Κυνικότητα για την εκλογή

Κρίση στο πολιτικό ήθος κι εκπτώσεις στη δημόσια εικόνα είναι τα κύρια χαρακτηριστικά στην πολιτική ζωή συνολικά της χώρας, τα οποία συναντώνται και σε επίπεδο περιφερειακό και τοπικό, με τους πολίτες – δυστυχώς – να καλούνται να αξιολογήσουν ό,τι υπάρχει, για να επιλέξουν από τα πρόσωπα που τους παρουσιάζονται, προκειμένου να αναδείξουν νέες διοικήσεις.

Οι εξαιρέσεις μετρημένες και ως εκ τούτου, οι προσδοκίες θα πρέπει να συνοδεύονται από “μικρό καλάθι” αφού πολλά λέγονται, αλλά λίγα γίνονται...

Δεν είναι μόνον η πενία στον δημόσιο λόγο απέναντι στον αντίπαλο που προβληματίζει, ενοχλεί ή και απογοητεύει, αλλά η φθήνια στις δημόσιες αναφορές ορισμένων προσώπων απέναντι(!) ακόμη και στους ίδιους τους υποψηφίους τους!

Επικρατεί η ιδιοτέλεια, ο εγωισμός και ο εγωκεντρισμός, “πρωταγωνιστεί” σε ορισμένες πλευρές ο πανικός, ενώ είναι έκδηλη η ανησυχία μερικών προσώπων για το αν θα καταφέρουν να επικρατήσουν!

Σε αυτήν την κατεύθυνση που συνειδητά βαδίζουν ορισμένα πρόσωπα με παρωπιδισμό, τα οποία αρνούνται να δουν την κατάρρευση της “ηγεμονίας” τους εξαιτίας των δικών(!) τους λαθών, διαπιστώνεται η προκλητικότητα που αφειδώς εκφράζεται από μέρους τους, η οποία έρχεται να επιβεβαιώσει τον φόβο τους για το αποτέλεσμα της κάλπης!

Δημόσιες αναφορές για το ότι ο κάθε υποψήφιος είναι υπεύθυνος για τη στάση του απέναντι σε νομοθεσίες, χωρίς να φέρει καμία ευθύνη εκείνος που ηγείται ενός ψηφοδελτίου, αποκαλύπτουν το χαοτικό τοπίο που επικρατεί σε ορισμένους κύκλους που πορεύονται προς τις εκλογές, αλλά πολύ περισσότερο προδίδουν την ωμότητα με την οποία συμπεριφέρονται κάποιοι από τους επικεφαλής, οι οποίοι δεν διακρίνουν ως προτεραιότητα τίποτα άλλο, παρά την εξασφάλιση της δικής τους “καρέκλας”!

Η συνύπαρξη από συμφέρον, μοιάζει να είναι ο μόνος συνδετικός κρίκος για ορισμένα πρόσωπα, ενώ η εξασφάλιση της ύπαρξής τους στη δημόσια ζωή την “επόμενη ημέρα”, φαίνεται να είναι η “υπόθεση” που μονοπωλεί τη σκέψη τους! Ως εκ τούτου, “νόμο σφάζουν, νόμο μαχαιρώνουν”!

Με δεδομένη τη σκληρή αναμέτρηση που θα υπάρξει, με φόντο τα κριτήρια ψήφου των πολιτών (κι εδώ οι συνειρμοί αφήνονται στον κάθε αναγνώστη), από πλευράς ορισμένων προσώπων επιδεικνύεται αδιαφορία για μία έντιμη πολιτική στάση, η οποία θα τιμούσε όχι μόνον τους ίδιους, αλλά πολύ περισσότερο τους πολίτες!

Η έγνοια αυστηρά και μόνον για την προσωπική πολιτική πάρτη τους, αποκαλύπτει την κυνική στάση τους απέναντι στην ίδια την κοινωνία, για την οποία αρνούνται να μεριμνήσουν με εντιμότητα για το παρόν και το μέλλον της!

Η περίοδος των εκπτώσεων στην πολιτική ζωή – δυστυχώς - φαίνεται να διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ η ημερομηνία λήξης της, δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα, με την αμφιβολία για την ανάκτηση της αξιοπρέπειας, του ήθους και της τιμιότητας στον δημόσιο διάλογο και τη δημόσια συζήτηση, να έχει έρθει στο προσκήνιο!

Πλέον, λίγες ημέρες πριν σπεύσει ο κάθε πολίτης στην κάλπη, η κυνικότητα ορισμένων προσώπων έρχεται στην επιφάνεια και προβάλλεται μέσα από δηλώσεις τους, οι οποίες επιβεβαιώνουν μία απόλυτα εγωκεντρική προσέγγιση της υπόθεσης των εκλογών!

“Ο θάνατός σου, η ζωή μου” χωρά όπως διαπιστώνεται ως “φιλοσοφία” ακόμη και μέσα σε μία παράταξη, όταν ο πανικός έχει κυριεύσει τον αυτοαποκαλούμενο “ηγέτη” της, ο οποίος επί μία ολόκληρη θητεία, πορεύθηκε χωρίς αντίπαλο, ενώ προηγουμένως είχε εκλεγεί χωρίς αντίπαλο οργανωμένο στρατόπεδο και απέτυχε(!) να κερδίσει τη συμπάθεια των πολλών!

Στην αστική δημοκρατία όμως, όπου οι εκλογές αποτελούν την κορυφαία διαδικασία έκφρασης των πολιτών αναφορικά με τις κυβερνήσεις της χώρας και τις διοικήσεις του τόπου τους, όσοι θέλουν να βρίσκονται στη δημόσια ζωή ως πολιτικά πρόσωπα, θα πρέπει να φροντίζουν να μην απαξιώνουν το δικαίωμα των πολιτών να εκφραστούν εντίμως και να πιάσει τόπο η ψήφος τους!

Δυστυχώς όμως, σήμερα, φαίνεται πως ορισμένοι επιλέγουν την κυνικότητα προκειμένου να εξαντλήσουν κάθε περιθώριο μήπως κι επιτύχουν την επανεκλογή τους!

ΥΓ. Η τιμή... της προκλητικότητας στην κάλπη θα φανεί!