Το αυτογκόλ των τοπικών

Κι εκεί που φαινόσουν ότι αποτελούσες παράδειγμα προς μίμηση, έδωσες μία άχαρη κλωτσιά στη μπάλα και την έστειλες στο δικό σου τέρμα! Έβαλες το δικό σου αυτογκόλ εγκαινιάζοντας προφανώς την έναρξη του δεύτερου έτους της νέας θητείας με τον χειρότερο τρόπο... Ανοίγοντας την αυλαία του διχασμού και μετατρέποντας τον εαυτό σου σε έναν – ως αποδείχθηκε – ικανότατο ίππο, μέσω του οποίου οι απόλυτοι νοήμονες..., οι μικροί Θεοί... και γενικώς οι νομίζοντες πως έχουν το αλάθητο του Πάπα σε τούτο τον τόπο, επιχείρησαν να σπείρουν τη διχόνοια. Αναμενόμενο να “χρησιμοποιηθεί” η εύκολη λεία, αλλά κι εσύ...;

Πόση πρόκληση και πόση χυδαιότητα... Πόση ντροπή, αλλά και πόση θλίψη...

Απροκάλυπτα και χωρίς αιδώ, φαίνεται πως, έστρωσες το χαλί σε εκείνους που θα έπρεπε να το είχες τραβήξει μήπως και από την πτώση συνέλθουν κι αντιμετωπίσουν τους πολίτες, ως πρόσωπα που επιθυμούν την πρόοδο μέσω της ενότητας και ως ισότιμους πολίτες που κάθε άλλο παρά να “απολαμβάνουν” τις φιέστες απαξίωσής τους επιθυμούν!

Σε ένα γεγονός που δεν έλαβε χώρα έτσι όπως παραποιήθηκε και προβλήθηκε παρακάτω μέσω των διαδικτυακών καφενείων και που συνειδητά από τους ευφυείς... επιχειρήθηκε να μετατραπεί σε πραγματικότητα προκειμένου να καλυφθεί το γενικότερο έλλειμμα που χαρακτηρίζει τους βασικούς... της ομάδας σου σε επίπεδο πράξεων, ιδεών, αλλά και αγνών προθέσεων, εσύ ήρθες να εξυπηρετήσεις με τη σειρά σου ό,τι πιο περιττό σε αυτόν τον τόπο... το – αποδεδειγμένα πλέον - Τίποτα! Λειτουργώντας σαν ένα εργαλείο που έσφιξε ακόμη περισσότερο τη θηλιά της ντροπής γύρω από τον λαιμό των συμπολιτών σου, έβαλες το λιθαράκι σου σε μία φιέστα που επεδίωκε να μιλήσει στα πιο ταπεινά ένστικτα, ενισχύοντας όμως για κακή σου τύχη, τα αισθήματα περιφρόνησης που έχουν αρχίσει να αισθάνονται για το Τίποτα οι πραγματικά νοήμονες πολίτες!

Ξέρεις... το χειρότερο σε έναν τόπο, δεν είναι να διαφωνείς με κάποιον που τυγχάνει να έχει μία θέση. Ο πλουραλισμός άλλωστε είναι συστατικό στοιχείο μίας δημοκρατικά λειτουργούσας κοινωνίας. Το χειρότερο είναι να ντρέπεται ο πολίτης γι αυτούς που τον εκπροσωπούν. Εσύ κατάφερες να φλερτάρεις με αυτά τα όρια που αν τα ξεπεράσεις, δίνοντας συνέχεια στην ανοησία αλλά κι ακολουθώντας την αναιτιολόγητη και παντελώς περιττή τακτική που εφαρμόζεται από μερικούς, θα μετατρέψεις τον εαυτό σου σε ένα από τα κομμάτια του πιο αντιπαραγωγικού παζλ, το οποίο απαρτίζουν μέλη μίας κάστας που στρουθοκαμηλίζει πιστεύοντας ότι δεν γίνεται αντιληπτή για τις προθέσεις της.

Η πορεία σου έως σήμερα, χαρακτηριζόταν για τις ομόφωνες αποφάσεις των μελών του συλλογικού οργάνου (μην ξεχνάς πως απαρτίζεται από μέλη πλειοψηφίας και μειοψηφίας) αλλά και για την εποικοδομητική συνεργασία που ανέπτυσσαν αυτά στις συναντήσεις τους.

Έχοντας ως άξονα το γενικό καλό, όφειλες σε ένα ψέμα, να μη δώσεις συνέχεια! Στην πλάνη, στη λασπολογία και σε φαιδρές αναφορές είχες υποχρέωση να γυρίσεις την πλάτη! Χρέος σου, δεν ήταν να πάρεις στο λαιμό σου και τα υπόλοιπα μέλη που σε στηρίζουν εντός του συλλογικού οργάνου, συντάσσοντας εσύ(;) από κοινού με άλλους(;) ένα κείμενο που επιχειρούσε να διχοτομήσει τον τόπο. Υποχρέωσή σου ήταν να παρουσιασθείς ενωτικός, ενισχύοντας την άποψη που εκφράστηκε περί ουσιαστικών συνεδριάσεων (που έχει ανάγκη ο τόπος), την οποία εσύ επειδή δεν ήσουν εκεί, ή δεν την άκουσες εκ των υστέρων από τα ηχητικά ντοκουμέντα ή υποχρεώθηκες να μην την ακούσεις, εξυπηρετώντας τη ματαιοδοξία μερικών...

Θλίψη μόνο... για όσους βαδίζουν την πεπατημένη και περιττή οδό της διχόνοιας σε έναν ιστορικό τόπο! Για όσους αρκούνται σε κενές περιεχομένου συναντήσεις που δεν θα προσελκύουν τους δημότες να τις παρακολουθήσουν... Ντροπή... για όσους συναινούν σε περιεχόμενα ανακοινώσεων άνευ ουσίας που στόχο έχουν την ψηφοθηρία, αλλά και για όσους αφήνουν εαυτούς να είναι εύκολα θύματα.

Όπως σημείωσες, τα λόγια, πολλώ δε μάλλον τα γραπτά, θα προσθέσω εγώ, μένουν χαραγμένα στο συνετό πολίτη. Ευτυχώς, το ραντεβού με την ιστορία το κερδίζει ή το χάνει κάποιος, βάσει του τελικού απολογισμού!

Εσύ μόλις έγραψες στο αρχικό κεφάλαιο το πρώτο σου αυτογκόλ... Στο χέρι σου είναι να εξετάσεις πώς θα προχωρήσεις. Δυναμικά στην επίθεση αποτελώντας παράδειγμα, ή στον πάγκο σαν ένας κομπάρσος αυτοδιοικητικός;

Μετά τιμής... μία απογοητευμένη δημότης που ελπίζει να αποφύγουμε προσπάθειες διάκρισης των πολιτών από τους “αφέντες” μελλοντικά, ακόμη και για πιο σοβαρά θέματα που θα οδηγήσουν τον τόπο πολλά χρόνια πίσω! Θεέ μου, τρέμω...