Μία Ερμουπολίτισσα θυμάται...

Αναμνήσεις και εικόνες των Χριστουγέννων που έχει διατηρήσει αναλλοίωτες πριν από πολλές δεκαετίες στην Ερμούπολη μοιράζεται η κα Αθηνά μέσω της εφημερίδας, η οποία είναι μόνιμη κάτοικος Ερμούπολης και παρά τα χρόνια που έχει διανύσει δηλώνει αισιόδοξη για το μέλλον της πόλης, αρκεί όπως επισημαίνει να είναι συλλογική η προσπάθεια.

Η “Κοινή Γνώμη” συνάντησε την ίδια στο σπίτι που κατοικεί από μικρό παιδί και κατέγραψε όλα εκείνα που κρατά ζωντανά στη μνήμη της κατά την εορταστική περίοδο από την πρωτεύουσα της Σύρου, τα σπίτια, την πλατεία Μιαούλη και τη Λέσχη Ελλάς.

Εκτός των ανωτέρω, η ίδια διατηρώντας σαφέστατη εικόνα για την Ερμούπολη και τη Σύρο του “σήμερα”, εκφράζει τη θέση της για όσα πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξουν στο νησί.

Γιορτινές ημέρες στην παλαιά Ερμούπολη

Η κα Αθηνά κατοικεί στο κέντρο της Ερμούπολης, λίγα λεπτά μόλις από την πλατεία Τσιροπινά, από όπου τα παλαιά χρόνια θυμάται να περνά κάθε ημέρα των Χριστουγέννων αλλά και την παραμονή το παραδοσιακό καραβάκι από όλες τις οδούς της πόλης με πολίτες του νησιού, οι οποίοι έλεγαν τα παραδοσιακά κάλαντα. “Ήταν θυμάμαι όμορφη η περιφορά ενός καραβιού του πολεμικού ναυτικού που περιέφερε κόσμος στις οδούς λέγοντας τα κάλαντα. Αυτό το βαποράκι μετά απ΄όσο γνωρίζω το μετέφεραν στον Πειραιά” αναφέρει αρχικά, προσθέτοντας ακόμη ότι στους κεντρικούς δρόμους υπήρχαν και οι μουσικοί του δήμου που έβγαιναν και έλεγαν εορταστικά τραγούδια. “Από σπίτι σε σπίτι πήγαιναν κάποιοι μουσικοί που έψελναν τα κάλαντα αφού εκεί μαζευόταν ο κόσμος”, σημειώνει χαρακτηριστικά, εξηγώντας πως παλαιότερα τις ημέρες των Χριστουγέννων, η μυρωδιά από τα γλυκά και τα φαγητά “αγκάλιαζε” τις οδούς. “Τα παλαιότερα χρόνια ο εορτασμός γινόταν στα σπίτια οικογενειακά κυρίως, με τα μέλη της οικογένειας να υποδέχονται πολλές φορές βέβαια φίλους και συγγενείς, ντυμένοι πάντοτε όλοι, με τα καλά τους φορέματα και τα κοστούμια. Εκείνο που θυμάμαι πολύ καλά είναι πως το γιορτινό τραπέζι ήταν πάντα στολισμένο με τα καλύτερα σερβίτσια και γλυκίσματα, των οποίων οι μυρωδιές ξετρύπωναν από τα παράθυρα αφού οι οικοδεσπότες φρόντιζαν να τα έχουν μαγειρέψει με όσο καλύτερα υλικά γινόταν”.

Περίπατος στην πλατεία και η Λέσχη Ελλάς

Η μνήμη της κας Αθηνάς ταξιδεύει και στην ημέρα της παραμονής της Πρωτοχρονιάς και στην 1η του χρόνου αλλά και στον εορτασμό των Θεοφανίων. “Η αλλαγή του νέου έτους μας έβρισκε συνήθως μέσα στο σπίτι με την οικογένειά μας ενώ την επόμενη ημέρα ακολουθούσε ο περίπατός μας στην πλατεία Μιαούλη”, αναφέρει στη συνέχεια, συμπληρώνοντας ότι οι εύποροι πολίτες της Ερμούπολης οι οποίοι ήταν μέλη της Λέσχης Ελλάς, που σήμερα είναι το Πνευματικό Κέντρο της πόλης, συγκεντρώνονταν και διασκέδαζαν στις αίθουσες χορού και ψυχαγωγίας του κτιρίου. “Την Πρωτοχρονιά ή την ημέρα των Θεοφανίων στην Ερμούπολη, οι εύποροι και πλούσιοι πολίτες πήγαιναν στη Λέσχη Ελλάς και έκοβαν την πίτα τους. Εκεί μπορούσε να μπει μόνο όποιος ήταν μέλος και κανένας άλλος”, προσθέτει, περιγράφοντας ακόμη τις εικόνες που έχει διατηρήσει ζωντανές και από την πλατεία Μιαούλη. “Ο περίπατός μας, όπως σας είπα, γινόταν στην πλατεία, στην οποία όμως ο κόσμος ήταν χωρισμένος. Όταν το επέτρεπε ο καιρός έβλεπε κανείς ότι οι άντρες με τις συζύγους τους που ήταν στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα, ντυμένοι επίσημα, φορώντας καπέλα και κρατώντας μπαστούνια πήγαιναν βόλτα ενώ από την κάτω πλευρά της πλατείας κυκλοφορούσαν όσοι δεν είχαν οικονομική δυνατότητα και ήταν φτωχότεροι. Αυτά, τα παλαιά χρόνια. Μάλιστα ακόμη και στα καφενεία, δεν σύχναζαν στα ίδια μέρη. Από την πλευρά του Δημαρχείου τις γιορτινές ημέρες όποια καφετέρια υπήρχε γέμιζε από κόσμο”, σημείωσε χαρακτηριστικά.

Αισιόδοξο μήνυμα

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, η κα Αθηνά, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της για το ότι έχει την τύχη να ζει τόσα πολλά χρόνια και να έχει κρατήσει ζωντανές στον νου της, όλες τις εικόνες της Ερμούπολης που είδε από όταν ήταν μικρό παιδί. Εικόνες διαφορετικές κατά την παρέλευση των ετών, όμορφες, αισιόδοξες αλλά και πιο θλιβερές, στις οποίες δεν κάνει εκτενή αναφορά. Μόνη μαύρη σελίδα που θυμάται στην ιστορία του τόπου, όταν ήταν μικρή, όπως χαρακτηριστικά λέει “ήταν τα χρόνια του πολέμου, κατά τη διάρκεια των οποίων υπήρξε πόνος και φτώχεια για πολλούς περισσότερους πολίτες. Μετά όμως ήρθαν πάλι καλύτερες ημέρες”.

Η ίδια λάτρης της παρατήρησης και της επικοινωνίας με τους ανθρώπους, μοιράζεται απλόχερα τις μνήμες της αλλά ταυτόχρονα, βλέπει το παρόν και το μέλλον με αισιοδοξία. “Είναι δύσκολες σήμερα οι εποχές” θα πει στη συνέχεια, “αλλά είμαι αισιόδοξη ότι η Σύρος θα βρει το δρόμο της. Είναι ένας ένδοξος τόπος”. Επισημαίνει μάλιστα ότι, παρά την οικονομική κρίση, “γεγονός που δεν αφήνει ελεύθερο τον κόσμο να ξοδέψει χρήματα, γιατί δεν του περισσεύουν πια, αρκετοί ήταν οι συμπολίτες μας που επισκέφθηκαν τον πεζόδρομο”. Διατυπώνοντας γενικότερα τη θέση της για την εικόνα που διαμορφώθηκε τις ημέρες των Χριστουγέννων, αναφέρει, “Κυκλοφόρησε ο κόσμος και έγιναν όμορφες εκδηλώσεις στην Πρωτοπαπαδάκη και τη Θυμάτων Σπερχειού. Θα ήταν όμορφο να γίνονται παντού στην πόλη αντίστοιχες εκδηλώσεις αφού τουλάχιστον αλλάζει η διάθεσή μας”.

Ολοκληρώνοντας τη συζήτηση, η κα Αθηνά, υποστήριξε πως όσα πραγματοποιούνται στον τόπο, “πρέπει να διαφημίζονται και από κοινού οι πολίτες και οι επιχειρηματίες να φροντίζουν τους επισκέπτες οι οποίοι να είστε σίγουροι μεταφέρουν όλα όσα βλέπουν στον τόπο μας”, τονίζει. “Καλό θα είναι λοιπόν οι επισκέπτες, να μην προτιμούν το εξωτερικό που είναι όλα πιο φθηνά αλλά να κάνουμε κάτι και να προσελκύσουμε τον κόσμο. Είμαι αισιόδοξη πως οι άδειοι δρόμοι πάλι θα γεμίσουν”, σχολίασε καταλήγοντας.