Αντίο Πέτρο και... να μη μας γράφεις

Μη μ’ αφήσεις, Πέτρο μου, μη μ’ αφήσεις! Θα σου δώσω τις 350.000 ευρώ που μου γυρεύεις. Θα δουλεύω μέρα-νύχτα και δεν θα κρατάω τίποτα. Θα βγω στις καφετέριες και θα πουλάω στυλό και χαρτομάντηλα. Θα τα παίρνεις όλα εσύ. Όλα. Μονάχα να ‘ρχεσαι να μας ψυχαγωγείς σαν καλοκαιριάζει. Μη φύγεις, Πέτρο μου! Μη φύγεις! Θα φαρμακωθώ, Πέτρο! Θα πέσω στο λιμάνι να πνιγώ!

Μη μας το κάνεις αυτό! Μη μας εγκαταλείπεις! Χωρίς εσένα, ο πολιτισμός θα είναι Χριστούγεννα δίχως εννιάμετρο δέντρο. Συριανό καρναβάλι δίχως βενετσιάνικη μάσκα. Επιχορηγούμενη εκδήλωση χωρίς ξυλοπόδαρους. Γιατί άμα λείψεις εσύ, το πρόγραμμά μας θα φτωχύνει. Θα απομείνουμε με 15 φεστιβάλ ΜΟΝΟ. Το κενό σου θα είναι αναντικατάστατο. Καμία διοργάνωση δεν μπορεί να συγκριθεί με τη δική σου. Καμία παράσταση δεν έχει την ποιότητα των δικών σου παραγωγών. Καμία στριγκλιά δεν είναι τόσο μελωδική και γαλήνια όσο οι δικές σας τσιρίδες. Χάρη σε εσάς, είχαμε κόψει τους καφέδες. Ο Μορφέας δεν τολμούσε να κοπιάσει. Τα μάτια δεν κατέβαζαν ρολά. Τα χασμουρητά παρέμεναν φυλακισμένα στη στοματική κοιλότητα. Ποια άλλη ντίβα θα είναι το ίδιο δυνατή με έναν ελληνικό σκέτο; Don’t go my little doll!

Όχι, Πέτρο. Μη μου λες αντίο. Άκου τους ψιθύρους της καρδιάς μου. Μείνε κοντά μας, μη μας γυρνάς την πλάτη. Δεν θέλουμε κουλούρι Θεσσαλονίκης. Θέλουμε τη μπαγκέτα σου.

Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.

- Πού με βάζεις;

Στον εξώστη ψηλά να διατάζεις.

«Δεν θα μπαίνει κανείς στο Θέατρο για έναν μήνα. Δεν θα μου απευθύνετε τον λόγο χωρίς να υποκλίνεστε στο ταλέντο και τη φήμη μου. Δεν θα μου επιβάλετε τους κανόνες σας και δεν θα μου κόβετε κλίσεις για παράνομη στάθμευση ή κυκλοφορία οχήματος άνευ πινακίδων».

Ένας άντρας φεύγει, ένας καλλιτέχνης. Κλαίνε και οδύρονται οι άνθρωποι της τέχνης. Στάσου Πέτρο, μύγδαλα. Θα πουλήσω τις αμυγδαλιές, θα πουλήσω το σπίτι, θα πουλήσω και τα δυο μου νεφρά, αν χρειαστεί. Θα κάνω ό,τι μπορώ για να σου εξασφαλίσω τα προς το ζην. Θα διοργανώσω τηλεμαραθώνιο με τον παρουσιαστή της αγάπης. «Πέτρο σ’ αγαπώ. Θα μου κλείσεις ένα θέατρο στην Αμερική για μια βραδιά ποίησης; Θα απαγγείλω στιχάκια ημερολογίου».

Πουλί που ξέρει στη ζωή ν’ αντέχει όλο τον πόνο, στα ύψη φτάνει και πετά με μια φτερούγα μόνο.

Κι εσύ ετοιμάζεσαι να ανοίξεις την φτερούγα σου για να πετάξεις μακριά, ως το δυτικό ημισφαίριο. Μην αποχωρείς, Πέτρο. Απόφυγε το τζετ λαγκ. Μη μας στερείς την τέχνη σου για να την προσφέρεις στο κοινό της ξελογιάστρας Νέας Υόρκης. Κι εσύ Ελένη και κάθε Ελένη χωρίς τον Πέτρο θα ‘σαι τσίχλα ξεραμένη.         

Φεύγεις και η γάτα μου έχει βαλαντώσει στο κλάμα. Με κομπρέσες στα μάτια το ‘χω το ζωντανό, μήπως και υποχωρήσει το πρήξιμο. Όλοι έχουμε ρίξει μαύρες πλερέζες. Και δίποδα και τετράποδα. Η απώλεια είναι μεγάλη. Ο πολιτισμός μας θα χάσει έδαφος. Η κουλτούρα μας θα αποδυναμωθεί. Το θέατρό μας θα ερημώσει και Πουτσίνι θα ερμηνεύει πλέον μόνο το φάντασμα του «Απόλλωνα».

Καταλαβαίνω ότι, άλλα προσδοκούσες κι άλλα βρήκες μπροστά σου. Περίμενες πώς και πώς να αλλάξει η διοίκηση για να ξαναγεμίσεις τον κουμπαρά σου. Πληροφορήθηκες ότι η νέα αρχή δεν είναι τελικά τόσο φρεσκαδούρα και είχες την εντύπωση, πως τα μέλη της θα σε έχουν στα ώπα-ώπα. Πως θα θυμηθούν τα παλιά και θα σε χρυσώσουν ξανά, όπως έκαναν επί μια δεκαετία.  Κι έτσι με περίσσεια κουτοπονηριά προσπάθησες να φας από τους σημερινούς όσα χρήματα σου αρνήθηκαν οι προηγούμενοι. Χρήματα μπορεί να μην έφαγες, αλλά έφαγες πόρτα. Νηστικός, πάντως, δεν θα επιστρέψεις στα ξένα. Σε συμπονώ και συμπάσχω μαζί σου. Ποιος ξέρει τι σου ‘ταξαν κι εσένα, για να κάνεις όνειρα για γεμάτους τραπεζικούς λογαριασμούς και μεγαλεία. Την πάτησες, Πετράκη. Όσο ανέβηκες στο κρεβάτι μας, ανέβηκες. Ξεκουβάλα τώρα. Πίσω στο χωριό σου.

Η νέα κεφαλή του τόπου δε δείχνει πρόθυμη να επιτρέψει βεντετιλίκια και καλάμια. Συν ότι κάποιοι εκ των συνεργατών της, με τους οποίους ίσως κάποτε να ήσουν «τάτσι μίτσι κότσι» έχουν αναπτύξει στενή φιλία με άλλους φορείς -συναφούς αντικειμένου- τους οποίους και προορίζουν για τη θέση σου. Αλλά επειδή δε θέλουν να μπουν σε λόγια, κάθονται στα μετόπισθεν και αφήνουν την κεφαλή να βγάλει το φίδι από την τρύπα.

Στην άλλη χώρα που θα πας, κοίτα μην είσαι το ίδιο ενοχλητικός.

Αντίο Πέτρο και να μη μας γράφεις.