Παραληρηματικές υπάρξεις

Χωρίς δισταγμό μπορεί να πει κάποιος πως η αυτοδιοικητική πραγματικότητα βρίθει από ναρκισσιστικές υπάρξεις, που προτάσσουν το ελάχιστο σαν το μέγιστο, που εστιάζουν με εμμονή στην ανάδειξη της κενής πολιτικής παρουσίας τους σαν την ισχυρότερη, την ουσιαστικότερη και την αποτελεσματικότερη, θαυμάζοντας – πάντα οι ίδιοι - το είδωλό τους ως το πολιτικά ομορφότερο και βάσει αυτών των σκέψεων, επιδίδονται στον αγώνα της προβολής τους με όποιο τρόπο!

Το να καρπώνονται μάχες άλλων, προσπάθειες άλλων, μα κυρίως επιτυχίες τρίτων αποτελεί καθημερινή αγαπημένη συνήθειά τους, προκειμένου από τον “θρόνο” της φαντασίας τους να στυλώνουν ακόμη περισσότερο το “εγώ” τους. Παρομοίως, το να καπηλεύονται έργο άλλων πλευρών σε κάθε επίπεδο είναι για τους ίδιους η ομαλή καθημερινότητα στα πολιτικά πράγματα ενός τόπου με αυξημένες και ιδιαίτερες ανάγκες, που παρά τα προβλήματα, καταφέρνει κι επιβιώνει πρωτίστως από την αγωνία και τον συνεχή μόχθο των απλών ανθρώπων του!

Περισσεύει... η δημοκρατική αντίληψη σε ορισμένους αυτοδιοικητικούς, οι οποίοι διαπιστώνεται χρόνο με τον χρόνο ότι καλλιεργούν με ιδιαίτερη μέριμνα το πολιτικό “εγώ” τους, επιχειρώντας να επικρατεί πάντα μόνον η δική τους φωνή, μόνον η δική τους παρουσία, μόνον τα δικά τους λεγόμενα και κυρίως οι αυστηρώς προσωπικοί τους ισχυρισμοί, ακόμη κι αν αυτούς τους παίρνει εύκολα ο αέρας ή είναι πρόδηλα ατεκμηρίωτοι.

Πρόκειται για τις γνωστές πλέον σε όλους, παραληρηματικές υπάρξεις που αρέσκονται να μεθούν μπροστά στον πολιτικό καθρέπτη τους, επιχειρώντας να μηδενίσουν με επικοινωνιακά τερτίπια όσους πολιτικά διαφωνούν ή τους αποκαλύπτουν ασκώντας ουσιαστική αντιπολίτευση κι έλεγχο στα “έργα και τις ημέρες τους”, αλλά και να φιμώσουν ως μέγιστοι... “δημοκράτες” τον αντίθετο και κριτικό λόγο!

Προσφάτως ζήσαμε το ίδιο αποκρουστικό σκηνικό που φάνηκε εξ αρχής πως θα γιγαντωνόταν εντός της θητείας και όσο συμπληρωνόταν η τρέχουσα αυτοδιοικητική πορεία, αυτό το σκηνικό της πολιτικής έκπτωσης που γιγαντώνεται με φόντο τις πραγματικές προθέσεις και τους τακτικισμούς που διακρίνουν τις παραληρηματικές υπάρξεις!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της νοσηρής πλέον αυτοδιοικητικής παρουσίας προσώπων, εκείνες οι φωνές υπεράσπισης ενός αντιδημοκρατικού τρόπου διοίκησης, που θέλει να υποβαθμίζει αιρετούς – εκπροσώπους πολιτών και νησιωτών, οι οποίοι αντιλαμβάνονται τους πολιτικούς λαβύρινθους που πλέκουν οι πονηρές “ηγεσίες” για να εξυπηρετήσουν τα όποια “δούναι και λαβείν” τους συμφέρουν και θα τους ευνοήσουν σε ενδεχόμενες μελλοντικές εκλογικές διαδικασίες.

Οι ίδιες παραληρηματικές υπάρξεις, προσφάτως ισχυρίστηκαν πως μάχονται υπέρ των μικρών και μεγάλων τόπων και προωθούν – πάντα είπαν... - σε συνεννόηση με την αυτοδιοίκηση του άλλου βαθμού, έργα προς όφελός τους, παρά τις δημόσιες αλλά και μη, μαρτυρίες αιρετών περί του αντιθέτου!

Έτσι, υποστήριξαν – με τη συμπαράσταση κρυφών πολιτικών υπερασπιστών τους που στα δύσκολα λειτουργούν ως ακροδεξιές πατερίτσες απαρτίας και πάντα μπροστά σε κενές θέσεις αντίθετου πολιτικού λόγου – πως, οι ίδιοι μόνον σέβονται τις ανάγκες των νησιωτών, αποδεικνύοντάς... το άλλωστε περίτρανα (!), αφού μερίμνησαν για τη μη λήψη αποφάσεων από όλους τους αυτοδιοικητικούς προκειμένου να κατατεθούν τεκμηριωμένες προτάσεις υπέρ της νησιωτικότητας με φόντο τις μεταρρυθμίσεις στην Αυτοδιοίκηση.

Τέλος, απέδειξαν το πόσο παραγωγικοί... είναι – πάντα οι ίδιοι -, αφού όπως ισχυρίστηκαν, αν εκείνοι δεν υπήρχαν, δεν θα διαμορφωνόταν ένα σταθερό (άκουσον άκουσον) πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον, φιλικό στην προσέλκυση επενδύσεων με στόχο την ενίσχυση των τοπικών κοινωνιών.

Ο κατάλογος με παρόμοια παραδείγματα στην αυτοδιοίκηση, μακρύς, η λίστα με ανάλογες φθηνές συμπεριφορές που προδίδουν τελικά μόνον εγωκεντρικά άτομα, μεγάλη και οι παραληρηματικές υπάρξεις - δυστυχώς για τους νησιώτες - σε αφθονία, να πορεύονται με σπασμένα φρένα και δίχως επιστροφή!