Λευκή σελίδα

Τι σου φταίει ο έρμος ο καθρέφτης και θέλεις να τον “ξεβαφτίσεις”; Δεν έπεσε σκόπιμα το σύστημα, εσύ το μπλόκαρες με τις συνεχείς ερωτήσεις σου. “Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου, ποιος είναι ο ομορφότερος”; “Ποιος είναι ο εξυπνότερος”; “Ποιος είναι ο καλύτερος”; “Ποιος πρέπει να εκλεγεί δήμαρχος”; “Ποιος δημοτικός σύμβουλος”; “Ποιος τοπικός”; “Ποιος σε έχει φιλημένη και στα χείλη δαγκωμένη”; Ποιος, μωρό μου, ποιος”;

Πόσο να αντέξει το κάτοπτρο να σου χαϊδεύει τα αυτιά; Έχει και η υποκρισία τα όριά της. Δεν θα πέσει το ταβάνι να το πλακώσει, επειδή εσύ θρέφεσαι με ψέματα. Το γεγονός ότι διαθέτεις έναν μαγικό καθρέφτη, για να ικανοποιείς τον εγωισμό σου, δε σημαίνει ότι οι υπόλοιποι δεν μπορούν να κοιτάξουν πίσω από το είδωλό σου.

Ένα δηλητηριασμένο μήλο δεν είναι ικανό για να σε “φυλακίσει” σε μία εικονική πραγματικότητα, μέσα από το μπουντουάρ σου. Μπορεί ο άνθρωπος να ανήκει στην κατηγορία των θηλαστικών, αλλά όπως ο αστυνόμος δεν είναι μπουζούκι, έτσι κι αυτός δεν είναι πρόβατο. Ακόμα και “μαλλί” να βγάλει η γλώσσα του καθρέφτη, με το να σε αποκαλεί νυχθημερόν “βασιλιά των βασιλέων”, οι άλλοι δεν είναι υποχρεωμένοι να σου φτιάξουν πρόσφορο. Ιδίως όταν έχουν τη δική τους κρίση για το πότε θα πρέπει να αρχίσουν τα σταυροπροσκυνήματα και πότε τα “γαλλικά” που διδάχθηκαν στις καλόγριες.

Παρότι το γυαλί δεν είναι καλός αγωγός της αλήθειας, η προσπάθεια διαχωρισμού του γνήσιου από το σκάρτο δεν σταματά με τη δύναμη του αντικατοπτρισμού. Όταν η αντίληψη παίζει στο δικό της “γήπεδο”, τότε είναι ευκολότερο να ξεχωρίσεις την ουσία από τα “φύκια για μεταξωτές κορδέλες”. Άλλωστε όταν κάποιοι επιχειρούν να μετατρέψουν την πραγματικότητα σε faux bijouux, έχεις χρέος, ως ζωντανό ον, που δεν προχωράει στα τέσσερα, να φανερώσεις την ταπεινή καταγωγή της και να αναδείξεις το αυθεντικό και πανάκριβο κόσμημα.

Και τις περισσότερες φορές, πίσω από τα σύννεφα καπνού, ο οποίος “ασελγεί” απροκάλυπτα στην ορατότητά μας κρύβεται εκείνος που είναι πάντα πρόθυμος να χρησιμοποιήσει τον αναπτήρα του, προκειμένου να θολώσει το τοπίο, προς το δικό του όφελος. Είναι πολύ εύκολο να επιρρίψεις τις ευθύνες σε κάποιον, που βρίσκεται απέναντί σου, ώστε να “κλέψεις” τόσο το φως που χτυπάει επάνω του, όσο και τις εντυπώσεις. Ειδικότερα σε προεκλογικές περιόδους, όπου ο τόπος βρίθει ανάλογων “ληστειών”.

Όταν ο μόνος δρόμος για τη δική σου προβολή είναι η λασπολογία, τότε αρχίζεις το τσαλαβούτημα, χωρίς να σε ενδιαφέρει ο αριθμός των πλύσεων στις οποίες θα καταλήξεις μέχρι την αποτελεσματική υποχώρηση των λεκέδων από τα ρούχα σου. Κι ενώ κάποια πράγματα είναι τόσο απλά, δυστυχώς προσκρούουν στην έμφυτη τάση του ανθρώπου να μεγαλοποιεί την κατάσταση και να “σκαρώνει” ίντριγκες, προκειμένου να οδηγήσει το “ποίμνιό” του στο στόχο που ο ίδιος έχει θέσει. Επομένως, συγγενείς, φίλοι, γείτονες και όλοι όσοι έχουν άμεση επαφή μαζί του, χορταίνουν με τα λόγια του, χωρίς να δουν έστω και “κλεφτά” τι καλούδια βρίσκονται στις πιατέλες των συνυποψήφιων “chef”.

Επιπλέον, όταν για τις ανάγκες του αποπροσανατολισμού, χρησιμοποιείται μία ολόκληρη κοινότητα, τότε το χτύπημα θεωρείται και με τον -εκλογικό- νόμο κάτω από τη μέση. Η κοινότητα φαντάζει αδικημένη, παραμελημένη και σκοπίμως περιθωριοποιημένη. Το ισχυρό “χαρτί” είναι η επίκληση στο συναίσθημα των κατοίκων, οι οποίοι δίχως πολλά λόγια και με την ψευδαίσθηση της αυτοβουλίας οδηγούνται στο συμπέρασμα ότι κάποιοι επιδιώκουν να τους κάνουν κακό, ενώ οι δικοί τους άνθρωποι πασχίζουν για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους στην ίση προβολή και μεταχείριση.

Κανείς φυσικά δεν σπεύδει να τους διευκρινίσει ότι εκείνοι που σήμερα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το καλό του χωριού τους, είναι εκείνοι που επέτρεψαν συνειδητά να αφεθεί στην τύχη του. Όταν ακολουθούνται συγκεκριμένες διαδικασίες, στις οποίες κλείνεις με επίγνωση τα μάτια, για να πείσεις μετά τους υπόλοιπους ότι κάποιοι άλλοι σε πίεσαν να παίξετε την “τυφλόμυγα”, οφείλεις να κινηθείς έξυπνα και την κατάλληλη στιγμή, ούτως ώστε να μην παρεξηγηθούν οι προθέσεις σου.

Συνεπώς, είναι προτιμότερο να επισημάνεις την όποια “αδικία” τη στιγμή που έχει υποπέσει στην αντίληψή σου και όχι δύο εβδομάδες πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές, με το επιχείρημα ότι η καταγγελία σου θα χρησιμοποιηθεί ως μέσο αυτοπροβολής σου. Κατά αυτόν τον τρόπο θα έχεις αποφύγει άλλο ένα “σκάνδαλο”, που από λάθος θα ερχόταν να κολλήσει επάνω στα υπόλοιπα, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα τουβλάκια του τέτρις.

Αν λοιπόν τα υπόγεια λαγούμια σε εξυπηρετούν για να αναρριχηθείς χωρίς κόπο και ταλαιπωρία στην κορυφή, τουλάχιστον φρόντισε να το κάνεις διακριτικά και χωρίς τυμπανοκρουσίες, διαφορετικά ο “καθρέφτης” σου δεν θα είναι ο μόνος που θα κατεβάσει “λευκή σελίδα”.