Απέναντι στη μαύρη προπαγάνδα

Είναι από τις στιγμές που σοκάρεσαι! Αρχικά, με τη σκέψη σου αρνείσαι να δεις και να δεχθείς το μαύρο κάλεσμα της ακροδεξιάς που βρίσκεται παραδίπλα σου, το οποίο απευθύνει με περίσσιο θράσος και πρόκληση σε νεαρά παιδιά, πρόσωπο, που θέλει να αρθρογραφεί και να έχει δημόσιο λόγο σε τοπικό επίπεδο, αλλά στη συνέχεια, κατανοείς πως αυτό είναι μία από τις αποκρουστικότερες πλευρές της σημερινής πραγματικότητας, στην οποία αποφασιστικά(!) οφείλεις να σταθείς απέναντι!

Απαιτείται επαγρύπνηση τόσο στη μαθητική κοινότητα, όσο και στην εκπαιδευτική, αλλά και σε εκείνη των γονιών και της κάθε οικογένειας, καθώς με φόντο τις καταλήψεις στα σχολεία της χώρας, η μαύρη ιδεολογία μάχεται ύπουλα να βρει “έδαφος”, προκειμένου να καταφέρει να μολύνει την υγιή και ακηδεμόνευτη σκέψη των παιδιών, να τα πωρώσει και να τα καταστήσει εν τέλει, ομοιόμορφα πιόνια που θα υπηρετούν τον φασισμό.

Παρόμοιες εμετικού χαρακτήρα ενέργειες με όσα παρατηρούνται σε πανελλαδικό επίπεδο, διαπιστώνονται και στα στενά γεωγραφικά όρια του νησιού, που αν μη τί άλλο προκαλούν αβίαστα δυσαρέσκεια, θλίψη μα και οργή, αφού η ξεκάθαρη προτροπή προς ό,τι πιο επικίνδυνο κυκλοφορεί ως “νοοτροπία” απέναντι στο κοινωνικό σύνολο, τελικά, κατοικεί και(!) δίπλα μας!

Τα γεγονότα ξεκάθαρα: Σε κατάληψη ορισμένα από τα σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στον τόπο, με το ορθό ρεπορτάζ να αναδεικνύει τα αιτήματά τους σχετικά με το σοβαρό πρόβλημα των μετακινήσεών τους, αλλά και σχετικά με απαιτήσεις των μαθητών για άλλες αναπάντητες ανάγκες τους όσον αφορά στο εκπαιδευτικό έργο! Γι αυτά τα αιτήματα, οι μαθητές αποφάσισαν να προβούν σε συμβολική κατάληψη των σχολείων τους.

Ξεκάθαρη όμως, μα και αντιληπτή, η ολοφάνερη και απροκάλυπτη παραπλάνηση και γραπτή μεταφορά αυτών των γεγονότων με τον παραμορφωτικό φακό της ακροδεξιάς προσέγγισης. Ύπουλη και πονηρή κίνηση η προτροπή προς τους μαθητές Λυκείων – μέσω του εν λόγω κειμένου – να ακολουθήσουν το “κίνημα” (λέει) του φασισμού (το κρύβει ως λέξη), που υπερασπίζεται το δίκιο της χώρας!

Με το πρόσχημα της αρθρογραφίας, στην τοπική κοινωνία αρθρώνεται λόγος άκρως επικίνδυνος που επιδιώκει να οδηγήσει τα νεαρά παιδιά στην υιοθέτηση της σκέψης... που διακρίνει εγκληματικές οργανώσεις.

Με μεθοδικές κινήσεις, ό,τι πιο μαύρο κυκλοφορεί στον τόπο, τη χώρα κι επιδιώκει να αυξήσει τα ποσοστά του σε πανευρωπαϊκό, αλλά και διεθνές επίπεδο, προσπαθεί να κατευθύνει και εδώ, μία από τις υγιέστερες μερίδες της κοινωνίας, που παλεύει και διεκδικεί, το αυτονόητο: Αξιοπρέπεια στην εκπαίδευση και βελτίωση των συνθηκών που λειτουργεί το άκρως υποβαθμισμένο σήμερα, δημόσιο σχολείο!

Η επαγρύπνηση των ίδιων των μαθητών, η αναζήτηση και η γνώση, απέναντι σε πονηρά καλέσματα ιδεολογιών που αιματοκύλησαν χώρες σε διάφορες χρονικές περιόδους, κρίνεται επιβεβλημένη ως συστατικό των κινήσεών τους, με τις οποίες θα περιθωριοποιήσουν ακριβώς αυτές τις επικίνδυνες φωνές που ασκούν μαύρη προπαγάνδα!

Η ορθή συμβουλή των γονιών και των εκπαιδευτικών προς τα παιδιά και τους μαθητές, σχετικά με την ανάγκη περιφρούρησης της λογικής, της αξιοπρέπειας και του υγιούς τρόπου σκέψης που δεν θα επιτρέψει το καπέλωμα της αγωνίας και των αναγκών τους, από καμία ακροδεξιά πλευρά, κρίνεται επιβεβλημένη!

Το πρόσωπο της μαύρης προπαγάνδας δυστυχώς βρίσκεται κοντά μας, επιχειρεί να υψώσει ανάστημα, να φανεί φιλικό, να τέρψει να αυτιά των μικρών και μεγάλων μαθητών και να μολύνει κάθε προσπάθεια αγνή για ένα καλύτερο σχολείο και άρα, μία καλύτερη κοινωνία!

Κανένας δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια απέναντι στο επικίνδυνο που είναι ασυγκράτητο κι εκδηλώνεται, αλλά και κανένας δεν μπορεί να φιμώνεται εξαιτίας εκβιασμών ή και από φόβο!

Η εποχή επιτάσσει τα νέα παιδιά και οι μαθητές να μην επιτρέψουν οι δικοί τους αγώνες και η δική τους πορεία να καπελώνεται και να καθοδηγείται από το εγκληματικό πρόσωπο του φασισμού!

Άλλωστε, για να “γεννηθεί” μία καλύτερη κοινωνία, ο κάθε νέος με γνώση, αληθινή κατανόηση και αγάπη απέναντι στον συνάνθρωπό του, δεν παραπλανάται από κενά εθνικιστικά καλέσματα, αντιλαμβάνεται και βροντοφωνάζει πως δεν έχει ανάγκη από κανέναν προστάτη, από κανένα μίσος και κυρίως από καμία αμφιβολία απέναντι στο μαύρο “ίσως...” και στο μαύρο “αν... “.