Ευχή και κατάρα...

Η “επόμενη μέρα” ξημέρωσε και βρήκε το νησί αλλαγμένο. Η κάλπη “μίλησε” και οι υποψήφιοι, δεν είχαν άλλη επιλογή από το να ακούσουν τι είχε να πει.

Για ορισμένους δε, το ηχηρό της μήνυμα, ήταν και η μόνη φωνή, αρκετά δυνατή, ώστε να σπάσει τις ωτοασπίδες, που επί πέντε χρόνια είχαν τοποθετήσει και αρνούνταν να βγάλουν από τα αυτιά τους.

Μία απερχόμενη διοίκηση, η οποία “τιμωρήθηκε”, σύμφωνα με τη λαϊκή ετυμηγορία, κυρίως λόγω του κακού της χαρακτήρα και πολύ λιγότερο σε επίπεδο έργου, αφού κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για πλήρη απραξία.

Ωστόσο, το γεγονός, ότι η προσωποκεντρική διοίκηση αυτή υπήρξε κουφή και τυφλή στην κριτική, αρνούμενη, σε μεγάλο βαθμό, να παραδεχτεί τα λάθη της και να τα διορθώσει, εκλαμβάνοντας και ανάγοντας κάθε μορφή άσκησής της, ως προσωπική αήθη επίθεση και ως εκ τούτου απορρίπτοντάς τη, την οδήγησε να πέσει στα βράχια, παταγωδώς, πολύ νωρίς, πολύ άδοξα και με ευθύνη λίγων, αν όχι ενός.

Σε αυτή την αναμέτρηση τέθηκε σαφές δίλημμα, προς το εκλογικό σώμα. Και το εκλογικό σώμα μίλησε ξεκάθαρα. Προτίμησε το ήθος και την αξιοπρέπεια στο δημόσιο λόγο και πείστηκε από τη ρητορική περί συνεργασίας και ανοιχτής συνομιλίας Δήμου-κοινωνίας και έκανε στην άκρη τους λεονταρισμούς, την αλαζονεία, τις στραμμένες προς τα πάνω μύτες και τις συμπεριφορές, τύπου “διοικώ και δέρνω”.

Και αυτό, καλό θα είναι να αποτελέσει ένα μήνυμα προειδοποίησης προς όλες τις κατευθύνσεις. Για τη δε απερχόμενη διοίκηση, να υπενθυμίσει, πως η κοινωνία προσπάθησε να ακουστεί, προσπάθησε να περάσει το μήνυμά της, προσπάθησε να συνεργαστεί, αλλά απαξιώθηκε και για το λόγο αυτό έστρεψε το βλέμμα της αλλού. Για τη δε νέα δημοτική αρχή, ας αντηχήσει από νωρίς στα “αυτιά” της, τα οποία δεσμεύεται πως θα έχει ανοιχτά, ώστε να θυμάται για όλη τη διάρκεια της τετραετίας, να αφουγκράζεται τον κόσμο, που της χάρισε το δικαίωμα να τον εκπροσωπήσει στην πλειοψηφία και να κρατήσει δυνατά τα χαρακτηριστικά, που ενέπνευσαν τους πολίτες.

Οι εκλογές τελείωσαν και μπροστά μας βρίσκονται τέσσερα χρόνια, μέσα στα οποία τόσο η πλειοψηφούσα παράταξη, όσο και οι εκπρόσωποι της αντιπολίτευσης, όλοι ανεξαιρέτως, οφείλουν να βάλουν τα παραταξιακά στην άκρη, να σηκώσουν μανίκια, να σκύψουν κεφάλια και να δουλέψουν, καθώς, παρά την πρόοδο που έχει σημειωθεί, το νησί απαιτείται να αναπτυχθεί, η τοπική επιχειρηματικότητα να ενισχυθεί (ενισχύοντας με τη σειρά της το Δήμο), η κοινωνική μέριμνα να αποκτήσει επιτέλους υπόσταση και ταυτότητα και όλες οι παραγωγικές δυνάμεις, να συνεργαστούν, με γνώμονα το όφελος του νησιού και μόνο. Δεδομένων των παραπάνω, οι ικανοί, ανεξαρτήτως παράταξης, οφείλουν να αξιοποιηθούν και να υποστηριχθούν στο έργο τους.

Η τοπική κοινωνία μίλησε. Ορθά-κοφτά. Χωρίς να αφήσει χώρο για παρερμηνείες. Πλέον, δεν έχει κανείς την πολυτέλεια να κάνει ότι δεν την άκουσε.

Στο προσκήνιο έρχονται πια νέα πρόσωπα, τα οποία θα κληθούν να αποδείξουν τις δυνατότητές τους, ωστόσο σημαντικό είναι το γεγονός, ότι επανέρχονται και μερικά πρόσωπα από το παρελθόν, τα οποία λαμβάνουν το “δώρο” της δεύτερης ευκαιρίας. Η κοινωνία τους δίνει διστακτικά ξανά την εμπιστοσύνη της, προκειμένου να αποδείξουν, ότι όλα αυτά τα χρόνια εμπειρίας, αλλά και τα διδάγματα που τους έδωσαν προηγούμενες “τιμωρητικές” εκλογικές αποφάσεις, θα αξιολογηθούν, και ότι οι “παλιοί”, δεν είναι απαραίτητα και “πεπαλαιωμένοι”.

Όλα αυτά θα μένει να τα δείξει η πορεία, κατά τη διάρκεια της οποίας, οι πολίτες θα είναι εκεί για να κρίνουν, αφού, όπως φαίνεται, οι δημότες, με το εκλογικό αυτό αποτέλεσμα, έδωσαν ευχή και κατάρα, στη νέα διοίκηση. Ευχή όλων είναι, αυτή η κριτική, η οποία αναπόφευκτα θα ασκηθεί, να αποτελέσει εφαλτήριο βελτίωσης, “καθρέφτη”, ενδεχομένως, ώστε η δημοτική αρχή να βλέπει τα όποια λάθη της, εργαλείο, για τη διαμόρφωση πολιτικών υπέρ του νησιού και του πολίτη και όχι υπέρ της προσωπικής εικόνας του εκάστοτε αιρετού.

Σιδεροκέφαλοι.