Κάτι συμφέροντα Νααα…

Κατά την λαϊκή ρήση: «Μεγάλα καράβια μεγάλες φουρτούνες».

Σύμφωνα με αυτή την ογκομέτρηση των προβλημάτων, γεννάται το ερώτημα εάν τελικά είναι το μέγεθος που μετράει!

Εδώ είναι ένας μικρός τόπος άρα μικρά και τα προβλήματα.

Με αυτούς τους αριθμητικούς περιορισμούς, θεωρητικά, μικρά θα είναι και τα συμφέροντα.

Αμ δε. Και τα προβλήματα είναι μεγάλα και κοντεύουν να μας πνίξουν και τα συμφέροντα ακόμα μεγαλύτερα και προδίδουν τους θιγόμενους.

Φυσικά οι υπολογισμοί γίνονται κατ’ αναλογία των στοιχείων που οριοθετούν τα μεγέθη.

Η εικόνα δεν πρόδιδε τίποτε ανησυχητικό. Όλα καλά και τακτοποιημένα, έτσι όπως κάποιοι είχαν στήσει περιμετρικά της νομιμότητας, τα παραμάγαζα των εξυπηρετήσεων, με το αζημίωτο φυσικά.

Τα ποσά δεν ήταν διόλου ευκαταφρόνητα, όπως φαίνεται και από τις περιουσίες κάποιων εξυπηρετητών, οι οποίες γιγαντώθηκαν από το πουθενά.

Ώσπου με τα χρόνια το κακό ρίζωσε και έγινε καθεστώς.

Κι όσο οι ακριβοπληρωμένες εξυπηρετήσεις αυξάνονταν τόσο μεγάλωνε και η δύναμη των αμοιβόμενων.

Βλέπεις, όλα εξαρτώνται από την τελική σφραγίδα.

Μόνο που ενώ θα έπρεπε να είναι μία και μοναδική, είχε κυκλοφορήσει και σε αρκετές κόπιες, στα γραφεία των συναυτουργών και αλληλοκαλυπτόμενων παρόχων αμφισβητούμενης νομιμότητας διευκολύνσεων.

Ώσπου ξάφνου, κάποιες αιφνίδιες ενέργειες τρίτων έρχονται και ταράζουν την ήρεμη λειτουργία της «καλοκουρδισμένης μηχανής».

Δεσμευτικές καταστάσεις που επί χρόνια κακοφόρμιζαν την εικόνα του τόπου, έπρεπε να διευθετηθούν.

Σε αυτή την προσπάθεια διαφυγής από αδιέξοδα βρέθηκε κοινός τόπος για να υπάρξει συνένωση δυνάμεων για το τελικό αποτέλεσμα.

Μόνο που αυτό χάλασε τη «σούπα» για όσους επί χρόνια έτρωγαν με χρυσά κουτάλια.

Τι μπανάλ έκφραση! Τι χιλιοειπωμένοι μικροαστικοί χαρακτηρισμοί! Όμως ταυτόχρονα τι αληθινή αποτύπωση της πραγματικότητας!

Ποιο κοινό συμφέρον και ποιο καλό για τον τόπο;

Ποιος νοιάζεται, ποιος κόπτεται;

Άλλα είτε έτσι είτε αλλιώς όλοι το ίδιο επικαλούνται!

Μόνο που για κάποιους το γενικό καλό γίνεται πιο ειδικό και περνάει πρώτα από την τσέπη τους.

Εάν υπάρξει αλλαγή των δεδομένων, θα χαθούν όλα τα κερδοσκοπικά προνόμια όσων επί χρόνια είχαν δομήσει την δική τους μονοκρατορία στον χώρο.

Έτσι οι τόνοι ανέβηκαν, με άσκηση πιέσεων εκβιάστηκαν αποφάσεις, με λογύδρια αντίδρασης διατυπώθηκαν ενστάσεις και με υψίφωνες αμφισβητήσεις επιχειρήθηκε η δημιουργία εντυπώσεων.

Όλα σε μία ύστατη προσπάθεια διασφάλισης συνέχισης της υπάρχουσας παθογένειας.

Τι κι αν αυτή η χρονίζουσα κατάσταση είχε την μορφή της συμφοράς που εγκλώβιζε την πόλη;

Μα αυτή η συμφορά συνέφερε κάποιους που θησαύριζαν!

Αχ βρε Ελύτη «Όταν η συμφορά συμφέρει, λογάριαζέ την για πόρνη».