Το εξωθεσμικό... γραφειάκι

Εικόνα Άννα - Τερέζα Δαλμυρά

Πέρασε καιρός, αλλά ήθελα να εκθέσω τις σκέψεις μου έχοντας στη διάθεσή μου κάποια στοιχεία που να τεκμηριώνουν και να επιβεβαιώνουν την αυθαίρετη παρουσία σου στη ζωή του τόπου...

Καιρό ήθελα να ασχοληθώ με εκείνο το περίεργο γραφειάκι, το εξωθεσμικό...

Κάτω από άλλες συνθήκες, αυτό το γραφειάκι, θα μπορούσε να γράψει ιστορία... Σήμερα όμως, αυτός ο χώρος που βρίσκεται το – κατά τα άλλα ξύλινο και σκαλιστό – επιπλάκι, μοιάζει να έχει καταληφθεί από εξωθεσμικά ζιζάνια, τα πάλαι ποτέ γνωστά μαμούνια... Για να ακριβολογώ βέβαια, η αυθαίρετη κατάληψη έχει συντελεστεί από ένα ζιζάνιο, το οποίο μοιάζει να καθοδηγείται από τα κατώτερα ένστικτα που μπορεί να αναπτύξει ο άνθρωπος και πολλές φορές, σε κοινή... θέα, δε διστάζει να θίξει ευαίσθητες χορδές συνανθρώπων του, να ασκήσει ανέξοδα κι απερίσκεπτα κριτική υπό τη μέθη των εμμονών του και να τείνει εν τέλει να χαρακτηρισθεί ως ο πλέον γραφικός εξωθεσμικός που φλερτάρει με το περιθώριο της λογικής σκέψης ή πιο εύστοχα, το περιθώριο της κοινής λογικής!

Εκείνοι οι γνωστοί ψίθυροι με επισκέφθηκαν ξανά. Ξέρεις για ποιους λέω, για τους ενοχλητικούς ψιθύρους που λένε αυστηρά και μόνο την αλήθεια, την οποία καταγράφουν από φίλους που έχεις και τους οποίους δεν αντιλαμβάνεσαι πως εν τέλει, δεν έχεις...

Μου επεσήμαναν πως αν παρατηρήσω με μεγαλύτερη επιμονή γύρω μου, θα ενισχύσω το βαλιτσάκι με τα στοιχεία μου, που σε θέλουν – χωρίς θεσμικό ρόλο – να χώνεσαι εκεί που δεν έχεις θέση. Πίστεψέ με, δεν υπήρχε η διάθεση να σχολιαστεί έντονα και καυστικά αυτή η κατάσταση που επικρατεί στα του συριανού οίκου μας τόσο άμεσα, αλλά η δική σου προκλητική στάση, δεν αφήνει περιθώρια στα μάτια, να γίνουν... στραβά!

Αλήθεια, με ποιο δικαίωμα σχεδόν κατοικείς(!) εκεί που δε σε σπέρνουν; Ποιός λαός σε εξουσιοδότησε να πατάς το on και το off των ηλεκτρονικών υπολογιστών που δεν σου ανήκουν; Σε είδα κι εγώ, αλλά κι άλλοι τόσοι που ήταν στον ίδιο χώρο με αφορμή τη διεξαγωγή δημόσιας συνεδρίασης! Με ποιες “πλάτες” ενισχύεις τους ψιθύρους που ήδη έχουν αρχίσει να βλέπουν το φως της ημέρας και θέλουν τους πολίτες να ζουν σε ένα μικρό μεν, ξέφραγο αμπέλι δε... Ποιός δημότης σε εξουσιοδότησε ώστε να πηγαινοέρχεσαι αυθαίρετα από αίθουσα, σε αίθουσα, να κρύβεσαι πίσω από κλειστές πόρτες, να έχεις πρόσβαση σε δεδομένα που κανονικά θα έπρεπε να έχουν, μόνον όσοι έχουν κληθεί να ρυθμίσουν τα του τόπου μας με τη βούλα των πολιτών κι εν τέλει, ποιός είσαι και μπαινο-βγαίνεις στο συγκεκριμένο γραφειάκι και πώς ανοίγεις φακέλους και συρτάρια που ανήκουν μόνον στους εκπροσώπους των δημοτών; Με ποιόν τίτλο αλλά και με ποια ιδιότητα, παρακολουθείς ακόμη και σημαντικές συναντήσεις ανάμεσα σε αιρετούς και πολίτες;

Αποκαλύψου, μην ντρέπεσαι και μη φοβάσαι! Αν είσαι τόσο τολμηρός κι όχι απλά θρασύς και αναιδής και κάνεις περίπατο καθημερινά, επί πολλές ώρες σε γραφεία που δεν σου ανήκουν, με σοβαρές υποθέσεις που “τρέχουν” και αφορούν στη ζωή των δημοτών, αποκαλύψου επιτέλους και δήλωσέ μας, τον ρόλο σου!

Να σου υπενθυμίσω μόνον ότι η συγγένεια εξ αίματος ή η εξ αγχιστείας, με άτομο που έχει πάρει την εντολή από τους δημότες, δεν σου δίνει το διαβατήριο της ελεύθερης αλλά και εντελώς αυθαίρετης παρουσίας σου σε δημοτικούς χώρους, πόσο μάλλον το δικαίωμα πρόσβασης σε υπολογιστές που δε σου ανήκουν και προφανώς θα περιλαμβάνουν στοιχεία για υποθέσεις του τόπου. Αλήθεια, είσαι τόσο γενναίος που θα αναλάβεις ευθύνες στην πρώτη στραβή που θα τύχει στην ομάδα των αρχόντων αυτού του τόπου; Ή ενδιαφέρεσαι περισσότερο από τους ήδη εκλεγμένους για την πρόοδο του νησιού;

Ρητορικά είναι τα ερωτήματα και αυτά, δεν χρειάζονται από εσένα – τον εξωθεσμικό - απάντηση. Διευκρινίσεις όμως, για τους αυθαίρετους, που εκθέτουν τον θεσμό της Αυτοδιοίκησης, τον αφήνουν απροστάτευτο ή παραβιάζουν τα όριά του, είτε από τους αρμοδίους πρέπει να δοθούν, είτε από εκείνους τελικά, πρέπει όσοι περισσεύουν, να μπουν στη θέση τους!

Σε διαφορετική περίπτωση, πώς αλλιώς θα πιστέψει κάποιος ότι επιτέλους γίνεται δουλειά σε αυτόν τον τόπο, αλλά και πως αυτός ο τόπος έχει πρόσωπο κατάλληλο που διοικεί...;

Ετικέτες: