Νοσοκομείο Σύρου και Κατ’ Οίκον Νοσηλεία Σύρου

Πριν λίγες μέρες δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από την Αθήνα. Ήταν η εξαδέλφη μου, που πολύ αγαπώ και εκτιμώ, και με παρακαλούσε με αγωνία αν μπορούσαμε να βοηθήσουμε την μεγάλη αδελφή της που μόλις είχε φθάσει στη Σύρο από τη Σέριφο μόνη της, με σπασμένο πόδι.

Ποιος την βοήθησε, ποιος την συνόδευσε σ’ αυτό το ταξίδι, της ήταν άγνωστο. Ήταν όμως στο Νοσοκομείο της Σύρου. Με κλάματα με παρακαλούσε να την βοηθήσουμε γιατί… εκτός των άλλων, η αδελφή της έχει και σοβαρό πρόβλημα στην όραση. Και ήταν μόνη της. Ο γιός της θα ερχόταν στη Σύρο μετά από 24 ώρες.

Η πρώτη σκέψη μια τέτοια στιγμή ήταν ένα τηλεφώνημα στο Νοσοκομείο, στη Νοσηλεία και στην γνωστή και αγαπητή μας ομάδα «Κατ’ οίκον Νοσηλεία». Ήταν η ημέρα που έγινε ο αγώνας μπάσκετ στη Σύρο με καλεσμένο τον κ. Παναγιώτη Γιαννάκη και φυσικά ήταν όλοι εκεί.

Όταν όμως αργότερα πληροφορήθηκαν το … καθόλου ευχάριστο γεγονός, προσέφεραν άμεσα τη βοήθειά τους. Ο κ. Μιχάλης Στρατής ήταν πάντα εκεί φροντίζοντας να έχει τη βοήθεια που χρειαζόταν με τόσο καλή διάθεση.

Όταν ο αδελφός μου επισκέφθηκε την ασθενή εξαδέλφη μας, είδε ότι αισθανόταν πολύ καλά από την φροντίδα των ανθρώπων γύρω της. Κάποια στιγμή ο κ. Στρατής μου τηλεφώνησε από το δικό της τηλέφωνο για να μου μιλήσει η ίδια. Αισθάνθηκα ότι ένοιωθε απόλυτη ασφάλεια με τους ανθρώπους που την φρόντιζαν.

Και όταν μπήκε στο χειρουργείο την ανέλαβαν δύο εκλεκτοί γιατροί - χειρούργοι του Νοσοκομείου μας, ο κ. Δ. Ζήσης και ο κ. Α. Λημναίος. Τότε πια ήταν κοντά της ο γιός της που έζησε δίπλα της όλη την φροντίδα και των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού. Στο πρώτο μας τηλεφώνημα τον ρώτησα πως πηγαίνει η μαμά και δεν θα ξεχάσω τη φράση του: «Θεία μου, βρισκόμαστε σε πολύ καλά χέρια!! Δεν πίστευα ότι θα συναντούσα στη Σύρο τέτοια ποιότητα γιατρών, τέτοιο νοσηλευτικό προσωπικό, τέτοιους ανθρώπους να νοιάζονται για τον άνθρωπο τόσο πολύ… Αυτοί οι άνθρωποι της Κατ’ Οίκον Νοσηλείας προσφέρουν έργο ζωής.» Όταν ο νέος άνθρωπος μιλάει έτσι, με τέτοιο θαυμασμό για όσους φρόντισαν τη μητέρα του, αυτό τα λέει όλα. Και βέβαια, η ηλικία της μητέρας του δείχνει ότι δεν είναι η πρώτη φορά που επισκέφθηκαν Νοσοκομείο. Αξίζει, λοιπόν, και από τη δική μου πλευρά να στείλω ένα απέραντο ευχαριστώ και ένα μεγάλο μπράβο στους γιατρούς και στο νοσηλευτικό προσωπικό του Νοσοκομείου μας!!

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΑΡΟΧΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤ’ ΟΙΚΟΝ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ ΣΥΡΟΥ

Δεν είναι η πρώτη φορά που γράφω και αναφέρομαι σ’ αυτόν τον υπέροχο Σύλλογο που ιδρύθηκε στη Σύρο πριν από περίπου 20 χρόνια με πρωτοβουλία της αδελφής ΜΑΡΘΑΣ ΡΟΥΣΣΟΥ και τη συνεργασία του τότε Προέδρου του Νοσοκομείου κ. Ν. Παπανάγνου.

Η Συριανή κοινωνία στήριξε και στηρίζει με κάθε τρόπο αυτή την προσπάθεια και την παροχή φροντίδας με εθελοντική προσφορά που είναι άξια πολλών επαίνων! Εκτιμώ και θαυμάζω το έργο τους. Είναι σημαντική η βοήθειά τους στους ανήμπορους συνανθρώπους μας. Η ομάδα που λειτουργεί στο Νοσοκομείο και επισκέπτεται ασθενείς που δεν έχουν συγγενείς ή συνοδό δεν είναι ιδιαίτερα σπουδαίο; Υπάρχει όμως και ομάδα εθελοντών που βοηθούν στο σπίτι ηλικιωμένα μοναχικά άτομα και παιδιά με ειδικές ανάγκες.

Υπάρχουν βέβαια, και οι διπλωματούχες νοσηλεύτριες (που αμοίβονται από τον Σύλλογο) και επισκέπτονται κατ’ οίκον άτομα που έχουν ανάγκη νοσηλευτικές υπηρεσίες (όπως αιμοληψίες, θεραπείες με ενέσεις, αλλαγές τραυμάτων κ.α.). Τα έσοδα βέβαια για την αντιμετώπιση των εξόδων, κυρίως για τη μισθοδοσία των νοσηλευτριών, προέρχονται και από τις συνδρομές των μελών του Συλλόγου και από διάφορες δωρεές ή από εκδηλώσεις που διοργανώνει το Δ.Σ. αλλά και από το ημερολόγιο που εκδίδεται κάθε χρόνο.

Δίκαια ο Σύλλογος έχει τιμηθεί για την πολύτιμη προσφορά του και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και από την Ι. Μητρόπολη Σύρου και από πολλούς άλλους φορείς της πόλης μας.

Στον πρόεδρο και σε όλα τα μέλη του Συλλόγου οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ και θα είμαστε πάντα δίπλα τους.

Οφείλουμε επίσης θερμές ευχαριστίες στους γιατρούς Δ. Ζήση και Α. Λημναίο. Ένα μπράβο και στο νοσηλευτικό προσωπικό που τιμά το Νοσοκομείο του νησιού μας.