“Μοναδικό συναίσθημα”

Ο 32ος Μαραθώνιος της Αθήνας, ο “αυθεντικός” όπως μετονομάστηκε φέτος ο Μαραθώνιος που πραγματοποιείται στην Αθήνα, ανήκει στο παρελθόν. Περισσότεροι από 13 χιλιάδες αθλητές πήραν μέρος σε όλες τις διαδρομές του Μαραθωνίου, αφού εκτός από τα 42 χιλιόμετρα, διεξήχθησαν 5 και 10 χιλιόμετρα. Σ' αυτές τις διαδρομές υπήρχαν και Συριανές συμμετοχές, αφού οι δρομείς από την πρωτεύουσα των δηλώνουν “παρών” σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις. Η συμμετοχή τους ήταν μαζική, αφού 20 αθλητές από την Σύρο έτρεξαν και στις τρεις διαδρομές.

Για τις συμμετοχές αλλά και τα συναισθήματα που τους έβγαλε ο ιστορικός Μαραθώνιος της Αθήνας, βρέθηκαν και μίλησαν στην WEB CAMERA της “Κοινής Γνώμης” δύο δρομείς που συμμετείχαν στον αγώνα δρόμου, ο Γιώργος Χατζαντώνης και ο Τάκης Παπουτσάς.

Για τον Γιώργο Χατζαντώνη ήταν η παρθενική του συμμετοχή, αφού όπως τόνισε μπροστά στην κάμερα, ξεκίνησε να ασχολείται ξανά με το τρέξιμο τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.

Γ.Χ. “Ο κάθε αθλητής και ειδικά οι αθλητές μεγάλων αποστάσεων, πιστεύω ότι έχουν ως όνειρο ζωής να τρέξουν στον Μαραθώνιο της Αθήνας, ο οποίος είναι και ο αυθεντικός. Τώρα όσον αφορά εμένα προσωπικά, γιατί ξεκίνησα κάπως μεγάλος να ξανά τρέχω, καθώς υπήρξα αθλητής στο παρελθόν, αυτό που ένιωσα μιας και ήταν η πρώτη φορά που έτρεξα σε Μαραθώνιο, ήταν ένα ρίγος. Ένιωσα ένα μοναδικό συναίσθημα κατά τη διάρκεια της εκκίνησης, καθώς από την μία σκεπτόσουν τη είχε κάνει ο συγκεκριμένος άνθρωπος για να κατέβει στην Αθήνα και να ειδοποιήσει ότι νίκησαν τους Πέρσες και από την άλλη ο κόσμος που ήταν “παρών”. Το συναίσθημα ήταν πάρα πολύ μεγάλο και υπήρξε μεγάλη συγκίνηση”.

Αλήθεια τι ήταν αυτό που σε οδήγησε Γιώργο, μιας και μα είπες προηγουμένως ότι ήταν η πρώτη φορά που πήρες μέρος στον Μαραθώνιο της Αθήνας.

Γ.Χ. “Ξανά ξεκίνησα να ασχολούμαι με τον αθλητισμό πριν από ενάμιση χρόνο. Αυτό έγινε γιατί, έκοψα το τσιγάρο και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να πάρω κάποια κιλά. Έτσι, αποφάσισα να ξεκινήσω το τρέξιμο ώστε να χάσω όλα αυτά τα κιλά που πήρα. Στο δρόμο και κατά τη διάρκεια της προπόνησή μου συνάντησα κάποια παιδιά, που μέσα σ' αυτούς ήταν ο Τάκης Παπουτσάς, ο Μιχάλης Καραμπάτσος και άλλοι. Αυτή ήταν η πρώτη συνάντηση, όπου κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μας, μου πρότειναν να ξεκινήσω να τρέχω μαζί τους, ώστε να μην πηγαίνω μόνος. Κατά την πορεία της προπόνησης μας είδα ότι το είχα, έχασα βέβαια και όλα τα παραπανίσια κιλά, μου έκανε καλό καθώς κατάφερε και έκοψα οριστικά και το τσιγάρο. Από εκεί και πέρα έτρεξα σταδιακά, πρώτα τα πέντε χιλιόμετρα, στη συνέχεια πήγα στα δέκα, είκοσι, πήρα μέρος σε 2-3 αγώνες και αφού είδα ότι μπορούσα και είχα τις δυνατότητες να τα καταφέρω, αποφάσισα να δοκιμάσω. Πήρα μέρος στον Μαραθώνιο και δόξα το θεό, όλα πήγαν πάρα πολύ καλά και κατάφερα να τερματίσω”.

Στη συνέχεια ο Τάκης Πουτσάς αναφέρθηκε στον αγώνα και πως μετρά πάνω από όλα η συμμετοχή και όχι η θέση που θα καταλάβεις στον Μαραθώνιο. Επίσης, μίλησε για τα συναισθήματα των αθλητών κατά την ώρα εισόδου στο Καλλιμάρμαρο “Παναθηναϊκό Στάδιο”.

Τ.Π. “Τη στιγμή που μπαίνεις μέσα στο στάδιο έχεις μουδιάσει όλος. Το σώμα σου είναι μουδιασμένο βέβαια 2 χιλιόμετρα πριν, μόνο που ακούς την βοή του κόσμου δεν θέλεις τίποτα άλλο. Είναι ένα συναίσθημα το οποίο δεν περιγράφετε με λόγια. Δεν είναι τυχαίο ότι τα καλύτερα σε χιλιόμετρα είναι τα δύο τελευταία. Είχαμε κάνει σαράντα χιλιόμετρα και τα δύο τελευταία ήταν τα πιο γρήγορα”.

Από την πλευρά του κόσμος τιμά της διοργάνωσή αυτή, αφού τόσο στο γήπεδο όσο και οι γύρο περιοχές είναι γεμάτες.

Τ.Π. “Στο Καλλιμάρμαρο βρίσκονται και συγγενείς των αθλητών που τρέχουν, φίλοι, Αθηναίοι, αλλά και αθλητές που έχουν τερματίσει. Το μισό να είναι γεμάτο, έχει κάτι παραπάνω από 40.000. Είχε πάρα πολύ κόσμο το στάδιο, αλλά και μέχρι που τερματίσαμε κι εμείς είχε αρκετό κόσμο. Βέβαια στον δρόμο ο κόσμος έχει μεγαλώσει με αυτόν τον αγώνα, καθώς τα τελευταία 40 περίπου χρόνια, αλλά και πιο πριν που πραγματοποιούνταν, είτε ήταν χωματόδρομος, είτε όπως είναι τώρα ο δρόμος, ο κόσμος ξέρει πως να συμπεριφερθεί. Κατά τη διάρκεια του αγώνα, ο κόσμος σε ενθαρρύνει σου χτυπά την πλάτη για κουράγιο, σου διαβάζουν το όνομα που έχεις πάνω στο αριθμό και με αυτόν τον τρόπο σου δίνουν δύναμη, σου μοιράζουν κλαδιά ελιάς και τα κρατάς μέχρι το τέλος που τερματίζεις. Τα παιδιά σου έδιναν το χέρι τους, ο κόσμος έχει μάθει και ασχολείται με αυτόν τον αγώνα”.

Θα ήθελα να μου πεις εσύ Τάκη μιας και είσαι από τους Παλιούς δρομείς, αν ήταν έκπληξη η μαζική συμμετοχή των Συριανών στον 32ο Μαραθώνιο της Αθήνας.

Τ.Π. “Θα μπορούσαν να πάρουν μέρος κι άλλα παιδιά, αλλά για διαφόρους λόγους δεν κατάφεραν να έρθουν μαζί μας. Επίσης υπήρχαν και κάποιοι τραυματιστεί που δεν επέτρεψαν να πάρουν μέρος στον αγώνα, όπως για παράδειγμα του Μιχαήλ. Είναι επίσης αρκετοί που δεν τον ξέρουν. Είναι πολλοί που δεν ξέρουν ότι στον Μαραθώνιο εκτός από τα 42 χιλιόμετρα γίνεται αγωνες αποστάσεων 5 και 10 χιλιομέτρων”.

Η παρέα σας ουσιαστικά μεγαλώνει;

Τ.Π. “Ναι και θα μεγαλώσει κι άλλο”.

Γιώργο για πες εσύ από την πλευρά σου πως βλέπεις αυτήν την παρέα που έχει δημιουργηθεί στη Σύρο, γιατί ακόμη κι αυτός που κάνει βάδην θα πρέπει να μπει και αυτός στην παρέα σας.

Γ.Χ. “Εμένα προσωπικά από την πρώτη στιγμή τα παιδιά με αγκάλιασαν, καθώς δεν έχουμε να χωρίσουμε και τίποτα. Αυτό το κάνουμε καθαρά για χόμπι, για να περάσουμε ωραία. Βγαίνουμε σχεδόν κάθε Κυριακή και τρέχουμε και κάνουμε τον γύρο της Σύρου. Περνάμε πολύ ωραία. Ο κόσμος βλέπω ότι ξεκινά σιγά – σιγά και βγαίνει στο δρόμο, όπως έκανα δηλαδή κι εγώ και θέλει να αθληθεί. Το θέμα είναι ότι στο νησί μας δεν υπάρχει αυτή η υποδομή. Δηλαδή έχουμε μείνει πάρα πολύ πίσω. Σαν μαθητής που έκανα αθλητισμό και έχω τρέξει στο παρελθόν πανελλήνιους αγώνες, έχουμε μείνει πολύ πιο πίσω από ότι είμαστε τη δεκαετία του ογδόντα. Επίσης τότε υπήρχαν και πολύ σπουδαίους προπονητές όπως ήταν ο Νίκος Χούμης, που αγαπούμε τον αθλητισμό. Μπορεί να είχε κι αυτός τα εφόδιο, όμως με την αγάπη και το μεράκι για δουλειά έβγαιναν καλά αποτελέσματα. Τότε, πηγαίναμε αποστολή σε αγώνες περίπου 80 άτομα. Τότε υπήρχε ο Γυμναστικός Σύλλογος, ο Α.Ο. Σύρου, ο Αστέρας και υπήρχε μεγάλες διακρίσεις. Οι ομάδες αυτές έριξαν το βάρος κάπου αλλού και παραμέλησαν το άθλημα αυτό”.

Τ.Π. “Την Σύρο δεν την προβάλει μόνο ένα ομαδικό άθλημα. Όλα όσα γίνονται στη Σύρο καλά είναι. Μην ξεχνάμε πως ακόμη και ο Αγησίλαος Μακριδάκης που πήγε και έτρεξε στον Σπάρταθλον, αλλά και ο Παλαμάρης με τα πανό που φτιάχνει και όπου πηγαίνει τα βάζει και λέει το όνομα της Σύρου, όλα είναι προβολή”.

Συνεχώς βλέπουμε κόσμο να είναι στο δρόμο και είτε τα τρέχει, είτε να περπατά. Εγώ θα ήθελα να ρωτήσω αν αντιμετωπίζεται κάποιο πρόβλημα και αν σας σέβονται οι οδηγεί των οχημάτων.

Τ.Π. “Όχι, μας σέβονται δεν έχουμε και δεν αντιμετωπίζουμε κανένα πρόβλημα. Αλλά και από την πλευρά μας δεν είμαστε και προκλητικοί, δεν πάμε στην μέση του δρόμου, πάνε στην αντίθετη πλευρά του δρόμου όπως πρέπει, όχι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Άλλωστε να μας έχουν μάθει κιόλας. Πολλές φορές σταματούν να μας προσφέρουν βοήθεια, όπως νερό ή αν χρειαζόμαστε κάτι. Τώρα, για να μπορέσουμε να πάρουμε μέρος στον αγώνα χρειάστηκε προετοιμασία δύο μηνών, γιατί δεν είναι κάτι το εύκολο, γιατί ο “αυθεντικός” είναι η δυσκολότερη διαδρομή σε όλων τον κόσμο. Στην προσπάθειά μας αυτή είχαμε και την βοήθεια του γυμναστηρίου “Μετάλλαξη”, όπου πηγαίναμε τα βράδυ εκεί και κάναμε την προετοιμασία μας”.

Πάνω σ' αυτό το σημείο θα ήθελα να συμπληρώσω πως από άγνοια κάποιοι, κάνουν την προπόνησή τους τις βραδυνές ώρες, χωρίς όμως να φέρουν κάποιο διακριτικό με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να υπάρξει κάποιο ατύχημα.

“Έχετε δίκιο σ' αυτό που λέτε, υπάρχουν παντού ασυνείδητοι, δηλαδή, πρώτον θα πρέπει να φέρει κάποιο διακριτικό για την ασφάλεια τη δική του και μετά είναι για την ασφάλεια των άλλων. Αυτό που γίνεται, γίνεται εν αγνοία του και πρέπει κάποιος, κάποιοι, αλλά και εμείς οι ίδιοι να το πιάσουμε και να τον ενημερώσουμε. Είναι πάρα πολύ επικίνδυνο γιατί μπορεί και κάποιον άνθρωπος να μπλέξει, αλλά και ο ίδιος να τραυματιστεί σοβαρά”.

Θα ήθελα να γυρίσω πίσω περίπου έναν χρόνο, όταν σε εκδήλωση των Δρομέων Τάκη ειπώθηκε ότι γίνονται προσπάθειες για δημιουργία συλλόγου. Θα ήθελα να μου πεις σε πιο σημείο βρισκόμαστε και αν υπάρχει κάποια εξέλιξη πάνω σ' αυτό το θέμα.

Τ.Π. “Έχουμε προχωρήσει λίγο έπειτα από κάποιες συζητήσεις που έχουν γίνει. Όμως, κάποια στιγμή θα πρέπει να προχωρήσουμε, ώστε να έχουμε άλλη αντιμετώπιση ακόμη και από τον ίδιο τον ΣΕΓΑΣ, αλλά και από χορηγούς. Υπάρχουν κάποιοι που ενώ θέλουν να βοηθήσουν δεν ξέρουν που να απευθυνθούν. Το “Gallera” το ταξιδιωτικό γραφείο μας έκανε κάποια μπλουζάκια, όμως για να γίνει αυτό χρειάστηκε να το πιάσουμε εμείς. Όταν είσαι Σύλλογος πας με άλλον αέρα παντού. Ακόμη και όταν πας σε αγώνα είναι όλα διαφορετικά. Από την πλευρά του σ' αυτήν την αποστολή βοήθησε λίγο και ο Δήμος, πέρσι το ίδιο είχε κάνει η Περιφέρεια. Πέρα από το χόμπι σου, προβάλεις και το ίδιο σου το νησί. Όλα αυτά έγιναν με την παρέμβαση του αντιδημάρχου του Θάνου Φώσκολου”.

Πότε πιστεύετε ότι θα έχει προχωρήσει όλη αυτή η διαδικασία;

Τ.Π. “Τώρα προγραμματίζουμε να κάνουμε μία συνάντηση, η οποία θα είναι ανοικτή και θα μπορεί να έρθει όποιος θέλει. Στη συνάντηση το ξεκαθαρίζω μπορεί να έρθει όποιος θέλει, ακόμη και να μην τρέχει”.

Το μετάλλιο που έδιναν οι διοργανωτές μετά το τέλος του αγώνα, είναι μοναδικό, πολύ ωραίο και μόνο γι' αυτό αξίζεις να πάρεις μέρος.

Γ.Χ. “Πράγματι είναι πάρα πολύ ωραίο το μετάλλιο, από την μία πλευρά έχει το στάδιο και από την άλλη τον κ. Λαμπράκη”.

Ο Μαραθώνιος της Αθήνας είναι μία διοργάνωση που πραγματικά διαφημίζει τη χώρας μας σε όλον τον κόσμο. Πολλοί είναι αυτοί που ταξιδεύουν κάθε χρόνο στην Ελλάδα για να πάρουν μέρος στον αγώνα. Αλλά και οι διοργανωτές κάθε χρόνο δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για να μείνουν όλοι ικανοποιημένοι.

Τ.Π. “Περισσότεροι από 13.000 άτομα πήραν μέρος στον Μαραθώνιο της Αθήνας. Απ' αυτούς 8.000 ήταν Έλληνες και 5.000 αλλοδαποί. Φανταστείτε στον αγώνα πήραν μέρος από Νιγηρία, Αφρική, Κίνα, Ιαπωνία, Αμερική, Ολλανδία, Γερμανία, από παντού. Σύνολο στους αγώνες ήταν περίπου 35000 άτομα”.

Γ.Χ. “Εμένα μου έκανε εντύπωση η αγάπη του κόσμου, καθώς από όποιες περιοχές και αν περάσαμε, η θέρμη του κόσμου ήταν μεγάλη. Επίσης μου έκανε εντύπωση η συμμετοχή δύο ιερέων που έτρεχαν με τα ράσα τους”.

Τ.Π. “Στο Ναύπλιο υπάρχει Μαραθώνιος και θα ταξιδέψουμε για να τρέξουμε. Κι εκεί οι αποστάσεις θα είναι 5, 10 και 42 χιλιόμετρα. Θα προσπαθήσουμε να διοργανώσουμε μία εκδρομή και να μας ακολουθήσουν ακόμη και επισκέπτες.

Στον 32ο “αυθεντικό” Μαραθώνιο από τη νησί της Σύρου πήραν μέρος οι:

5 χιλιόμετρα

Όνομα Χρόνος

Αλέξης Δενδρικός 22:12

10 Χιλιόμετρα

Όνομα Χρόνος

Δημήτρης Αρβανίτης 46:37

Αλοΐσιος Γαδ 49:53

Αθανάσιος Καραμπάτσος 54:59

Δημήτριος Κούβαρης 1:05.00

Γιώργος Μενής 33:42

Γιάννης Ρούσσος 1 ώρα

Καλλιώπη Ταιούρη 1:08.00

Δημήτριος Τσαρτσαλής 1:10.00

Μαραθώνιος δρόμος 42 χιλιομέτρων

Όνομα Χρόνος

Ισίδωρος Βουτσίνος 4 ώρες 37 λεπτά

Γιώργος Ζαγκούλης 3 ώρες 31 λεπτά

Μαρία Μπισκετζή 5 ώρες 23 λεπτά

Αλέξανδρος Μπόλιας 3 ώρες 03 λεπτά

Αλέκος Νάκας Εγκατέλειψε στο 30 χιλιόμετρο

Ιάκωβος Νομικός 3 ώρες 40 λεπτά

Ισίδωρος Παλαμάρης 3 ώρες 16 λεπτά

Τάκης Παπουτσάς 4 ώρες 02 λεπτά

Γιώργος Χατζαντώνης 4 ώρες 02 λεπτά

Μάρκος Ριγούτσος 4 ώρες 53 λεπτά

Ιωάννα Τζαβάρα 4 ώρες 54 λεπτά