Ο γύρος των Κυκλάδων σε 80 μέρες

Πλησιάζει η Άνοιξη, ο καιρός ανοίγει, τα νέα δρομολόγια που ισχύουν από 01/03 ανακοινώνονται και κοιτάω δειλά – δειλά να δω μήπως προκύπτει κανένα διήμερο ταξιδάκι. Κυκλάδες, σου λέει ο άλλος, 24 κατοικημένα νησιά, δε μπορεί θα τα έχεις γυρίσει όλα. Φίλοι από άλλες περιοχές της Ελλάδας με φαντάζονται κάθε καλοκαίρι με ένα σακίδιο στον ώμο, μαυρισμένη απ’ τα καθημερινά μπάνια, να απολαμβάνω τον ήλιο και τη θάλασσα.

Έλα όμως που η πραγματικότητα δεν είναι ακριβώς έτσι, και η καθημερινότητα των κατοίκων των νησιών απέχει πολύ από την ειδυλλιακή εικόνα που διακαώς προβάλλουμε στα τουριστικά φυλλάδια. Και ακόμα κι αν εδώ στη Σύρο, θεωρούμαστε προνομιούχοι λόγω διοικητικής πρωτεύουσας, η ενδοκυκλαδική σύνδεση έχει να κάνει ακόμα πολλά βήματα για την ουσιαστική εξυπηρέτηση των κατοίκων του νομού. Και μπορεί εγώ να κόπτομαι για τις καλοκαιρινές μου διακοπές, όμως τι να πουν αυτοί που πρέπει να μεταβούν από το ένα νησί στο άλλο για επαγγελματικούς λόγους, για συνδιαλλαγή με κάποια δημόσια υπηρεσία, για οποιαδήποτε προσωπική τους υπόθεση. Ή αυτοί που πρέπει να ταξιδέψουν για να πάνε στο νοσοκομείο, να δουν κάποιο ειδικό γιατρό;

Δεν πάνε πολλοί μήνες που έγινε η μεγάλη σύσκεψη εδώ στη Σύρο για το ακτοπλοϊκό, και η αρμόδια αρχή του κάθε νησιού έθεσε τα προβλήματα, ιδιαιτερότητες και αιτήματα. Και πάλι το εργόχειρο έχει τρύπες για μπάλωμα, οι οποίες φαίνονται με απλά παραδείγματα.

Ένας κάτοικος της Μήλου πρέπει να μεταβεί στη Σύρο για κάποιες υποθέσεις του. Φεύγει το μεσημέρι της Τρίτης στις 14.10 και φτάνει στη Σύρο στις 21.30 το βράδυ. Με κάποιο μαγικό τρόπο πρέπει να βρει ανοιχτή την υπηρεσία εκείνη την ώρα και να εξυπηρετηθεί, γιατί 07.00 το πρωί της Τετάρτης αναχωρεί για Μήλο. Εναλλακτικά φεύγει με το πλοίο της Τετάρτης στις 12.45 και φτάνει Σύρο μετά από 4 ώρες με πλοίο επιστροφής την Παρασκευή στις 12.10, άρα δύο διανυκτερεύσεις εκτός έδρας.

Αναμένονται τα δρομολόγια του δεύτερου ενδοκυκλαδικού πλοίου για το μήνα Μάρτη και μετά προκειμένου να δούμε αν κάτοικοι π.χ. της Κέας, της Κύθνου και της Άνδρου θα μπορούν να εξυπηρετηθούν ή για μια δουλειά τους στη Σύρο θα κάνουν εσωτερικό τουρισμό εντός του νομού τους νεκρούς μήνες. Και να μην ξεχάσω τα κόμπο πακέτα. Άνδρος – Σύρος μέσω Τήνου, Αμοργός – Σύρος μέσω Πάρου και δε συμμαζεύεται, χωρίς να αγγίζω καν τα πιο απομακρυσμένα μικρά νησιά όπως την Ίο, τη Σίκινο και τη Φολέγανδρο ή να βάλω τις πιο δύσκολες εξισώσεις, όπως το Σύρος – Σαντορίνη και τα ατέλειωτα ταξίδια επειδή τα πλοία δεν επαρκούν, οπότε οι διαδρομές γίνονται κυκλικά και όχι με το βέλτιστο τρόπο.

Πριν δύο καλοκαίρια πήγα διακοπές στο Καστελόριζο όπου μιλώντας με κατοίκους αναφορικά με την έλλειψη φαρμακείου στο νησί, μου ανέφεραν ότι όταν δεν επαρκούν οι προμήθειες ή η δυνατότητα του εξαιρετικού κατά τ’ άλλα στρατιωτικού γιατρού του νησιού, οι άνθρωποι μεταφέρονται πολύ πιο εύκολα στην Τουρκία παρά στη Ρόδο. Και μπορεί η γεωπολιτική θέση του συγκεκριμένου νησιού να επιβάλλει κάτι τέτοιο, αλλά ας μην παγιώνουμε λογικές ακριτικών περιοχών ακόμα και στα μεγάλα νησιωτικά κέντρα των Κυκλάδων, επειδή η σύνδεση μεταξύ τους παραμένει χρόνια ανεπαρκής.