισμένα. Για παράδειγμα, σε μία πόλη δυτικά του Σάο Πάολο έβρεχε αράχνες οι οποίες προσγειώνονταν επάνω στα παρμπρίζ των αυτοκινήτων σαν τα “Πουλιά” του Χίτσκοκ.

Ποιος δεν έχει ακούσει για βροχές ψαριών και βατράχων; Σύμφωνα με τη Βίβλο, τα βατράχια εξ' ουρανού είναι ένα είδος θεϊκής πληγής, σαν τον λιμό αλλά πιο θεαματικό. Δηλαδή, δεν θα πεθάνεις επειδή δεν έχεις να φας. Θα πεθάνεις επειδή θα φας στο κεφάλι όλους τους πρασινόφρυνους των Κυκλάδων.

Επιπλέον, τον Μάιο του 1956 ένα αγρόκτημα στην Αλαμπάμα σφυροκοπήθηκε από μία βροχή ψαριών, διάρκειας 15 λεπτών. Οι μάρτυρες ανέφεραν ότι τα ψάρια έπεσαν από ένα και μοναδικό σύννεφο, το οποίο προήλθε από έναν μικρό ανεμοστρόβιλο. Από το σύννεφο έπεσαν τρία είδη ψαριών, γατόψαρα, πέρκες και σπάροι. Κατάλαβες; Τόσο απλά. Κι εμείς δίνουμε μια ολόκληρη περιουσία στο σούπερ μάρκετ για να αγοράσουμε κατεψυγμένα. Ενώ σ' αυτή την περίπτωση, θα βγαίναμε με ένα πανέρι στο δρόμο και θα μαζεύαμε ψαρομάνι και για μαγείρεμα και για λοταρία. “Δέκα ευρώ ο λαχνός; Από χρυσό είναι οι πέρκες”; “Όχι, απ' τον Θεό”. Θα ξεπουλούσαμε αμέσως. Αναρωτιέμαι βέβαια, μήπως είχε περάσει κανένας τυφώνας και απ' την Κανά; Πάντως, οι καλεσμένοι κόντεψαν να βγάλουν λέπια.

Ωστόσο, η θεόσταλτη τροφοδοσία δε σταματά εδώ. Το 1876 σε μια μικρή πόλη του Κεντάκι έβρεξε κρέας, το οποίο αρχικά θεωρήθηκε βοδινό, αλλά σύμφωνα με την έγκυρη γνώμη γευσιγνωστών επρόκειτο για πρόβειο ή κρέας ελαφιού. Τα κομμάτια στάλθηκαν στη Βασιλική Μικροβιολογική Εταιρεία της Αγγλίας για περαιτέρω διερεύνηση, όπου και διαπιστώθηκε ότι στην πραγματικότητα το κρέας ήταν πνευμονικός ιστός από άλογο ή ανθρώπινο βρέφος.

Από την άλλη, το 1969 σε μια γκολφόπολη της Φλόριντα, άρχισε να βρέχει μπαλάκια. Σύμφωνα με τους μετεωρολόγους, δεν επρόκειτο για θαύμα. Η πόλη Punta Gorda που βρίσκεται στις δυτικές ακτές της πολιτείας και φιλοξενεί δεκάδες γήπεδα γκολφ, είχε πληγεί πρόσφατα από ανεμοστρόβιλο, ο οποίος συμπαρέσυρε τα μπαλάκια και τα απελευθέρωσε στη συνέχεια με μια εκπληκτική μπόρα.

Ακόμα και στην περίπτωση της ιπτάμενης αγελάδας που προσγειώθηκε επάνω σε μια ιαπωνική μηχανότρατα το 1997, υπήρχε εξήγηση. Πιλότος των ρωσικών αερογραμμών ενημέρωσε τις ιαπωνικές Αρχές ότι μέλος του πληρώματός του είχε κλέψει μία αγελάδα και την είχε επιβιβάσει κρυφά στην πτήση. Όταν το πλήρωμα ανακάλυψε έντρομο το ζωντανό “la vache quι rit”, το ξεφορτώθηκε, αφήνοντας ελεύθερη την αγελάδα σε ελεύθερη πτώση από τα 30.000 πόδια πάνω από τη θάλασσα της Ιαπωνίας.

Συνεπώς, η δική μας βροχή από σκουπίδια, βρίσκεται άλματα μπροστά. Μέσω αυτής, ο Θεός, σε συνεργασία με τον ΦΟΔΣΑ προσπαθούν να στείλουν ένα μήνυμα στο λαό της Σύρου. Κάντε ανακύκλωση, αλλιώς θα σας επιστραφούν όλα εις διπλούν. Αν δε θέλεις λοιπόν, να βρίσκεις παρατημένα απορρίμματα σε λατομεία, σε αλάνες, σε αμαξοστάσια και σε άλλους χώρους μακριά από τα πολλά βλέμματα, τότε μάθε να ρίχνεις τα σκουπίδια σου στους σωστούς κάδους ή να καταναλώνεις λιγότερα.

Και για να δεις ότι ο Θεός ήθελε απλά να σε ταρακουνήσει και όχι να σε πνίξει από τη μπόχα, την επόμενη κιόλας ημέρα από τη δημοσιοποίηση της “βροχής” στην “Κοινή Γνώμη”, πήρε τα σκουπίδια έτσι ακριβώς όπως τα έστειλε. Στη ζούλα. Συν ότι έβαλε και λουκέτο στην πόρτα. Μα αν δεν ήταν προκομμένος, όχι απλά δεν θα είχε ολοκληρώσει τον Παράδεισο σε έξι μέρες, αλλά δεν θα είχε φυτέψει ούτε τις μηλιές. Αμήν.