Λύτρωση από τους αλαζόνες σωτήρες

Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, στη σκέψη θρονιάζεται η έννοια της “λύτρωσης”! Βαθιά προσωπική η θεώρηση περί “λύτρωσης” για τον κάθε άνθρωπο όσον αφορά στην δική του ζωή, τις δικές του επιλογές και συναναστροφές, τη δική του διαδρομή, αλλά περιέργως ίσως, σχετικά “κοινή” η οπτική όταν μιλάμε για τον δημόσιο βίο και την πραγματικότητά μας ως τόπου που επιθυμεί ποιοτικά την εξέλιξη!

Και πάντα αυτές οι σκέψεις να συνοδεύονται σταθερά και από τα λόγια του Καζαντζάκη: “Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ΄ όλους τους σωτήρες. Αυτή ΄ναι η ανώτατη λευτεριά, η πιο αψηλή, όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος. Αντέχεις;”.

Πασχαλινή περίοδος το διάστημα που διανύουμε και ανάμεσα σε στολισμούς, αφίξεις και προετοιμασίες για τις μεταφυσικές προσεγγίσεις της λύτρωσης, στην πρώτη γραμμή του νου να επιμένουν τα γεγονότα(!) του κοινού μας βίου, ο οποίος ανέχεται επιπλέον φέτος – ενόψει εκλογών - τη μανία των προσώπων που αυτοβαφτίζονται “πολιτικά όντα” να επιχειρούν να παρουσιαστούν ως ιδανικοί σωτήρες!

Μία προσπάθεια συνεχούς ξεπλύματος της αντιπαραγωγικής πορείας προσώπων, της αδιαφορίας που έδειξαν για τις ανοικτές ανάγκες του τόπου, της απιστίας τους απέναντι στις δεσμεύσεις προς τους δημότες που τους εξέλεξαν και της παντελούς έλλειψης συγκίνησης αναφορικά με τις ρημαγμένες τσέπες των επιχειρηματιών, έρχεται με εμμονική διάθεση και ποζάρει εγωκεντρικά σε πρώτο πλάνο, σαν να μην επιβιώνει κανένας λογικός νους εδώ, που βλέπει και παρατηρεί:

Πρωτίστως, διακρίνει τη “μάχη” αποπροσανατολισμού από την αλήθεια, η οποία έχει φέρει στο προσκήνιο δυσφορία, γκρίνια, ανησυχία, μιζέρια και προβληματισμό αναφορικά με τη στασιμότητα του τόπου, εξαιτίας των προσώπων που αποτελούν την “κεφαλή” της διοίκησης σήμερα και φιγουράρουν σε πολλές προεκλογικές συζητήσεις για την αναποτελεσματική διαδρομή τους.

Επιπλέον, ακούει και βλέπει τα συνεχή ταξίματα εκείνου που θεωρεί τον εαυτό του μέγα πολιτικό μέντορα για τους νεότερους, απορώντας αν πράγματι ο ίδιος έχει επαφή με την κοινωνία, τις διάφορες επαγγελματικές και επιχειρηματικές ομάδες της, οι οποίες θέτουν ως απαράβατο όρο πλέον για την συμπόρευσή τους, την επιλογή σοβαρών προσώπων για τον δημόσιο βίο.

Ακόμη, παρατηρεί την επικοινωνιακή... μάχη που δίνουν ορισμένα πρόσωπα προκειμένου να εξασφαλιστούν “επαγγελματικά” μέσα από την πορεία τους στην Αυτοδιοίκηση, όπως επίσης διακρίνει και την αναιτιολόγητη έπαρσή τους, που απέχει σημαντικά από τον “ορισμό” της πολιτικής προσωπικότητας που διακρίνεται από συνέπεια, οργάνωση, ουσία, έμπνευση, πράξεις και όχι λόγια!

Αυτός ο ταλαιπωρημένος λογικός νους που υπάρχει δυστυχώς(!) γι αυτούς τους αδιάφορους για τα σημαντικά και εμμονικούς αποκλειστικά και μόνο με την κάλπη, ο οποίος αντιστέκεται στην εξαγορά συνειδήσεων με όποιο τρόπο, ενώ ακόμη στέκεται ξεκάθαρα απέναντι σε λογικές συνεργασίας, που έχουν κοινό παρονομαστή το συμφέρον!

Είναι εκείνος ο λογικός νους ανθρώπων που είδαν κι αξιολόγησαν προεκλογικές εξαγγελίες, έδωσαν χρόνο για την υλοποίησή τους, αλλά δυστυχώς διαπίστωσαν μόνον λαλίστατους αυτοδιοικητικούς που αρέσκονται στο να αυτοανακηρύσσονται “ηγέτες” χωρίς να διαθέτουν στοιχειωδώς “πυξίδα”.

Σε μία προσπάθεια γενικότερου αποπροσανατολισμού της κοινωνίας και αυτοπροβολής ορισμένων ως λυτρωτών του τόπου, αυτός ο βαθιά υποτιμημένος λογικός νους, που καθ΄ όλη τη διάρκεια των τελευταίων ετών παρατηρεί ένα ανελέητο “παιχνίδι” λάσπης απέναντι στη διαφορετική φωνή που έχει εκφράσει, στα παράπονα που έχει διατυπώσει και στις συλλογικές ανάγκες που έχει επισημάνει, αποφασίζει να γυρίσει πλέον πλάτη κι ως φαίνεται, επιλέγει να απομακρυνθεί και να λυτρωθεί από όλους εκείνους τους αλαζόνες σωτήρες!

ΥΓ. Καλή Ανάσταση και καλή λύτρωση σε όλους!