Υπάλληλοι “μπαλάκι”

Ο συνεπής και σταθερός παρατηρητής θα έλεγε πως μέχρι σήμερα μία μερίδα εργαζομένων που οφείλει να υπηρετεί το συνολικό όφελος και ουδείς αμφισβητεί ότι δουλεύει γι αυτό, έχει πολτοποιηθεί κι έχει χρησιμοποιηθεί από αρκετά πολιτικά πρόσωπα κατά περίπτωση κάθε φορά, προκειμένου να εξυπηρετηθούν “προσωπικές” καταστάσεις.

Καταγεγραμμένες δημόσιες δηλώσεις, συζητήσεις και συνεδριάσεις παρουσία αλλά και απουσία αυτών, έχουν καταδείξει πως, αρκετοί υπάλληλοι έχουν χρησιμοποιηθεί από τους πολιτικούς προϊσταμένους τους, άλλοτε ως “ασπίδα” και άλλοτε ως “όπλο” προκειμένου οι ίδιοι να διαφημίσουν on camera το έργο τους(;) ή προκειμένου να αποδείξουν... πως λάθη, αβλεψίες ή και ελλείψεις σε επίπεδο επαρκούς ενημέρωσης δεν οφείλονται στους ίδιους.

Μέχρι σήμερα, το θέατρο του παραλόγου περιοριζόταν σε ανάπτυξη σεναρίων που ήθελαν ανάμεσα στους υπαλλήλους να διοχετεύονται με έναν ανεξήγητο (Θεέ μου...) τρόπο, “φαντάσματα” της παλαιάς Δημοτικής Αρχής, τα οποία και επεδίωκαν να καθοδηγήσουν πολιτικά τον Δήμο προκειμένου να βλάψουν το νέο... το φρέσκο... το καλό... και την πρόοδο...!

Δεν πέρασε πολύς καιρός από την περίοδο που γίναμε όλοι θεατές αναφορικά με την εμμονική στάση αιρετών να επιδιώκουν με κάθε τρόπο να τιμωρήσουν(!) κάθε προοδευτικό μέλος της ομάδας στην οποία ηγούνται, αλλά και την ίδια την αριστεία ουσιαστικά, στο όνομα μίας ανεξήγητης (τουλάχιστον όχι δημόσια) πρόθεσης εκκαθάρισης των δημοτικών πραγμάτων.

Τότε μερίδα υπαλλήλων – μιλάμε πάντα από την ομάδα των καλών (για εκείνους) υπαλλήλων - φάνηκε ξεκάθαρα πως χρησιμοποιήθηκε ως “όπλο” για να χτυπηθούν μη αρεστά πρόσωπα. Εκείνη τη στιγμή δε, αιρετοί που υπεραμύνονταν του κακού “χαρακτήρα” των ατίθασων... υπαλλήλων, υπερασπίστηκαν την “απαίτηση” τιμωρίας που θέλησαν ορισμένοι συνάδελφοί τους, χωρίς να πουν ένα θετικό σχόλιο, ή να δηλώσουν έστω τη διαφοροποίησή τους, από δημόσιες άκρως προσβλητικές τοποθετήσεις.

Το πλήρωμα του χρόνου όμως, έρχεται σήμερα να αποδείξει πως η ατεκμηρίωτη και αδικαιολόγητη σιωπή ορισμένων προϊσταμένων, όταν αλλάζουν τα πιόνια επάνω στη σκακιέρα και μέλος της μίας ομάδας σταδιακά αποσπάται χωρίς να διαγράφεται, μπορεί να καταστεί “πύργος” που θα πάρει μεγάλη κλίση με άμεσο και ορατό τον κίνδυνο να πλακώσει εκείνον που σιώπησε τη στιγμή που δεν έπρεπε.

Το θέατρο του δημοτικού παραλόγου λοιπόν, έρχεται σήμερα να πραγματοποιήσει νέα παράσταση, εξαιρετικά ενοχλητική όμως, όσο και κακο-σκηνοθετημένη με αντικείμενό της ξανά τους υπαλλήλους. Σήμερα, εκείνοι που σιώπησαν κάποτε, έρχονται να χρησιμοποιήσουν ως ασπίδα τους τους υφισταμένους τους για να καλύψουν τις δικές τους ελλιπέστατες εισηγήσεις και τα δικά τους μεγάλα και σοβαρά λάθη, απαντώντας στη σοβαρή αντιπολίτευση πως, όταν τους κρίνει, κρίνει τους ίδιους τους υπαλλήλους και όχι την πολιτική ηγεσία! Στο ίδιο θέατρο δε, έρχεται να κάνει την εμφάνισή της, η πλέον εμετική συμπεριφορά αιρετού προσώπου, που σήμερα υπερασπίζεται και μάχεται.... για την πλευρά των εργαζομένων όταν μέχρι πριν από λίγους μήνες, πυροδοτούσε σε καθημερινή βάση σενάρια επιστημονικής φαντασίας και δολοπλοκιών.

Αναφορικά με τα τεκταινόμενα, θα ήταν περιττό να τεθούν με τη μορφή ερωτήσεων, διαπιστώσεις, αφού η ουσία τους είναι ξεκάθαρη και σαφής:

Πρωτίστως, ουδείς μπορεί να συγχύσει τη σοβαρή αντιπολίτευση από μερίδα της μειοψηφίας όταν μάλιστα αυτή έρχεται να αναδείξει και να στηλιτεύσει τα κακώς κείμενα που οφείλονται σε ανεπάρκεια της πολιτικής ηγεσίας και ειδικότερα των πολιτικών αρμοδίων, χωρίς να χρησιμοποιήσει την πλευρά των υπαλλήλων, με εκείνη που είναι εμφανώς σάπια...!

Δευτερευόντως, θα ήταν άτοπο να πιστεύει ο μέχρι χθες κορυφαίος δημοτικός “σεναριογράφος” πως παραπλανά την τοπική κοινωνία και τους πολίτες – δημότες, δείχνοντας... σήμερα πως υπερασπίζεται την πλευρά των υπαλλήλων, την οποία στην πλειοψηφία της έως χθες κατηγορούσε και στοχοποιούσε!

Τέλος, θα αποτελούσε μεγάλη αυταπάτη για τον πλέον στοχοποιημένο αιρετό αυτήν την περίοδο, να διατηρεί την πεποίθηση πως μπορεί να καλύψει τις συνεχείς αστοχίες του, προτάσσοντας ως ασπίδα του, τους δημοτικούς υπαλλήλους.

ΥΓ. Σε κάθε περίπτωση, η τοπική κοινωνία έχει αντιληφθεί πως οι υπάλληλοι έχουν γίνει “μπαλάκι”.