Η τοπική δημιουργία έβγαλε το φίδι από την τρύπα

Κάποιοι αναρωτιούνται «γιατί η Σύρος διαθέτει τόσες πολλές θεατρικές ομάδες;».

Πρώτον, γιατί μπορεί. Και δεύτερον, γιατί αν δεν είχαμε κι αυτές, τον χειμώνα τουλάχιστον θα χρησιμοποιούσαμε το Θέατρο Απόλλων μόνο για βραδιές παντομίμας.

Τέσσερις επαγγελματικές παραστάσεις επρόκειτο να φιλοξενηθούν στο χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα του Δήμου. Οι τρεις είχαν ανακοινωθεί εξ’ αρχής και η τέταρτη («Χριστουγεννιάτικη ιστορία») μπήκε σφήνα κατά τη διάρκεια του προγράμματος. Από αυτές, οι τρεις ακυρώθηκαν λόγω καιρού και η μία («Ειδήσεις είναι θα περάσουν») συρρικνώθηκε (από διήμερη… μονοήμερη), επειδή οι συντελεστές φοβήθηκαν πως θα αποκλειστούν στο νησί.

Συνεπώς… ποιοι έβγαλαν το φίδι από την τρύπα; Οι ερασιτεχνικοί θίασοι αλλά και οι υπόλοιποι τοπικοί φορείς με τις εορταστικές εκδηλώσεις τους. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι, στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του ΘΕΠΟΣ «Απόλλων», ειπώθηκε ότι ο Δήμος ζήτησε ο ίδιος από τον Όμιλο να συμμετέχει στις εκδηλώσεις, προκειμένου το πρόγραμμα να έχει ποικιλία και προφανώς… μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τους μικρούς φίλους.

Ως εκ τούτου, η τοπική καλλιτεχνική δημιουργία αποδεικνύεται σωτήρια τόσο σε πνευματικό επίπεδο όσο και σε πρακτικό. Η ανταπόκριση του κοινού ήταν κάτι παραπάνω από θερμή σε όλες τις θεατρικές παραστάσεις με την υπογραφή Συριανών ομάδων, που πραγματοποιήθηκαν τη φετινή εορταστική περίοδο («Ο Αλαντίν και το μαγικό λυχνάρι» των Εκπαιδευτηρίων Δελασάλ Σύρου, «Οι ΠειΓατές του Αιγαίου» των We Live Together, «Πού πήγαν οι κουραμπιέδες» του Πολιτιστικού Συλλόγου Καμινίων και «Η Αγέλαστη Πολιτεία» του ΘΕΠΟΣ Απόλλων). Ανάλογη φυσικά ήταν και η επιτυχία παραστάσεων, διαφορετικού χαρακτήρα, όπως «Το Ταξίδι του Χιονάνθρωπου» του Ούριου Ανέμου και «Χριστουγεννιάτικο Όνειρο» του Λυκείου Ελληνίδων Σύρου.

Μάλιστα, η παράσταση του Λ.Ε.Σ πραγματοποιήθηκε στην καρδιά της κακοκαιρίας, λίγες ώρες μετά από μία σφοδρή βροχόπτωση που είχε ως αποτέλεσμα το προσωπικό του Θεάτρου Απόλλων να μαζεύει νερό από τη σκηνή και άλλους χώρους του κτιρίου μέχρι και την έναρξη της εκδήλωσης. Αυτή τη φορά δε θα σταθώ στο θέμα της στεγανοποίησης του Θεάτρου για το οποίο θα πρέπει -επιτέλους- να δοθεί οριστική λύση, όσο στο γεγονός ότι ακόμη και με θεομηνίες, καταιγίδες και τσουνάμια, οι πολιτιστικοί φορείς της Σύρου στέκονται αγέρωχοι, πηγαίνουν κόντρα στον άνεμο και προσφέρουν όμορφα και προσεγμένα θεάματα στο κοινό του νησιού.

Μολονότι η συμβολή της τοπικής δημιουργίας αναγνωρίζεται και επικροτείται από την πλειοψηφία, υπάρχουν και κάποιοι που προσπαθούν να τη χωρίσουν σε στρατόπεδα. Είναι ευρέως γνωστό – κι αν δεν είναι, εδώ είμαστε για να γίνει- πως άνθρωποι με λόγο στον σχεδιασμό του πολιτιστικού προϊόντος αδημονούσαν κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δημοτικής θητείας να αναλάβουν οι επόμενοι, προκειμένου να αποκτήσουν και οι ίδιοι δύναμη ώστε να… εκτοπίσουν από τον «Απόλλωνα» φορείς που βάσει καταστατικού δεν υπηρετούν αμιγώς το θέατρο. Όπερ μεθερμηνευόμενον εστί… πολιτιστικοί σύλλογοι, σχολεία κλπ. Με άλλα λόγια, κάποιοι αυτοβαφτιζόμενοι «θεατράνθρωποι», αλλά ερασιτέχνες, θεωρούν τον εαυτό τους ανώτερο από άλλους εξίσου ερασιτέχνες και προσπαθούν με όσα μέσα διαθέτουν -κυρίως τη μακριά τους γλώσσα- να τους θέσουν στο περιθώριο λόγω… ταμπέλας. Βάσει αυτού λοιπόν, το Θέατρο δεν θα έπρεπε να παραχωρείται για θεατρικές παραστάσεις σχολείων, ΚΟΙΝΣΕΠ και συλλόγων, αλλά μόνο σε θιάσους, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι οι παραπάνω ομάδες πλαισιώνονται από ανθρώπους με εμπειρία στο χώρο του θεάτρου. Παρόλα αυτά, οι συγκεκριμένες ομάδες θα έπρεπε για κάποιους -ευτυχώς, λίγους- να οδηγηθούν προς το «πυρ το εξώτερον» επειδή δεν αποκαλούνται Θεατρικοί Όμιλοι.

Εάν αυτό συνέβαινε, καταλαβαίνετε ότι το πρόγραμμα εκδηλώσεων του Δήμου θα είχε μικρότερη διάρκεια και θα εξαρτούταν αποκλειστικά από μία κλειστή κοινότητα και επαγγελματίες, που όπως αποδείχθηκε και από την εορταστική περίοδο δεν μπορούν να υπολογίζονται πάντα ως «σίγουρα χαρτιά». Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως γεμίζεις ένα πρόγραμμα με ό,τι έχεις πρόχειρο χωρίς να σε ενδιαφέρει η ποιότητα. Σημαίνει πως θα πρέπει να εμπιστεύεσαι περισσότερο και να περιμένεις να δεις κάτι, προτού το κρίνεις και το χαρακτηρίσεις χαμηλού επιπέδου. Βάσει αποτελέσματος λοιπόν, η ιστορία έδειξε ότι όλες οι τοπικές παραγωγές που παρουσιάστηκαν τις ημέρες των Χριστουγέννων και λόγο ύπαρξης είχαν στο Θέατρο και επιτυχία. Ωστόσο αυτό, δεν μπορούν να το γνωρίζουν εκείνοι που αρέσκονται να κατηγορούν τις δουλειές άλλων ομάδων χωρίς να τις έχουν παρακολουθήσει και τις θυμούνται μόνο όταν έχουν προσωρινό συμφέρον όπως, μελλοντικό προεδριλίκι…

Η τοπική δημιουργία αποτελεί μεγάλη δύναμη για τον πολιτισμό του νησιού, αλλά για να μπορεί να αντλεί έμπνευση, ερεθίσματα και να εξελίσσεται, ας ευχηθούμε οι κακοκαιρίες να μας αφήσουν στην ησυχία μας και να επιτρέψουν στο κοινό να δει περισσότερα αξιόλογα πράγματα.