Η πρόκληση από τον πολιτισμό απέχει πολλά μίλια...

Δεν αποτελείς Σύλλογο που εντάσσεται ή ανήκει στη λίστα με τους φορείς που παράγουν πολιτιστική δραστηριότητα κι ως εκ τούτου, προσθέτουν συστηματικά ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο λιθαράκι στην πιο σοβαρή ατζέντα που έχει ο τόπος προκειμένου να πλεύσει στα νερά του παγκόσμιου τουριστικού χάρτη, αλλά παρόλα αυτά, έλαβες χρηματοδότηση – τέτοια – που σχεδόν πλησιάζει και καλύπτει το ύψος των χρημάτων που αιτήθηκες!

Η πολιτιστική δραστηριότητα από την αθλητική παρουσιάζει τεράστια απόσταση και βάσει της δικής σου λογικής – ως φάνηκε - αυτό είναι αμελητέα ποσότητα, αν και δεν θα έπρεπε... κατά την ταπεινή μου άποψη!

Δεν θα πω το όνομα του Ομίλου στον οποίον ανήκεις και καρπώθηκε πόρους, τους οποίους στερήθηκαν άλλοι – αμιγώς πολιτιστικοί -, αλλά θα σε αφήσω να μαντέψεις... Μάντεψε!

Σπεύδω μόνο, να ξεκαθαρίσω a priori – προκειμένου η επιπολαιότητά σου να μη με σπεκουλάρει - πως η παρούσα αναφορά περιορίζεται αυστηρά και μόνον, στη δημόσια δική σου συμπεριφορά και όχι στον όμιλο που ανήκεις και τον οποίο απαρτίζουν ευγενικοί συμπολίτες μας, κάποιοι εκ των οποίων – εικάζω - πως αισθάνονται μάλιστα ότι τους εξέθεσες σοβαρά!

Ξέρεις; Είναι αλήθεια πως η καθημερινή συναναστροφή – λόγω επαγγέλματος - με ανθρώπους που εκδηλώνουν οποιαδήποτε προκλητική ή προσβλητική συμπεριφορά σε ιδιωτικές συζητήσεις, διαλόγους ή ακόμη και σε λιτούς “χαιρετισμούς”, με έχει οχυρώσει με αντοχή, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που η ρηχή στάση τους βρίσκει τοίχο και διαλύεται, χωρίς – πλέον – να με απασχολεί!

Ωστόσο, αν κοντοστέκομαι στη δική σου συμπεριφορά, αυτό προκύπτει καθώς η δημόσια τοποθέτησή σου ως αιρετού προσώπου σχεδόν μηδένισε – τυφλά - την πολιτιστική δραστηριότητα ή προσπάθεια άλλων Συλλόγων – ατεκμηρίωτα -, με επιπόλαιη αναφορά, προκλητικότατο σχολιασμό, συμπεριφορά δηλαδή, που αποκαλύφθηκε πως “γεννήθηκε” από την επιδερμική σκέψη, πως κάποιος απειλεί τα κεκτημένα(;) ή κάποιος “απειλεί” να αποκαλύψει... την πασίδηλη μεροληπτική και άδικη αντιμετώπιση που υπήρξε κατά τη διάρκεια της μοιρασιάς των επιχορηγήσεων που προορίζονταν αποκλειστικά για πολιτιστικούς συλλόγους...

Εκ των 33 (εσένα σε εξαιρώ) πολιτιστικών συλλόγων που αιτήθηκαν χρηματοδότηση, εσύ ξεχώρισες μετά βίας πέντε μέσω της σχετικής δήλωσής σου, την οποία μπορείς να θυμηθείς μέσω του web tv. Δεν έλαβες υπόψιν σου, αλλά αντίθετα αγνόησες (εκτός κι αν δεν γνωρίζεις) ότι αρκετοί Σύλλογοι του τόπου – Πολιτιστικοί – κουβαλούν πίσω τους μία ιστορία συνδράμοντας στο θεατρικό γίγνεσθαι του τόπου, συμβάλλοντας στην ανάδειξη του βιομηχανικού παρελθόντος, επιχειρώντας την τόνωση της ιδιαίτερης παράδοσης που κουβαλούν μέλη τους έχοντας ρίζες προσφυγικές, αλλά και προωθώντας τον τόπο μέσω αξιόλογης μουσικής κουλτούρας.

Όσο κι αν εσύ επέμεινες σε όλα αυτά να γυρίσεις άνευ σκέψης την πλάτη σου, τα πράγματα ωστόσο είναι ξεκάθαρα, όπως και οι αριθμοί είναι σαφείς κι εκπέμπουν τα δικά τους μηνύματα, αν ανατρέξει μάλιστα κάποιος στην αναλυτική αναφορά της εφημερίδας, στο προχθεσινό φύλλο, το οποίο και περιλαμβάνει λεπτομερώς τα ποσά των επιχορηγήσεων.

Αδικήθηκε πολιτιστική δραστηριότητα που αναπτύσσεται στον τόπο κοπιωδώς κι ενισχύθηκε εκτός πλαισίου - κι ως εκ τούτου τυπικά μόνον πάνω... από το τραπέζι -, δραστηριότητα που δεν σχετίζεται επ΄ ουδενί με το πεδίο του Πολιτισμού!

Επί της ουσίας λοιπόν, αυτό που ενοχλεί, σε μία περίοδο που τα δημοτικά ταμεία έχουν αιμορραγήσει από την αφαίμαξη του κεντρικού κράτους και σε δεύτερο βαθμό από τη σπάταλη διαχείριση εκ μέρους των τοπικών αρχόντων των όποιων αποθεμάτων παραμένουν, δεν είναι άλλο, από το να ζητά κάποιος τα ρέστα, όταν – κανονικά – θα όφειλε να απολογηθεί, ενδεχομένως και να αποκαταστήσει δημόσια την αδικία που έχει συντελεστεί.

Και τί εννοώ; Καθώς ζούμε σε μία μικρή τοπική κοινωνία, ακόμη και ο πιο αδιάφορος πολίτης κατανοεί πως χρήματα για πολιτιστική δραστηριότητα μοιράστηκαν άνευ κριτηρίων, αλλά κατά βούληση, σε συλλόγους που δεν ανήκουν στη σχετική λίστα των ενδιαφερόμενων φορέων. Βάσει αυτού, είτε δεν θα έπρεπε να είχε γίνει το σχετικό αίτημα, είτε θα έπρεπε εσύ ως μέλος ενός μη Πολιτιστικού Συλλόγου τουλάχιστον να σιωπήσεις, αντί να προκαλέσεις συναδέλφους σου στη δημόσια συζήτηση. Αντί αυτής της επιλογής όμως, εσύ ανέπτυξες κι άλλο ταχύτητα, πλέοντας ολοταχώς προς την ξέρα κι επιχειρώντας να διχάσεις κόσμο που συνυπάρχει στο νησί, ζητώντας από αιρετούς που ακροθιγώς εστίασαν στο άδικο της υπόθεσης για να μην γεννήσουν εντάσεις, να στιγματίσουν Σύλλογο – λες και είναι “δοσίλογοι”.

Πίσω σου δε, στον προθάλαμο του συμβουλίου, στέκονταν υπομονετικά μέλη Συλλόγων που μπροστά στη δική “σου” επιχορήγηση, μοιάζουν να μην πήραν ούτε δεκαράκι τσακιστό, αν και το άξιζαν!

Το πλέον θλιβερό της υπόθεσης όμως, αυτό που εκθέτει κυρίως τον Δήμο και αποκαλύπτει πως ορισμένοι θεωρούν ότι μπορούν ανενόχλητοι να προβαίνουν σε άδικες και άστοχες μοιρασιές..., είναι πως ανώτεροί σου στην αυτοδιοικητική ιεραρχία, αντί να συμμαζέψουν τον προκλητικό εκνευρισμό σου, θέλησαν να τον ενισχύσουν αλλά και να επιχειρηματολογήσουν για τ΄ άδικο...!

Όμως, ετούτος ο τόπος δεν έχει ανάγκη από άγνοια, από εριστικές δημόσιες συμπεριφορές, από ιδιοτελούς χαρακτήρα αποφάσεις, όπως και από μηδενιστικές εξάρσεις που αν μη τι άλλο, θίγουν και προσβάλλουν!

Στην πρόκληση ορισμένοι υπέμειναν με διακριτικότητα και κατά γενική ομολογία, αξίζουν σεβασμού!

Ας γνωρίζουμε όμως όλοι, ότι οι δημότες, οι αναγνώστες, τα μέλη των συλλόγων εισπράττουν... συμπεριφορές, αξιολογούν και κρίνουν. Και το συμπέρασμα που εξήχθη είναι ένα και σαφές: Η πρόκληση από τον πολιτισμό απέχει πολλά μίλια!

ΥΓ. Ουδεμία μομφή για την αξιόλογη αθλητική – περιβαλλοντική δράση που αναπτύσσει ο μη πολιτιστικός σύλλογος που ανήκεις... οι δράσεις του οποίου προβάλλονται και θα εξακολουθήσουν να προβάλλονται!