Δημοτικά μαγειρέματα

Τελευταία λέξη της μόδας, στο νησιωτικό μικρόκοσμο μας, αποτελεί πλέον η ενασχόληση με τη μαγειρική.

Όλη η προβολή και η τουριστική προώθηση των νησιών περνάει μέσα από κατσαρόλες, τα δρώμενα σε κάθε πλατεία, σοκάκι και λιμάνι έχουν ως πρωταγωνιστές μάγειρες και παραμάγειρες, οι πολιτικοί εκπρόσωποι διαμορφώνουν επικοινωνιακά το προφίλ τους φιγουράροντας δίπλα σε τυριά, πατάτες, κάπαρες και σε κάθε προϊόν βαφτισμένο ως τοπικό, που μπορεί να αποτελεί την πρώτη ύλη για τα πιο απλοϊκά έως τα πιο ευφάνταστα εδέσματα. 

Μέσα σε αυτό το κουζινοσκηνικό που έχει στηθεί σε κάθε νησί, βρίσκουν απλόχερη φιλοξενία οι πολιτικοί εκπρόσωποι του τόπου, είτε οι εν ενεργεία είτε οι επίδοξοι, με όλη αυτή τη μαγειρική «προπαγάνδα» να τους έχει δώσει τουλάχιστον τις βασικές γνώσεις που ένας καλός μάγειρας πρέπει να διαθέτει ώστε να μπορεί να εξελιχθεί σε σεφ.

Οι πιο ταλαντούχοι έχουν ήδη φανεί και με αφορμή την προεκλογική περίοδο, που έστω και άτυπα διανύουμε, δείχνουν τις ικανότητες τους στο μαγείρεμα.

Για κάποιους οι δημοτικές «καρέκλες» είναι αυτοσκοπός, για άλλους αποτελούν στόχευση, για μερικούς έχουν ταυτιστεί με την καταξίωση και είναι κι αυτοί που τους έχουν γίνει εμμονή.

Η κατάκτηση τους όμως δύσκολη, γεγονός που κάνει τους διεκδικητές τους να επιδείξουν στο μέγιστο βαθμό την μαγειρική τους δεινότητα.

Όμως για να πετύχει η συνταγή βασικό ρόλο παίζουν και τα υλικά.

Όπως γίνεται και στις λαϊκές της γειτονιάς, τα καλά πράγματα φεύγουν το πρωί, οπότε τα ψώνια πρέπει να ξεκινήσουν από νωρίς για να πάρεις τα καλύτερα κομμάτια.

Αν δεν προλάβεις, είτε μαζεύεις τα χτυπημένα και τα σάπια, είτε τρέχεις στο μπακάλικο του χωριού, για να πάρεις ότι έχει πολυκαιρισμένο και μπαγιάτικο, που του έχει ξεμείνει από παλιά.

Είναι και οι περιπτώσεις που βγαίνεις στη γύρα της αγοράς και δεν σε θέλει ούτε ο μανάβης κι όσο κι αν είσαι πρόθυμος όχι μόνο να αγοράσεις όσο-όσο τα προϊόντα του, αλλά και να ξεπουληθείς ο ίδιος, το μόνο που καταφέρνεις είναι να σου πετάξει το τελάρο στο κεφάλι.

Από την άλλη είναι και η περίπτωση που έχεις επιχειρήσει να κάνεις τα ψώνια σου μέσω παραγγελίας, όμως το delivery έκλεισε κι έμεινες εσύ να μπαγιατεύεις και αντί για αγορές φτάνεις να βγάζεις τον εαυτό σου προς πώληση.

Κι όταν τα υλικά συγκεντρώνονται αρχίζει η εκτέλεση της συνταγής. Έλα όμως που μπορεί να ψώνισες πανάκριβη κουβερτούρα και καλείσαι να την συνδυάσεις με μπαγιάτικη τσιπούρα.

Διαπιστώνεις ότι το πιάτο με kobe beef δεν βγάνει όταν τα υλικά σου είναι μαριδάκι του σωρού.

Ναι αλλά με κάθε τρόπο πρέπει να κατακτηθεί ο Δημοτικός θώκος, οπότε εσύ που έχεις κάποια υλικά, αλλά υστερείς ως μάγειρας, κανονίζεις να ταιριάξεις, έστω και τελευταία στιγμή, όπως θα το κάνεις να φανεί για να μην σε πάρουν με τις πέτρες, με τον άλλο τον Ρατατούλη, που ξέρει καλά την τέχνη και ίσως και να τραβήξετε μαζί κι αυτόν που δεν έχει καμία τύχη, για να βρει τρόπο να βγει στην επιφάνεια.

Τέτοια μαγειρέματα, τέτοιες αλχημείες, που βάζουν φωτιά στο εκλογικό καζάνι, ξεχνώντας πως το τελικό αποτέλεσμα του εδέσματος που θα παρουσιαστεί θα το κρίνει ο ψηφοφόρος, που είναι και ο καλύτερος γευσιγνώστης.

    

Διαβάστε ακόμα