Σφάλλεις

Όταν θεωρείς πως απευθύνεσαι σε κοινωνία με ιδιαίτερα χαμηλό επίπεδο νοημοσύνης, που στερείται τη δυνατότητα να αξιολογήσει όσα ακούει και παρατηρεί, αλλά κυρίως δε, όταν της μεταφράζεις το μαύρο ως άσπρο, τότε σίγουρα σφάλλεις!

Μπερδεύεσαι αν νομίζεις πως οι πολίτες ενός τόπου είναι αποδέκτες των μηνυμάτων που εσύ μόνον θέλεις να τους μεταφέρεις, κρίνοντας πως δεν έχουν από διαφορετική πηγή ερεθίσματα, παρά μόνον από εκεί που εκτοξεύονται οι ποικίλες αναρτήσεις σου και άρα, πιστεύεις πως δεν βλέπουν άλλη επιλογή!

Αυταπατάσαι αν νομίζεις πως ένας πολίτης την προεκλογική περίοδο ασχολείται μόνον με την μανία των εκλεγμένων, των αιρετών ή και των επίδοξων αυτοδιοικητικών που μάχονται για να συλλέξουν εύνοια, ενόψει της κάλπης και δεν απασχολούνται σοβαρά με όσα συμβαίνουν ή δεν συμβαίνουν στον τόπο!

Τεμπελιάζεις νωρίς αν έχεις στόχευση αποκλειστικά την κάλπη τουλάχιστον τρεις μήνες πριν τις εκλογές και έχεις αφήσει τον τόπο στον αυτόματο, που θεωρείς(!) πως υπάρχει, ενώ κάθε πολίτης βλέπει ξεκάθαρα πως δεν...!

Σφάλλεις απόλυτα αν επιμένεις να πορεύεσαι προεκλογικά με την πεποίθηση πως θα κερδίσεις τους πολίτες με εντυπώσεις και υποψηφιότητες – εφέ, ενώ τόσες υποθέσεις του τόπου παραμένουν ανοικτές, χωρίς απαντήσεις και με γενικόλογες ή άκρως ανησυχητικές προοπτικές!

Ξεχνάς ότι πρωταγωνίστησες σαν άλλος κυβερνητικός για τις κυβιστήσεις που πραγματοποίησες όσον αφορά σε μεγάλες επιχειρήσεις του τόπου και την προοπτική τους, ενώ οι ίδιοι, οι άμεσα ενδιαφερόμενοι μπορεί να παρουσιάζονται ως πολίτες με μίνι μνήμη, αλλά θυμούνται καλά – στα διάφορα πηγαδάκια – όσα δεσμευόσουν “με το μαστίγιο” ότι θα εξαφανίσεις! Και δυστυχώς αρκείσαι στο να διαφημίζεις διαδικτυακά πως σήμερα δίνεις συνεντεύξεις υπεράσπισης...

Δεν σφάλλεις μόνον όταν θεωρείς ότι όλοι γύρω σου έχουν ξεχάσει, αλλά κι εκτίθεσαι ως πολιτικό πρόσωπο αν πιστεύεις πως ζητήματα όπως ανάπτυξη της Τριτοβάθμιας στο νησί, προσέλκυση επενδύσεων και αξιοποίηση στρατοπέδων για χάρη της “υγιούς επιχειρηματικότητας”, οι δημότες τα έχουν αφήσει ξεχασμένα στο συρτάρι.

Αξιολογείσαι και κρίνεσαι καθημερινά, όπως κάθε αυτοδιοικητικό πρόσωπο, για το γεγονός πως ολοφάνερα(!) σφάλλεις όταν δεν υπολογίζεις πως ένας τόπος έχει πολίτες με συγκεκριμένες απαιτήσεις, συγκεκριμένες προσδοκίες και σαφή αιτήματα – πρωτίστως – για την καθημερινότητα!

Ξεχνάς εύκολα και μεταφράζεις λανθασμένα την υπομονή και ανοχή των δημοτών για υποθέσεις – ενδεικτικά - όπως το κυκλοφοριακό, τη μη εξυπηρέτηση στις μετακινήσεις ηλικιωμένων από γειτονιές με την αστική συγκοινωνία και τη μη άσκηση πίεσης προς κάθε άλλο αρμόδιο πολιτικό πρόσωπο για δρομολόγηση λύσεων στο θέμα της αφετηρίας των ταξί! Στα παλαιότερα των υποδημάτων σου η τάξη και η ανακούφιση της πόλης από τον κυκλοφοριακό χαμό!

Ωστόσο... ο κόπος, η ταλαιπωρία, η αγανάκτηση των πολιτών ενός τόπου για τα καθημερινά και δημόσια πράγματα, απαιτούν λύσεις από την πλευρά εκείνων που σε εξέλεξαν για καλύτερες ημέρες και όχι για να χάνονται στο βαρέλι της αδιαφορίας “γεμάτες” θητείες, κατά τη διάρκεια των οποίων θα μπορούσες να έχεις βοηθήσει ουσιαστικά τον τόπο!

Και πέρα από τα καθημερινά, υπάρχουν πολίτες που αντιμετωπίζουν βαθιά πολιτικά την υπόθεση άσκησης διοίκησης, αξιολογώντας επί της ουσίας τις κινήσεις των υποψηφίων από την οπτική των πραγματικών αναγκών μίας κοινωνίας.

Βλέπουν ξεκάθαρα ότι ο κάθε πολίτης, οι ίδιοι, δεν έχουν ανάγκη από υποψηφίους που ασχολούνται εμμονικά με την εκλογή τους.

Κρίνουν και απορρίπτουν πρόσωπα που διεκδικούν εκλογή με κάθε τρόπο, ακόμη κι αν απαιτηθεί να αγκαλιάσουν επικίνδυνες φασίζουσες νοοτροπίες και αντιλήψεις ή και αν χρειαστεί να ξεχάσουν ότι συστήθηκαν αρχικά ως ακομμάτιστοι και ακηδεμόνευτοι ενώ τώρα επιζητούν απεγνωσμένα να λάβουν κομματική στήριξη για όσες... ψήφους!

Η ώρα που θα ξανασυστηθεί ετούτη η κοινωνία με όσους ζητούν την ψήφο της απεγνωσμένα, πλησιάζει και αναμφισβήτητα όσα σοβαρά θέματα του τόπου αξιολογηθούν από πλευράς της, πως έχουν πεταχθεί στον κάλαθο των αχρήστων από τους αρμόδιους πολιτικούς, θα είναι αυτά που θα οδηγήσουν και τους ίδιους - παρά το γεγονός πως και τότε θα σφάλλουν – στον ίδιο “δρόμο”!

ΥΓ. Στην αναμονή για να γνωστοποιηθούν όσα δηλώνουν πολιτικοί για την πορεία ιδιωτικών επιχειρήσεων.