Ξεκούρδιστα πελατάκια...

Κι αν σήμερα θα έπρεπε να μας φοβίζει κάτι ιδιαιτέρως, ως πολίτες μίας χώρας που είναι “επί ξύλου κρεμάμενη”, αυτό δεν θα μπορούσε να είναι κάτι διαφορετικό, πέραν της μουμιοποίησης των περισσότερων μελών της, τα οποία σαν πιστά κομματικά πελατάκια χωρίς ουσιαστική γνώση, κρίση και θέση, συντηρούν αυτό το σαθρό οικοδόμημα μέσα στο οποίο σχεδόν στραγγαλίζεται ό,τι πιο δημιουργικό κι ανήσυχο καταφέρνει – με κόπο - να επιβιώνει!

Αυτά τα εξαίσια... πελατάκια είναι ακριβώς τα ίδια που θα ενισχύσουν ή πιο σωστά ενισχύουν ήδη, την εξίσου σαθρή κατάσταση που παρατηρείται και σε χαμηλότερο επίπεδο εξουσίας, αφού αν και τυγχάνει να πρέπει να υπηρετήσουν το σύνολο, ωστόσο μανιωδώς με την ΑΦΩΝΙΑ τους, αποδεικνύουν πως ήρθαν για να εξυπηρετήσουν τελικά τους υπερόπτες κι αντιπαραγωγικούς εντολείς τους.

Η πραγματικότητα μιλά από μόνη της...

Δεν είναι μόνον οι βουλευτές – πελατάκια που αγνοώντας τί ακριβώς γίνεται στα υπουργικά κι άλλα.. γραφεία (και να μου επιτραπεί η συγκεκριμένη άποψη αν και παιδίσκη στα πολιτικά), έχουν αποκτήσει μία φαιδρή ταυτότητα στα μάτια όσων ΤΟΤΕ παραπλάνησαν για να εκλεγούν μεταξύ των 300, επιδεικνύοντας σήμερα ως παραγωγικό... έργο τη διαδικασία ανάτασης χειρός μέσω της οποίας καταψηφίζουν τις ζωές μας, μα στο προσκήνιο, βρίσκονται και οι εντελώς άβουλοι συμπολίτες μας που αποφασίζουν για τα απλά και καθημερινά.

Είδες πόσο ψηλά... σε οδηγεί το μεγάλο σόι, η προτίμηση στο πρόσωπό σου λόγω δόγματος (άκουσον άκουσον), η κομματική φορεσιά, ενίοτε και το περίσσευμα ματαιοδοξίας που σε χαρακτηρίζει; Σε αναδεικνύει σε τιμητικές θέσεις, οι οποίες ΔΥΣΤΥΧΩΣ χάνουν το νόημά τους αλλά και το “μπόι” τους, αναλόγως του δικού σου αντιπαραγωγικού ρόλου.

Μετά από τη συμπλήρωση σχεδόν δεκαοκτώ μηνών της νέας θητείας, ναι(!), σήμερα μπορεί κάποιος να μιλά με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο και με δεδομένα, για την εκπροσώπηση των δημοτών ΚΑΙ από συμβούλους – πελατάκια, οι οποίοι άγονται και φέρονται από τη γραμμή που θα δώσει ο εκάστοτε “αρχηγός” της ομάδας τους χωρίς να βγάζουν... κιχ! Σαφώς και δεν γίνεται λόγος για το σύνολο των παρατάξεων, αλλά επ΄ ουδενί δεν γίνεται αναφορά και στο σύνολο των συμβούλων που ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ με τη ΣΙΩΠΗ τους να δηλώσουν τη διαφοροποίησή τους από τις συνηθισμένες δημοτικές φιέστες που παρακολουθούμε!

Η κριτική επικεντρώνεται σε εκείνους τους συμβούλους που απλώς παρίστανται ως μέλη ενός σώματος χωρίς να τοποθετούνται, χωρίς να καταθέτουν προτάσεις, χωρίς να συζητούν, χωρίς να προβληματίζονται έστω... αφού αυτό προδίδει περίτρανα ακόμη και το καταγεγραμμένο στην κάμερα βλέμμα τους κατά τη διάρκεια των συζητήσεων άκρως σοβαρών θεμάτων για τον τόπο.

Παρά τις καταιγιστικές εξελίξεις σε επίπεδο ακύρωσης αποφάσεων, παρά τις αλλαγές και παραιτήσεις προσώπων, παρά το αστείο της συστηματικής αναγωγής ήσσονος σημασίας εσω-παραταξιακών θεμάτων σε μέγιστα ζητήματα και μοιραία τον αρνητικό αντίκτυπο που έχουν όλα αυτά ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ για την πρόοδο του νησιού, αλλά ακόμη και παρά τα προκλητικά κονδύλια προβολής που επαναλαμβάνονται και τις “εγκρίσεις” των σχετικών αποφάσεων – ένας Θεός ξέρει μόνο πώς... -, τα δημοτικά πελατάκια “ψωνίζουν” στις εισηγήσεις με ένα - εκ των προτέρων - υπαγορευμένο ναι ή όχι, ξεπληρώνοντας την υποχρέωση τους προς όσους τους προώθησαν.

Αλήθεια, πόση μαεστρία χρειάζεται για να κουρδιστεί ένα ενοχλητικά ξεκούρδιστο δημοτικό συμβούλιο, του οποίου οι παρτιτούρες γεμίζουν από άναρχες αλλά και ξεθωριασμένες νότες, ο συνδυασμός των οποίων γεννά αποκρουστικές συνθέσεις; Πόσο δύσκολη υπόθεση είναι για μερικούς από αφωνία να διδαχθούν ορθοφωνία αλλά και σιωπή;

Κι εν τέλει, ως πότε τον τόπο μας, θα διαπιστώνουμε πως οδηγούν... αντι-παραγωγικά, αντι-δημιουργικά και ξεκούρδιστα πολιτικά πελατάκια;