Σοκ και περιθώριο...

Όχι ένα, ούτε δύο, αλλά δεκαπέντε Σωματεία φαίνεται να στηρίζουν μία προκλητικότατη, επικίνδυνη και άκρως νοσηρή αναφορά αιρετού και προέδρου άλλου τοπικού Σωματείου, η οποία και στρέφεται ξεκάθαρα απέναντι στις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες του νησιού.

Τουλάχιστον ντροπιαστικό γεγονός για τους νοήμονες και άκρως προσβλητικό μα κι εριστικό απέναντι στη λογική σκέψη, να ζητά εμμονικά κι ατεκμηρίωτα κάποιος να απομακρυνθεί η λειτουργία Υπηρεσίας από τον χώρο που στεγάζεται σήμερα, η οποία εξυπηρετεί και καλύπτει ανάγκες συνανθρώπων μας, που αδυνατούν - για όποιους λόγους - να αντιμετωπίσουν την καθημερινότητά τους αποκλειστικά και μόνο με τις δικές τους δυνάμεις!

Τα γεγονότα ήδη γνωστά, όσοι φάνηκε δε, πως, μέσω των υπογραφών τους, συμφωνούν με όσα ρατσιστικά είδαν το φως της δημοσιότητας, επίσης γνωστοί στην τοπική κοινωνία και όχι μόνον, ενώ τα ευκόλως εννοούμενα περί συνδικαλιστικής αλληλοϋποστήριξης, παραλείπονται, καθώς το σοβαρό και κύριο θέμα αποτελεί η ροπή αρκετών πολιτών προς την υιοθέτηση ολοένα και περισσότερο ακραίων κι ανεκδιήγητων νοοτροπιών που περιθωριοποιούν τον Άνθρωπο!

Ως εκ τούτου, δεν αξίζει σε καμία περίπτωση να σταθεί κανείς σε όσα γεννώνται αβίαστα ως σκέψεις σχετικά με τα πολιτικού χαρακτήρα “δούναι και λαβείν” που κρύβονται πίσω από τις τόσες υπογραφές σε ένα κατάπτυστο κείμενο, αλλά έχει σημασία να παρατηρήσει κάποιος το θλιβερό γεγονός πως χωρίς κόπο και δεύτερη σκέψη, με περισσή δε ή και τρομακτική ευκολία, στρέφεται ο άνθρωπος... κατά συνανθρώπων του, που χρειάζονται μάλιστα υποστήριξη σε οικονομικό, κοινωνικό, ηθικό και ψυχολογικό επίπεδο!

Το τελευταίο διάστημα μοιάζει να είναι συνεχής η αναμέτρηση με την προσπάθεια να διατηρήσουμε τη λογική στη θέση της, να μην παρεκτραπούμε σε επίπεδο δημόσιων σχολιασμών και τελικώς να μην πάρουμε τα βουνά για να απομακρυνθούμε από όσα λέγονται ανερυθρίαστα αλλά και γράφονται και κανονικά θα έπρεπε να αποτελούν λόγο αντίδρασης από κάθε υγιή πλευρά της τοπικής κοινωνίας!

Επικίνδυνες αντιλήψεις που αποτελούν συνώνυμο του ρατσισμού, καλλιεργούνται δυστυχώς με μέθοδο και συνειδητά(!) στην μικρή τοπική κοινωνία που ζούμε, χωρίς να συναντούν αντίδραση ή φρένο, αντιθέτως μάλιστα - όπως άλλωστε απεδείχθη και από τις τόσες υπογραφές που ακολούθησαν -, βρίσκουν υποστήριξη!

Στη σημερινή πραγματικότητα, θα έπρεπε να μας προβληματίσει πως τα πάντα, ακόμη και οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, περιθωριοποιούνται από πρόσωπα που έχουν – δυστυχώς – δημόσιο λόγο εκ θέσεως, χωρίς να βρίσκουν αντίλογο ή να “φιμώνονται” μέσω ενεργειών ή αποφάσεων που άμεσα θα τους οδηγούσαν στον πάγκο της δημόσιας ζωής, εκεί δηλαδή που πρέπει να ανήκουν!

Η ξεκάθαρα νοσηρή απαίτηση της απομάκρυνσης μίας κοινωνικής ομάδας, από μία άλλη, στο όνομα της “μη μεταφοράς σοβαρών προβλημάτων στην υγεία και την ασφάλεια”, προκαλεί μόνον ανατριχίλα στους λογικούς και πολιτισμένους ανθρώπους ενώ συνιστά βέβαια και πράξη(!) βίας απέναντι σε συνανθρώπους μας!

Όταν σηκώνεται το πολιτικό περιθώριο(!) και βαφτίζει επικίνδυνες υπηρεσίες με κοινωνικό χαρακτήρα, το έργο των οποίων αναγνωρίζεται από πάρα πολλούς πολίτες που απευθύνονται σε αυτές, τότε μόνον σοκ προκαλείται!

Ανεξαρτήτως των ενεργειών, αποφάσεων ή των δημόσιων συζητήσεων που ίσως, ενδεχομένως, ακολουθήσουν σε συνεδριάσεις συλλογικών οργάνων, το ζητούμενο για την τοπική κοινωνία θα έπρεπε να είναι ένα! Πώς και με ποιο τρόπο θα μπορέσει να προασπίσει αλλά και να αναπτύξει έντονα τα ευαίσθητα κι ανθρώπινα αντανακλαστικά της, προκειμένου να προστατευθεί από άλλες ιδιαιτέρως μαύρες μέρες που όπως διαφαίνεται λόγω αδράνειας, δυστυχώς θα ακολουθήσουν!

Η μη δημόσια κατηγορηματική και ξεκάθαρη καταδίκη... αυτών των αναφορών και των μεθοδεύσεων από ανθρώπους για τους οποίους πρέπει(!) να σημειωθεί ότι δεν έσφαλλαν κατά την εκφορά του λόγου τους, αλλά διατύπωσαν ξεκάθαρα όσα εμετικά σκέπτονταν και σκέπτονται, θα οδηγήσει σταδιακά σε κατάσταση επικράτησης των άγριων κι ακραίων φασιστικών νοοτροπιών!

Δύο λέξεις για όσα συμβαίνουν στο νησί: Σοκ(!) εξαιτίας των γεγονότων που διακρίνουν τη δημόσια πολιτική ζωή και τα οποία δυστυχώς συναντούν απάθεια, αλλά και περιθώριο(!) όσον αφορά σε αιρετούς και συνδικαλιστές που αισχρά και ρατσιστικά – ανεμπόδιστοι - τοποθετούνται!