Χωρίς τσίπα

Προσπάθησε να παρατηρήσεις τα πράγματα, τα δρώμενα, τις καταστάσεις γύρω σου, όσα συμβαίνουν για σένα χωρίς εσένα, με καθαρή λογική και ψυχρό αίμα, σαν όλα αυτά να αφορούν κάποιον άλλο, σαν να πρόκειται για κάτι ξένο, πολύ μακρινό ή ακόμα και φανταστικό.

Άκουσε τα. Είναι τα πρόσωπα που αποφασίζουν για τις τύχες του τόπου. Άκου πως κρώζουν πάνω από κουφάρια που οι ίδιοι δημιούργησαν.

Δες τους. Είναι εκείνοι που λυμαίνονται ιδέες και οράματα άγνωστα γι’ αυτούς. Δες πως ξεσκίζουν κάθε έννοια δημιουργίας, όταν οι ίδιοι δεν έχουν να επιδείξουν τίποτε δημιουργικό.

Όσο μπορείς και όσο αντέχεις, καμάρωσε το μεγαλείο της μικρότητας αυτών που διοικούν.

Ναι, καταλαβαίνω ότι θέλει γερό στομάχι για να ανεχθείς τόση γελοιότητα, τόση ανεπάρκεια, αλλά και τόση κοροϊδία.

Χρειάζεται πολύ κουράγιο για να αναλάβεις το μερίδιο ευθύνης που σου αναλογεί, γιατί τους έδωσες την ευκαιρία να διοικήσουν.

Ράβουν στα μέτρα τους τα πάντα, κονταίνοντας προσπάθειες, στενεύοντας γεγονότα, ξεχειλώνοντας συνειδήσεις.

Είναι αυτά τα πρόσωπα που ανέλαβαν θώκους ευκαιριακά και τώρα αναλώνονται σε πόζες, εν ώρα εργασίας, για να πείσουν ότι μοχθούν.

Τα πρόσωπα τους αποκτούν μία έκφραση βαθειάς ικανοποίησης όταν μιλούν, ακόμα και για θέματα που δεν κατέχουν, όταν επαίρονται για

ενέργειες τους, ασχέτως εάν αυτές είναι επιφανειακές, άνευ ουσίας και βαρύτητας.

Μεγάλα θέματα που ζητούν επιτακτικά επίλυση κουρελιάζονται στα χέρια τους, όταν η άγνοια τους στέκει εμπόδιο για κάθε ουσιαστική παρέμβαση και η ανεπάρκεια τους λειτουργεί περιοριστικά στο όποιο αποτέλεσμα.

Με κουτοπονηριές, προπαγανδίζουν εαυτούς, παρουσιάζοντας ως επίτευγμα κάθε ελλειμματική τους κίνηση, αναδεικνύοντας ως μέγιστα τα ευτελή και ως σημαντικά τα ανούσια.

Όποιος αρνείται να μπει στον κύκλο των χειροκροτητών τους στοχοποιείται. Κι αυτός ο κύκλος όλο και μικραίνει.

Και τότε η φαιδρότητα τους αναδεικνύεται σε όλο της το μεγαλείο, όταν στερημένοι από κάθε έξωθεν καλή μαρτυρία αυτοδιαφημίζονται, αυτοπροβάλλονται, αυτοθαυμάζονται, αυτοϊκανοποιούνται.

Είναι οι ίδιοι που η προσωπική τους ιστορία επιβεβαιώνει την ανικανότητα τους και τώρα με ύφος περισπούδαστο επιχειρούν να δώσουν μαθήματα αποτελεσματικής διοίκησης.

Χάνοντας κάθε ίχνος τσίπας, προσπαθούν να καλύψουν την πολιτική τους γύμνια με τον μανδύα του ηγέτη. Είναι όμως δανεικός και δεν είναι στα μέτρα τους, με αποτέλεσμα να ρεζιλεύονται καθώς αφήνει να φαίνονται τα απόκρυφα σημεία τους. Κοινώς, κυκλοφορούν ξεβράκωτοι ηθικά και πολιτικά και δεν το έχουν πάρει χαμπάρι.

Μόνο που όλα πλέον είναι εμφανή.

Και πώς να κρυφτεί τόση γύμνια;