Βαρέθηκα τις ταμπακιέρες σας

Αν θα συμφωνούσα σε κάτι με τους γνωρίζοντες... και ομιλούντες δημοσίως - συχνά πυκνά - για ιδέες, αξίες και πολιτική, αυτό θα ήταν η διαπίστωση στην οποία προβαίνουν σχετικά με την απουσία δημοκρατικής και ειλικρινούς διάθεσης - σήμερα - από οποιαδήποτε πλευρά, αλλά και την απουσία μεστού πολιτικού λόγου που απέχει από λαϊκίστικες προσεγγίσεις!

Ωστόσο, χρήσιμο θα ήταν – οι ίδιοι - να αντιλαμβάνονταν πρωτίστως πως όταν μιλούν, δεν απευθύνονται μόνο σε ένα κοινό που πείθουν, τους εξυπηρετεί και μοιάζει - συνολικά - στον μέσο αποχαυνωμένο ψηφοφόρο, αλλά και σε νοήμονες πολίτες! Θα ήταν δε, ωφέλιμο για όλους, αν αποδείκνυαν στην πράξη πως μπορούν (αφού υπερασπίζονται(;) την έννοια της δημοκρατίας στην ουσία της) να τοποθετούνται έστω και γραπτώς, αποφεύγοντας να γεννήσουν συνειρμούς στους πολίτες - αναγνώστες, που τους “θέλουν” να κουνούν επιτακτικά, προειδοποιητικά ή ακόμη χειρότερα δηκτικά αλλά και τιμωρητικά το δάκτυλο!

Στην πράξη λοιπόν, νομίζω πως η κοινή λογική αναδεικνύει πως δεν μπορεί κάποιος μόνον να υπερασπίζεται θεωρητικώς τη δημοκρατία και την ουσία του πολιτικού λόγου, καθώς έτσι, το μόνο που επιτυγχάνει είναι μία τρύπα στο νερό! Στην καθημερινότητα, για να μπορεί κάποιος να αποσπάσει έστω και τη στοιχειώδη αναγνώριση από όσους έχει κληθεί να υπηρετήσει με σύνεση και συνέπεια, οφείλει να τους υπολογίζει απευθυνόμενος σε αυτούς και να τοποθετείται ξεκάθαρα και ουσιαστικά, αφήνοντας στην άκρη κι άρα, απαξιώνοντας πολιτικάντικες τακτικές.

Επί του θέματος των ημερών – δυστυχώς -, προσωπικά δε με τρομάζει η απώλεια του τίτλου ή της μαρκίζας σχετικά με το νησί που κατέχει τα “ηνία” του Νοτίου Αιγαίου, αλλά αντίθετα, η απουσία ουσιαστικών τοποθετήσεων από τους πλέον αρμοδίους και υπεύθυνους πολιτικούς απέναντι σε ουσιώδεις παρατηρήσεις και σχολιασμούς και όχι προκλητικού χαρακτήρα εριστικές εξάρσεις...

Κατά την προσωπική θεώρησή μου λοιπόν είναι τουλάχιστον άστοχο να αφιερώνει ο πλέον αρμόδιος για απαντήσεις, διάφορες ανακοινώσεις προκειμένου να αναδείξει την “πολιτική εκμετάλλευση” του θέματος από ορισμένες πλευρές, αφού η δημόσια συμπεριφορά αυτών των προσώπων και η προσεκτική παρατήρηση της στάσης τους μέχρι σήμερα, θα έπρεπε να προετοίμαζε τον κάθε έναν σχετικά με το ότι θα ήταν – τουλάχιστον – αναμενόμενες τέτοιου είδους τακτικές. Το “πολύ παλαιό” άλλωστε όπως επισημάνθηκε, αναδύεται έντονα, είναι γνωστό και άρα, εύκολα αντιληπτό...

Εξαιρετικά άστοχη όμως, θεωρώ ότι είναι η στάση των αρμοδίων να αποφεύγουν(;) να δώσουν απαντήσεις προκειμένου να τοποθετήσουν τα πράγματα στη θέση τους, όταν σε αυτά μάλιστα έχει προκληθεί αταξία από “συντεχνιακή” και όχι πολιτική πλευρά, όπως δημοσίως υποστηρίχθηκε!

Το εξαιρετικά ενοχλητικό δε, είναι να εισπράττει μερίδα νησιωτών πως ο τόπος της που φέρει και τη μαρκίζα, αντιμετωπίζεται “σαν το πιο απομακρυσμένο νησί” στο νότιο τμήμα του αιγαιοπελαγίτικου συμπλέγματος, όπως χαρακτηριστικά σχολιάστηκε από αντιπολιτευόμενα μέλη και ακριβώς αυτή η παρατήρηση να μη λαμβάνει άμεση απάντηση!

Δε με ενοχλεί η κατ΄ επίφαση διατήρηση του τίτλου, αλλά η απουσία έστω και της στοιχειώδους προσπάθειας, εκ μέρους του γεωγραφικά υπευθύνου, ώστε αυτό το μικρό πληθυσμιακά νησί να ενισχυθεί διοικητικά όπως άλλωστε επιτάσσει η μαρκίζα του. Και να ενισχυθεί, όχι στον άξονα της μάχης για επικράτηση... αλλά στην κατεύθυνση της επίτευξης ισότιμης αντιμετώπισης με το - κατ΄ επίφαση - παράρτημα!

Επιπλέον, με θίγει ως μέλος της νησιώτικης οικογένειας δε (όπως ο κάθε νησιώτης), να παρατηρώ πως, σάπιες “συνδικαλιστικές” τακτικές προσβλητικού ύφους που όλοι διαβάσαμε στα γνωστοποιημένα αιτήματα, “κάνουν κουμάντο” ή και καπελώνουν(;) πρωτίστως μία μεγάλη μερίδα εργαζομένων, αλλά κυρίως, προσπερνούν(;) ή αφήνεται... να παραβλέπουν την πολιτική ηγεσία ενός τόπου, της οποίας αποκλειστική αρμοδιότητα θα ήταν – στην περίπτωση που συμφωνούσε ή συμφωνεί – να προβεί σε τέτοιες εισηγήσεις περί του τρόπου λειτουργίας ενός νησιώτικου συμπλέγματος.

Σαφώς και ο δημοκρατικός τόνος επιβάλλει την ελεύθερη έκφραση του συνόλου των απόψεων κι αλίμονο αν χάσουμε έστω και το όποιο δημοκρατικό πλαίσιο έχει απομείνει σταθερό και όρθιο... Ωστόσο, o ίδιος δημοκρατικός τόνος έρχεται να αιτηθεί ευγενικά από τους αρμοδίους, να δώσουν απαντήσεις ή και να κοπάσουν την όποια αναστάτωση έχει γεννηθεί εξαιτίας της αναμόχλευσης – άνευ(;) λόγου – ενός τόσο σοβαρού θέματος!

Στις ημέρες μας, πράγματι διανύουμε τις πλέον δύσκολες εποχές από άποψη κοινωνική, οικονομική και πολιτική. Γι αυτό και μόνο, οι πολιτικοί υπεύθυνοι θα όφειλαν να κοιτάξουν στα μάτια τους πολίτες, απαντώντας σε αυτούς κι ενισχύοντας ενωτικές λογικές και όχι διασπαστικές τακτικές.

Μέχρι τότε... με αγανάκτηση, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι βαρέθηκα τις ταμπακιέρες σας!