Θεσμικά... κυάλια

Ομολογώ πως δεν το περίμενα... Πίστευα πως πλέον, θα ήταν αχρείαστα, αφού σχεδόν δεκαπέντε χρόνια τώρα το ανέμελο παιχνίδι έχει καταστεί μία ευχάριστη ανάμνηση κι αυτά... κλειδώθηκαν σε ένα συρτάρι που φιλοξενεί ευχάριστες και παιχνιδιάρικες παιδικές μνήμες.

Θυμάμαι έντονα πως, όταν τα αγοράσαμε, τα αξιοποιούσαμε κατά κύριο λόγο όχι για να ικανοποιούμε την περιέργειά μας, όσο όμως για να παρατηρούμε τις κινήσεις των περαστικών στην πιο όμορφη και απλή γειτονιά, με σκοπό να σκαρφιζόμαστε αστεία και να τα εφαρμόζουμε στους ανέμελους γείτονές μας από κοινού με το παρεάκι μας και να χαρίζουμε άφθονο γέλιο σε όσους τύχαινε να μας παρατηρήσουν, αλλά πρώτα και κύρια στις αθώες μας υπάρξεις!

Ψεύτικα έντομα έκαναν την εμφάνισή τους σε κυρίες ηλικιωμένες αμέσως μόλις έστριβαν από ένα μικρό σοκάκι, μπαλονάκια με νερό έσκαγαν μπροστά στα πόδια των παππούδων μας και οι μικρές – ενδεχομένως κι ανόητες – πράξεις μας, συνήθως συνοδεύονταν από πρόσωπα επάνω στα οποία σχηματιζόταν η έκπληξη, η αγωνία, ο προσωρινός θυμός αλλά κατά βάθος και ένα καλά κρυμμένο χαμόγελο με αγάπη από τα συμπαθή “θύματά” μας!

Στην περίπτωση που το αστείο όμως λάμβανε μεγαλύτερες διαστάσεις από τις επιτρεπόμενες, τότε με έναν ανεξήγητο – ακόμη και σήμερα – τρόπο, έκανε την εμφάνισή της η μητέρα μας και τα πολυαγαπημένα κυάλια μας λοιπόν, γίνονταν παρελθόν από το καθημερινό παιχνίδι μας! Χωρίς γιατί, χωρίς δικαιολογία, χωρίς περιθώριο παραπόνων. Με τον καιρό λοιπόν, αυτά κλείστηκαν οριστικά στο παρελθόν! Ξεχάστηκαν και παραδόθηκαν στην αγκαλιά του Μορφέα αφού ποτέ κανείς τα τελευταία χρόνια δεν τα αναζήτησε!

Οι εποχές όμως άλλαξαν! Που να φανταζόμουν ότι αυτό το “αθώο” εργαλείο θα σκάλιζε το παρόν μου και θα “ζητούσε” επιτακτικά να το πάρω στα χέρια μου ξανά...! Που να ήξερα πως πλέον, αυτά τα μικρά κυάλια, θα ήταν απαραίτητο εξάρτημα δουλειάς, μήπως κι εν τέλει καταφέρω να διακρίνω ποιός είναι ο ρόλος σου! Βλέπεις, στις λεπτομέρειες κρίνεσαι κι αυτές απαιτούν κυάλια.

Νομίζω πως, η συστηματική – από μέρους μας - ενασχόληση με όσους έχουν την κύρια ευθύνη για τη ζωή μας σε τοπικό επίπεδο και η κριτική που εύλογα πρέπει να τους ασκείται αφού έχουν και την πίτα και το μαχαίρι, σε άφησαν μέχρι σήμερα να απολαύσεις την καλοκαιρινή ανάλαφρη περίοδο που απολαμβάνει ο κάθε απλός συμπολίτης μας, ο οποίος όμως έχει διαφορετική θέση από εσένα! Όταν έχεις θεσμικό ρόλο, οφείλεις να τον υπηρετείς χωρίς διαλείμματα και παύσεις! Συστηματικά, με συνέπεια! Αδιαλείπτως...

Το ήπιο κι ευγενικό του χαρακτήρα σου, μπορεί να σου επιβάλει μία ιδιαίτερη προσέγγιση των κακώς κειμένων που καταγράφονται, ωστόσο, δεν σου αφήνει περιθώριο να εθελοτυφλείς σε περιπτώσεις σοβαρές που αφορούν άμεσα τον πολίτη, τον δημότη ή τον επιχειρηματία!

Έχουμε και λέμε λοιπόν...

Νομίζω πως πρόσφατα, χειροκρότησες μία εισήγηση – πρόταση που συνοδευόταν από φήμες περί σκιών... Και το τονίζω, φήμες! Ποιος μπορεί μετά βεβαιότητας να υποστηρίξει ότι αυτές οι σκιές πράγματι υφίστανται; Μόνον οι αρμόδιοι που οφείλουν να ελέγξουν! Ωστόσο, ακόμη και να είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας όλα όσα υπογείως γνωρίζεις πως συζητούνται, έχεις υποχρέωση ως αντιπολίτευση, να μεριμνήσεις για την καλύτερη και αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση όχι μόνον όλων όσων σε εμπιστεύθηκαν, αλλά ακόμη κι εκείνων που εμπιστεύθηκαν συναδέλφους σου από άλλες αυτοδιοικητικές ομάδες! Έχεις υποχρέωση να διαφοροποιηθείς και να επιλέξεις! Είσαι αιρετός στην υπηρεσία όλων κι όχι στην υπηρεσία των ενδοιασμών ή των φόβων σου...

Ζητούμενο δεν είναι να εκθέσεις κόσμο, πόσο μάλλον όταν δεν γνωρίζεις αν η φημολογία έχει έρεισμα στην πραγματικότητα. Ζητούμενο όμως για τους πολίτες του τόπου είναι να μεριμνήσεις ώστε οι υποθέσεις τους να διευθετούνται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και να τους παρέχεις τη δυνατότητα διαλόγου και συναναστροφής με ανθρώπους που πληρούν μετά βεβαιότητας τις προϋποθέσεις για να “εκλεγούν” σε μία ευθυνοφόρα έμμισθη θέση!

Κάποιοι, πρέπει να γνωρίζεις πως υποστήριξαν ότι από φόβο έβαλες πλάτη σε μία συγκεκριμένη πρόταση, ώστε να περιορίσεις τις κραυγές που πιθανόν να ακολουθούσαν και να σε βάφτιζαν γραφικό ή τον αποκλειστικό υπαίτιο για την αποτυχία πλήρωσης μίας κάποιας θέσης! Ακόμη και να ακολουθούσαν αυτές οι φωνές... Ε και;

Στον απολογισμό της θητείας του, ο κάθε ένας από εμάς που οφείλουμε με διαφορετικό τρόπο να υπηρετούμε το κοινό καλό, το δίκαιο, το ξεκάθαρο, την τόλμη, την αλήθεια κι εν τέλει τις πραγματικές ανάγκες, θα εισπράξει την απόδειξή του! Αυτή θα έχει θετικό ή αρνητικό πρόσημο! Αυτό το πρόσημο όμως, το “χτίζουμε” εμείς με τις επιλογές μας! Μία φορά αν κάνεις τα “στραβά μάτια”, μου δίνει το δικαίωμα να σε αμφισβητώ κάθε φορά...

Η αντιπολίτευση, οφείλει να εκπληρώνει το “είναι” της, με κάθε κόστος, ακόμη κι αν η απόδειξη με την πρώτη ματιά... κοστίζει! Αν και διαφωνώ με όσους υποστηρίζουν πως η κατάντια αυτού του τόπου προέρχεται πρωτίστως από την απώλεια και το θάνατο των αξιών, αφού το σάπιο, σε ένα περιβάλλον ανταγωνιστικό συνδέεται σαφώς με το κέρδος σε κάθε επίπεδο, ωστόσο, αποδέχομαι να λειτουργήσω σε αυτό το πλαίσιο και να καταλήξω λέγοντάς σου πως, μία φορά επιλογή χωρίς κυάλια, μπορεί να σημαίνει αυτοδιοικητική πορεία κι αντιπολίτευση εν τέλει, δίχως κυάλια!