"Πάντα διάλεγα τη μουσική και η μουσική εμένα"

Η αναγνωρισμένη Συριανή καλλιτέχνιδα Χρυσούλα Κεχαγιόγλου, γιορτάζει τα 30 χρόνια παρουσίας της στο τραγούδι με μια σειρά από μουσικές παραστάσεις, αντιπροσωπευτικές των πραγμάτων με τα οποία ασχολείται σε αυτή τη φάση της ζωής της.
Συγκεκριμένα, το Σάββατο 1η Φεβρουαρίου, στο Athina Live, σε αυτό το δεύτερο μέρος του Puzzle Project, θα παρουσιάσει Rhythm, Blues και Country ρεπερτόριο. Τραγούδια των Dolly Parton, Doc Watson, Bonnie Raitt, αλλά και νεότερων δημιουργών σε ένα πολύχρωμο μουσικό road trip στις αμερικανικές λεωφόρους.

Συνοδοιπόροι της Χρυσούλας Κεχαγιόγλου στο ταξίδι αυτό, είναι o Ιορδάνης Γυμνόπουλος, ο Κώστας Παρισιάδης, ο Πέτρος Σταμέλος και η Ρεγγίνα Σοφού.

Γι’ αυτή την πολύχρονη επιτυχημένη πορεία στο τραγούδι, από το ξεκίνημά της έως και σήμερα, μιλάει στην "Κοινή Γνώμη", δίνοντας για άλλη μία φορά το προσωπικό της στίγμα.

- Κα. Κεχαγιόλου συμπληρώνονται 30 χρόνια στο τραγούδι. Γυρίζοντας το χρόνο πίσω, ποια ήταν η αφορμή, αλλά και η πρώτη σας επαφή με αυτό που υπηρετείτε με πολύ αγάπη όλα αυτά τα χρόνια;

"Αρχικά θα πρέπει να πω ότι το τραγούδι δεν ήταν κάτι το οποίο θα υπηρετούσα επαγγελματικά. Για πολλά χρόνια θεωρούσα ότι είναι κάτι που κάνω παράλληλα με τις σπουδές μου. Η πρώτη μου επαφή ήταν το 1994, 16 χρονών, στο κέντρο διασκέδασης "Νεράιδα" στη Σύρο. Ήρθε εντελώς τυχαία μέσα από σχολικές, θυμάμαι, εκδηλώσεις. Ακολούθησε μία ολόκληρη σεζόν, αναπληρώνοντας τη θέση μίας τραγουδίστριας. Αργότερα, στην Αθήνα κατά τη διάρκεια των σπουδών μου, τραγούδησα σε μία ταβέρνα μαζί με τον Συριανό, Αρίστο Βαμβακούση. Και πάλι εντελώς τυχαία έγινε όλο αυτό, καθώς δεν είχα στο μυαλό μου αυτό να γίνει επαγγελματικά και απλά το είχα δει ως τρόπο να βγάλω κάποια χρήματα, αλλά και να κοινωνικοποιηθώ στην Αθήνα ουσιαστικά".

- Το τραγούδι όμως κατάφερε και μπήκε στη ζωή σας

"Το τραγούδι μου άρεσε και το ένα έφερε το άλλο, παρ' όλο που για πολλά χρόνια θεωρούσα ότι δεν θα γίνω τραγουδίστρια. Ειδικά, κατά καιρούς που απογοητευόμουν, έπεφτα με μεγαλύτερο πείσμα στις σπουδές μου. Δηλαδή, μπορώ να σας πω ότι αποφάσισα στα 30 μου χρόνια, μετά τις δεύτερες σπουδές μου, ότι τελικά θέλω να ασχοληθώ με το τραγούδι. Έτσι και αλλιώς είχα επενδύσει με σπουδές σε αυτό. Τελικά αυτό που αγαπάς δεν σε αφήνει, διότι πάντα κάτι συνέβαινε και με τραβούσε κοντά στη μουσική. Μία συνεργασία, μία δισκογραφική δουλειά, μία παρουσία στο εξωτερικό, οπότε πάντα διάλεγα τη μουσική και η μουσική εμένα. Αυτή την αίσθηση έχω".

- Σε αυτά τα 30 χρόνια έχεις στο βιογραφικό σου, δεκάδες παρουσιάσεις στη Σύρο, σε πολλές περιοχές της Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό.

"Πάρα πολλές εμφανίσεις στο εξωτερικό. Μετράω έξι εμφανίσεις σε Αυστραλία, έχω ταξιδέψει σε Αμερική, έχω ταξιδέψει σε πάρα πολλά μέρη. Ειδικά από το 2013 και μετά, αν όχι κάθε χρόνο, κάθε δύο χρόνια συμμετέχω σε Φεστιβάλ στο εξωτερικό, αναπτύσσοντας παράλληλα σημαντικές συνεργασίες, κυρίως με Ιρλανδούς".

- Ποιο είναι το είδος της μουσικής που εκφράζει τη Χρυσούλα Κεχαγιόγλου;

"Έχω μία πολύ μεγάλη γκάμα ειδών μουσικής που μου αρέσουν και με πολλά από αυτά έχω ασχοληθεί. Μου αρέσουν πολύ τα παραδοσιακά από διάφορες χώρες, τα ελληνικά παραδοσιακά, τα οποία και ερμηνεύω, κέλτικα παραδοσιακά, Ιρλανδέζικα, Σκοτσέζικα. Μου αρέσει το ρεμπέτικο που το έχω συνδέσει πολύ με τη Σύρο, τα λαϊκά του '50 και του 60', τα οποία και λατρεύω. Ακούω και τραγούδια πολύ ξένα με την κουλτούρα μας, όπως κλασικό ροκ, κάντρι και μπλουζ και τώρα τελευταία ασχολούμαι και αυτό το είδος. Μάλιστα με αυτή τη μουσική θα γιορτάσω και τα 30 μου χρόνια στη μουσική, στο Athina Live το Σάββατο 1η Φεβρουαρίου".

- Αποδέχεσαι τις "ταμπέλες" περί έντεχνης και μη;

"Έντεχνο και μη έντεχνο. Απλά βρήκαμε μία λέξη, το έντεχνο, για να εκφράσει κάτι που δεν είναι πολύ λαϊκό, δεν είναι ρεμπέτικο, δεν είναι ροκ, δεν είναι τζαζ. Δεν πιστεύω δηλαδή ότι υπάρχει είδος ολόκληρο που δεν έχει τέχνη μέσα του. Σε κάθε είδος, υπάρχουν καλά και μη καλά δείγματα. Και πάλι είναι θέμα γούστου. Εγώ προσπαθώ να μην βάζω εύκολα "ταμπέλες", δεν το θεωρώ σημαντικό".

- Υπάρχει στα σχέδιά σου μία νέα δισκογραφική δουλειά;
"Ναι, υπάρχει στα "σκαριά" μία νέα δισκογραφική δουλειά που ετοιμάζεται σε συνεργασία με έναν άνθρωπο που έχει σχέση με τη Σύρο, τον στιχουργό Θράσο Καμινάκη, που έχει ιδρύσει το "Μικρό Πολυτεχνείο". Είμαστε στο στούντιο αυτή τη στιγμή και μάλλον η δισκογραφική μας δουλειά θα βγει τον επόμενο χειμώνα, προκειμένου να οργανωθεί σωστά η παρουσίασή της. Παράλληλα, ελπίζω να διοργανώσω και κάποιες εμφανίσεις στο εξωτερικό. Έχω κάποιες προτάσεις από Γαλλία, η Αυστραλία περιμένει, αλλά νομίζω ότι θα καταφέρω να πάω το 2026. Είναι πράγματα που είναι ελπιδοφόρα, αλλά θέλουν πολύ προετοιμασία για να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα, αλλά και να είναι αντάξιο των 30 χρόνων παρουσίας μου στο τραγούδι. Ανεβαίνει ο πήχης και έχεις μία άλλη ευθύνη στο χώρο, στον οποίο δραστηριοποίησε".