Ομαδική τρέλα ή κατάθλιψη(;)

Συνηθίζεται, ένας μεγάλος καημός για όσα ζούμε, να ξεκινά με τη φράση “Άχου μάνα μου” ή εναλλακτικά “βάι βάι μανίτσα μου”, αλλά προσωπικά λέω να την αφήσω στην ησυχία της να εξετάσει με τους συνεργάτες της πώς θα “απορροφήσουν” τον αυξημένο ΦΠΑ, χωρίς να υποστούν καταστροφική ζημιά. Γίνεται; Αμφιβάλλω!

Κι ενώ ανέμενες φτωχό μου μυαλό, ότι το άκρως σοβαρό ζήτημα της κατάργησης του ειδικού φορολογικού καθεστώτος θα σηκώσει θύελλα αντιδράσεων στην τοπική κοινωνία..., δύο μόλις 24ωρα μετά από την υπερψήφιση της επιβολής αυτής της πρόσθετης ουσιαστικά υψηλής φορολογίας, οπότε και αφίχθη ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας στο νησί – ανενόχλητος - και προέβη στις απείρου κάλλους δηλώσεις του περί “αντισυνταγματικών κι εγκληματικών ενεργειών”, δεν ακούσθηκε ούτε κιχ! Να διευκρινίσω βέβαια, πως, δεν υπήρξε κιχ εκ μέρους του κοινωνικού συνόλου κι αντιλαμβάνεστε πως μιλώ για εκείνο το κοινωνικό σύνολο, το οποίο περικλείει τους απλούς πολίτες, ξέρετε... εκείνους τους “εύπορους” μικρομεσαίους επιχειρηματίες μα και τους “ανέμελους” και “πλούσιους” καταναλωτές. Απορίας άξιο;

Δεν είμαι η αρμόδια να αναλύσω την ψυχολογία του συνόλου και να ερμηνεύσω την υπομονετική(;) στάση τους, καθώς - αυτή - δεν αποκλείεται να “κρύβει” μία βαθιά θλίψη, ακόμη και να υποδηλώνει μία ομαδική κατάθλιψη. Ωστόσο, εκείνο που δεν μπορεί να μείνει απαρατήρητο ή ορθότερα ασχολίαστο, δεν είναι άλλο από τις συμπεριφορές πολλών δημόσιων προσώπων, ομάδων και κομμάτων που τοποθετήθηκαν ανοικτά για το ψηφισμένο πλέον μέτρο της κατάργησης του ΦΠΑ με φόντο όμως τις δηλώσεις του Υπουργού εκ της νήσου τούτης, της - περήφανης πλην όμως φτωχής κατ΄ ουσίαν -, Σύρου.

Στη χώρα μας και κατ΄ επέκταση στον μικρό μας τόπο, θα συμφωνήσετε πως βιώνουμε τραγελαφικές καταστάσεις εδώ και χρόνια! Ο βαθμός της επικινδυνότητας αυτής της τρέλας όμως, όσο περνά ο καιρός δείχνει να πολλαπλασιάζεται και μάλιστα με γοργούς ρυθμούς. Κι αν αποδίδεται αυτός ο χαρακτηρισμός σε όσα γεγονότα συμβαίνουν γύρω μας, αυτός, θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος, πως είναι κι επιεικής, με δεδομένη την τραγικότητα της σημερινής πραγματικότητας σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο.

Εξετάζοντας λοιπόν, τί θα ανέμενε και τί δεν θα ανέμενε κάποιος απλός πολίτης με επίκεντρο και το θέατρο του παραλόγου που κακοπαίχθηκε μάλιστα – κατά την άποψή μου - μπροστά στα θολωμένα (από την ανάπτυξη...) μάτια μας, με τον Υπουργό να δηλώνει με περίσσια άνεση, πως, τα νησιά έχουν υποστεί εγκλήματα, αλλά εδώ είμαστε και θα τα διορθώσουμε, αφού πρώτα όμως τα διαπράξαμε, γιατί να δεν γινόταν αλλιώς..., αυτό που θα μπορούσε να πει πρώτο, είναι πως, δεν θα ανέμενε τόση απροκάλυπτη κοροϊδία προς τους πολίτες - ψηφοφόρους, από τους υπόλοιπους πολιτικούς αντιπάλους του.

Δεν μας φθάνει η όποια όψιμη υποκριτική στάση “συμπόνοιας” από τους τοπικούς ΝΗΣΙΩΤΕΣ βουλευτές που στήριξαν τα μέτρα, κάποιοι φαίνεται πως θεωρούν ότι, το μυαλό μας αφενός είναι λειψό, κι αφετέρου, πρέπει να βομβαρδίζεται και από την κριτική (λέμε τώρα) εκείνων που παραμένουν κι αποτελούν τους κομματικούς στρατούς της αντιπολίτευσης, διατηρώντας εν ζωή, τα προ πολλού νεκρά κόμματα της χώρας.

Ως άνθρωπος που επιχειρεί να συγκρατήσει τα γκέμια της λογικής σκέψης του, θα πρέπει να ομολογήσω λοιπόν, ότι δεν ανέμενα να δω τον πρώτο πολίτη του τόπου μου να δηλώνει ανερυθρίαστα πως, ο Υπουργός και όλοι όσοι ψήφισαν τα μέτρα κατάργησης του νησιώτικου ΦΠΑ, ΑΠΛΩΣ “μας στεναχώρησαν”. Δεν περίμενα τόση ΠΡΟΘΥΜΙΑ υποταγής στο όνομα μίας γενικόλογης ανάπτυξης που μοστράρουν μερικοί εδώ και καιρό στους δημότες, ενώ επίσης, δεν ανέμενα τόσα χαμόγελα από τα κομματικά μέλη του Ανεξάρτητων..., πλην όμως χειροπόδαρα δεμένων Ελλήνων.

Ανέμενα σαφώς, τις αντιπολιτευτικές κραυγές όσων παραμονεύουν για να αρπάξουν την εξουσία που την έχουν στερηθεί για λίγο και βαθύτατα πενθούν..., αλλά δεν περίμενα να επαναλάβουν την απαίτηση “παραίτησης” όταν οι ίδιοι στήριξαν τους πολιτικούς “μέντορές” τους για να εκπαιδεύσουν την κοινωνία με εντατικά μαθήματα δε, σε μία αηδιαστική στάση υποταγής.

Θα κινδύνευα να χαρακτηρισθώ κουτή, αν πίστευα ότι εκπρόσωποι φορέων που πρέπει να υπηρετούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα, θα αντιδρούσαν δημόσια για την άφιξη του κ. Καμμένου, αλλά ομολογώ πως, δεν ανέμενα την εκρηκτική αντίδραση αυτοδιοικητικού προσώπου που “στόλισε” με την πρώτη “καλημέρα”, τον ίδιο τον Υπουργό. Εξυπακούεται πως, δεν με ξάφνιασε η ανταπάντηση των Ανεξάρτητων... - επαναλαμβάνω – πλην όμως χειροπόδαρα δεμένων Ελλήνων, που έσπευσαν να αποκαλύψουν κομματαρχίσκους της τοπικής κοινωνίας “που λαμβάνουν εντολές από το κέντρο”, ενώ οφείλω να καταθέσω ότι θα ψευδόμουν αν πω ότι ανέμενα να ξυπνήσουν έως και τα πολιτικά “απολιθώματα” του νομού, που κάνουν λόγο για δούλεμα του νησιώτικου λαού, λες και ανήκουν στο πολιτικό προσωπικό που υπηρέτησε το αληθές, το διαφανές και το δίκαιο.

Κωμικοτραγικές και μόνον καταστάσεις φαίνεται να διαδραματίζονται σε μία κοινωνία που είτε ξέχασε πως ακόμη ζει, είτε τρελάθηκε ή ακόμη αφέθηκε ομαδικά να οδηγηθεί σε παράκρουση και κατάθλιψη.

Αντί επιλόγου, θα αρκεστώ να πω μόνον, πως, όλες οι προαναφερθείσες συμπεριφορές δημόσιων προσώπων, ομάδων και κομμάτων, προδίδουν σήμερα, στο και πέντε της καμμένης μας ζωής, την ύπαρξη της σάπιας πολιτικής σούπας της χώρας, η οποία ανακατεύεται συνεχώς προκειμένου να διατηρηθούν στο προσκήνιο όλα τα πολιτικά ζόμπι! Και αυτή η πραγματικότητα μόνον ένα ερώτημα θέτει επιτακτικά προς όλους τους απλούς πολίτες: Επιτρέπουμε την ύπαρξή τους γιατί; Έχουμε οδηγηθεί στην τρέλα ή στην ομαδική κατάθλιψη;

ΥΓ. Δεν θα πρέπει να παραλείψω την απολιτίκ συμπεριφορά ορισμένων προσώπων στο δημοτικό συμβούλιο όσον αφορά το ψήφισμα κι εν γένει το θέμα του ΦΠΑ, αλλά και να μην στηλιτεύσω την τουλάχιστον άσχετη αναφορά συμβούλου στο περιθώριο του θέματος, ο οποίος έθιξε το ζήτημα της ενδεχόμενης κατάργησης του μαθήματος των θρησκευτικών από τα σχολεία, υποστηρίζοντας μάλιστα πως αναμένει να αντιδράσει αρμοδίως η Επιτροπή Παιδείας.

Πέραν του ασυνάρτητου συλλογισμού και καθώς το θέμα έχει την κρισιμότητά του για τα δεδομένα της σημερινής κοινωνίας, υπονοείς ότι αν εγώ είμαι άθεη και δεν συντάσσομαι μαζί σου, θα πρέπει να οδηγηθώ στο πυρ το εξώτερον η αντίχριστη...; Έλεος λογικέ... μου!