Λοξοδρομείς

Δεν τίθεται δεύτερη σκέψη σχετικά με το αν ο κάθε άνθρωπος, απλός πολίτης ή αυτοδιοικητικός μπορεί να σφάλει, να παρερμηνεύσει, να τοποθετηθεί άστοχα και σαφώς να έχει την ελευθερία της λανθασμένης προσέγγισης ή του λανθασμένου σχολιασμού, για μία δύο ή και περισσότερες φορές, αφού είναι αυτονόητα καταφατική η απάντηση, ωστόσο, όταν μία γνώμη επαναλαμβάνεται κατηγορηματικά, τότε o τοποθετούμενος και ξέρει τί λέει και αντιλαμβάνεται, πως προφανώς(;), κάτι δεν πάει καλά...

Ο λόγος για όσους αιρετούς μέχρι σήμερα στη δημόσια παρουσία τους είχαν συνηθίσει το κοινό, τους δημότες και το εκάστοτε ακροατήριό τους να το αντιμετωπίζουν με πολιτική αξιοπρέπεια, να το κοιτάζουν στα μάτια και να το υπερασπίζονται στηλιτεύοντας και καυτηριάζοντας τα κακώς κείμενα της όποιας Αρχής και αυτή τη στιγμή δείχνουν να λοξοδρομούν.

Ο λόγος για όσους μέχρι τώρα είχαν επενδύσει στη σχέση εμπιστοσύνης με τους δημότες, τόσο με εκείνους που τάσσονται υπέρ τους, όσο όμως και με εκείνους που διαφοροποιούνται πολιτικά από τις προσεγγίσεις τους, οι οποίοι ωστόσο, στο σύνολό τους, είχαν διαπιστώσει την πολιτική “μπέσα” που τους διέκρινε αναφορικά με τα δημόσια και κοινά πράγματα!

Αν και τετριμμένη η θέση πως η εμπιστοσύνη χτίζεται σταδιακά και με κόπο ανάμεσα σε αυτοδιοικητικά και πολιτικά πρόσωπα και στους δημότες – πολίτες, όταν μάλιστα διακρίνεται το σάπιο πλαίσιο εντός του οποίου λειτουργεί η πλειοψηφία αυτών των προσώπων σε κάθε επίπεδο ως και την κεντρική πολιτική σκηνή, ωστόσο, αυτή η αναφορά αξίζει να επισημανθεί εκ νέου, καθώς αποτελεί σημαντική ανάγκη για τη συμπόρευση αιρετών και δήμου.

Διαφάνεια στις κινήσεις, νηφαλιότητα αλλά κι έλεγχος απέναντι σε ενέργειες και σχέδια της Αυτοδιοικητικής Αρχής, με σκοπό την κάλυψη των αναγκών των δημοτών αλλά και τη σαφή ενημέρωσή τους για όσα δρομολογούνται ή συμβαίνουν, προϋποθέτει, πολιτικά πρόσωπα που διατηρούν σταθερή στάση απέναντι σε όσα οφείλουν να πράττουν ως εκλεγμένοι στην κατεύθυνση μίας παραγωγικής “υπηρεσίας” απέναντι στους δημότες.

Η απογοήτευση όμως, αναφορικά με πρόσωπα που τυγχάνουν σε γενικότερο επίπεδο της αναγνώρισης του κόσμου, προκύπτει δυστυχώς, όταν αυτά, επιχειρούν να αναδιπλωθούν... και να διορθώσουν όσα μέχρι χθες και δημόσια υποστήριζαν σε απόλυτο τόνο απέναντι σε άλλες πολιτικές παρατάξεις και τακτικές τους.

Η προσπάθεια διόρθωσης μίας διατύπωσης σε δημόσια συνεδρίαση δημοτικού οργάνου, η οποία μάλιστα τονίσθηκε επανειλημμένως απέναντι στη Δημοτική Αρχή και τα πρόσωπα που την εκπροσωπούσαν εκείνη τη στιγμή με φόντο θέματα απευθείας αναθέσεων, όχι μόνον “γεννά” πολλές απορίες, αλλά προκαλεί κι έντονα ερωτηματικά... σχετικά με ενδεχόμενες άλλου είδους συμφωνίες – σε αυστηρά πολιτικό επίπεδο – που δεν αποκλείεται να έχουν προκύψει!

Αφήνονται όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά – δυστυχώς – όταν ένα πολιτικό πρόσωπο με σταθερή πορεία, που χαίρει της πολιτικής εκτίμησης συναδέλφων του, αξιόλογων αιρετών, μα περισσότερο, των απλών πολιτών και των ψηφοφόρων του, διαπιστώνεται πως υποχωρεί από την αρχική θέση του, καθώς μπορεί να προκλήθηκαν παρεξηγήσεις, αντιδράσεις ή και διαφωνίες σχετικά με όσα ειπώθηκαν δημοσίως.

Η τουλάχιστον καλή και ορθή χρήση της ελληνικής γλώσσας από μέρους του, αλλά και η πολιτική εμπειρία του, δεν αφήνει περιθώρια για εξόφθαλμη άστοχη τοποθέτηση από την πλευρά του, μα ούτε και για σφάλμα στην πολιτική κριτική του, το οποίο χρειάζεται να ζητήσει ο ίδιος(;) να διορθώσει εκ των υστέρων!

Αυτή η συμπεριφορά όμως, όταν λαμβάνει χώρα στον παρόντα χρόνο, σε συνδυασμό και με την απουσία κριτικής κι αυστηρού ελέγχου στα πεπραγμένα της Δημοτικής Αρχής, αλλά και σε συνάρτηση με το γεγονός πως από μέρους του υπάρχει δημόσια ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας μόνον για θέματα που τον “αγγίζουν” και τον αφορούν άμεσα ή έμμεσα, έρχεται να γεννήσει μία σκέψη και μία διαπίστωση: Ότι πρόκειται για ένα πρόσωπο που ίσως άρχισε(;) να λοξοδρομεί...