Αξίζει να σημειωθεί...

Εικόνα Άννα - Τερέζα Δαλμυρά

Ότι αρχικά θέλω να συστηθώ σε εσάς! Ουσιαστικά, δε με γνωρίζετε, αλλά η σχέση εμπιστοσύνης που έχουμε αναπτύξει με την παρέλευση πολλών μηνών καθημερινής γραπτής συναναστροφής με κάνει να θέλω να μοιραστώ μαζί σας, το πιο μεγάλο όνειρό μου! Για εσάς βέβαια, μπορεί να είναι εφιάλτης, αλλά τί σημασία έχει... Για εμένα θα είναι όνειρο!

Στοχεύω και είμαι σίγουρη πως θα το επιτύχω, να αναλάβω τα ηνία αυτού του τόπου. Κι όταν λέω τόπου, δεν εννοώ τις τύχες του νησιού μας, ούτε των νησιών μας. Σκοπός μου είναι να γίνω η πρώτη πρωθυπουργός στην Ελλάδα! Κλήρωσε στη χώρα! Θα απορείτε βέβαια με την πρόθεσή μου και σαφώς δε θα αντιλαμβάνεστε γιατί αποφασίζω να αλλάξω επαγγελματικό προσανατολισμό... Ουπς! Προσανατολισμό απλά ήθελα να πω... Να με συγχωρείτε!

Η απάντηση είναι μία. Μα γιατί βεβαίως πληρώ το σύνολο εκείνων των προϋποθέσεων που στοιχειοθετούν μία χαρισματική προσωπικότητα, καθ΄ όλα άξια να προσφέρει αφειδώς και γενναιόδωρα πνοή στη χώρα, ανάσα κι ελπίδα στους πολίτες, αναπτυξιακή τροχιά ακόμη και στον πιο ευαίσθητο γεωγραφικό χώρο, που δεν είναι άλλος από τον νησιώτικο.

Αναρωτιέστε αν θα πράξω επιτυχώς όλα όσα υπόσχομαι; Μα σαφώς. Εχέγγυο αποτελούν βασικά στοιχεία του χαρακτήρα μου, που προσωπικά πάντα, τα έχω εντοπίσει σε λίγους ανθρώπους – χαρισματικούς επίσης -, οι οποίοι βέβαια έχουν διαγράψει μία... δε χωρά αμφισβήτηση για τούτο - αξιομίμητη πορεία, που κυρίως έχει φέρει απτά αποτελέσματα. Δεν το νιώθετε;

Να συστηθώ λοιπόν... Πρωτίστως, δηλώνω μάγκας. Κι όχι μόνο μάγκας, αλλά κι αλάνι ταυτόχρονα. Παιδί λαϊκό που γνωρίζει τί εστί αλάνα αλλά και τί εστί να τρως τα μούτρα σου! Κι εξηγώ! Γνωρίζω τον τρόπο που λειτουργεί το... σύστημα, παίζω στα δάχτυλά μου την “αυλή” μου, που σαφώς ξέρω ότι είναι “αυλή” κι όχι πρόσωπα που με πλαισιώνουν επειδή τους ενέπνευσα να με ακολουθήσουν και δίνω διαταγές με τη μορφή εντολών που πρέπει να εκτελεσθούν άμεσα, αφού το περιεχόμενό τους θα ωφελήσει το σύνολο και – θέλω να με πιστέψετε – όχι μερικά μόνον συμφέροντα.

Να συνεχίσω; Δηλώνω ακέραιος. Μη βιαστείτε, δεν περιαυτολογώ! Ο ίδιος είμαι αγνός, άσχετα αν στον περίγυρό μου, επιτρέπω να χορεύουν σάμπα ορισμένοι βάζοντας ταυτόχρονα το δάχτυλο στο μέλι. Σας λέω, μη βιαστείτε. Όλους τους βλέπω, αλλά ας όψονται οι ευφυείς συμβουλές των πιστών... συνεργατών μου, οι οποίες με βοηθούν να κερδίζω με λαϊκίστικο τρόπο την εύνοια των πολλών, οπότε για το στραβό μου μάτι, ε, δε χάλασε κι ο κόσμος. Και λέω των πολλών, γιατί τί να σου κάνει η εμπιστοσύνη λίγων και καλών; Σε αναδεικνύει στην καλύτερη των περιπτώσεων, αρχηγό μίας μικρής κι ανόητης... μειοψηφίας!

Πέραν των προαναφερομένων, δηλώνω επίσης, σίγουρος και γνώστης κάθε κατάστασης! Πως το λένε; Άνθρωπος με αυτοπεποίθηση και πάνω απ΄ όλα αυτογνωσία! Τί; Άνθρωπος με υπέρμετρο εγωισμό; Όχι δα! Παρερμηνεύετε το εγώ μου... Λαμβάνω αποφάσεις με τέτοια ταχύτητα και τόση ευκολία αφού η γνώση για εμένα είναι παιχνιδάκι και η κάθε πληροφορία που έχω στη διάθεσή μου, αξιοποιείται στο μέγιστο βαθμό, πάντα καταλλήλως. Δεν μου τη βγαίνει ουδείς και αν παραστεί ανάγκη, την απειλή την έχω στην πρώτη γραμμή του οπλοστασίου μου.

Περήφανος νιώθω όμως, γιατί περισσότερο απ΄ όλα, είμαι Δημοκράτης άνθρωπος κατά τα φαινόμενα, που σαφώς, κάποιες φορές... σας απατούν! Εσάς και μόνον εσάς! Παρουσιάζομαι ενώπιον όλων, και... τί κάνει ο καλός Δημοκράτης; Τους α-κού-ει όλους με προ-σο-χή κι εν τέλει, κάνει τα δικά του! Αυτός ο Δημοκράτης βέβαια, αν προκληθεί υπέρ του μέτρου, δε διστάζει να αποχωρεί με το κεφάλι ψηλά και να αγνοεί τους συναδέλφους του, με τη γλώσσα του πεζοδρομίου να πρωταγωνιστεί από τα αλώνια, στα... σαλόνια προκειμένου να προασπίσει τις αξίες της Δημοκρατίας!

Κι ενώ θα μπορούσα να απαριθμήσω μία σειρά από άλλα χαρίσματα που δημιουργούν την τέλεια κι άξια προσωπικότητά μου, προχθές με σταμάτησε κάποιος και μου είπε ότι διαπιστώνει πως είμαι φλύαρος, παρλαπίπας και κενός ουσίας.

Τί έκανα; Τον αγνόησα! Συνέχισα μπροστά, επιλέγοντας γι αυτήν την κοινωνία να λειτουργήσω περισσότερο σαν “μητριά, παρά σαν μητέρα”. Στον άξονα που διαπίστωσε ο Honore de Balzac, ότι αυτή η κοινωνία λατρεύει εκείνα τα παιδιά που κολακεύουν τη ματαιοδοξία της.

Ετικέτες: